یکشنبه ۲۰ مرداد ۱۳۸۷ - ۱۱:۳۳
۰ نفر

ترجمه - سارا شاپوری: «لیز فورمن»، نویسنده این مقاله، یک سال پیش، مدیریت یک شبکه تلویزیونی محلی را رها کرد و به استخدام یک روزنامه محلی درآمد.

 او می‌خواست در یک شغل چندرسانه‌ای فعالیت کند؛ اما اکنون پس از یک سال، او معتقد است که تحرک خود را از دست داده ‌است: «پویایی شبکه تلویزیونی در روزنامه وجود ندارد.» او این مقاله را برای کسانی نوشته است که در شبکه‌های تلویزیونی کار می‌کنند و فکر می‌کنند محکوم به ماندن و کار کردن برای تلویزیون هستند و دوست دارند بدانند در یک روزنامه چه می‌گذرد. [تغییر رفتار روزنامه‌ها]
فورمن درباره مهم‌ترین و عمده‌ترین تفاوت‌های تلویزیون و روزنامه می‌نویسد:

١- روزنامه‌ها بزرگ‌تر و گسترده‌تر هستند: واضح به‌نظر می‌رسد؛ ولی تا وقتی در یک روزنامه کار نکنید، این مسئله را درک نمی‌کنید. مجبور شدم در هفته اول آغاز کارم، چندصد نفر را ملاقات کنم.  به‌اندازه بزرگی و گستردگی یک روزنامه، شما باید ملاقات‌های بیشتری را برنامه‌ریزی کنید، گزارش‌های بیشتری تهیه کنید و به انبوهی از نامه‌های پست‌شده و نامه‌های الکترونیک پاسخ دهید. هر طرح یا موضوع، توسط عده زیادی که در قسمت‌های مختلفی کار می‌کنند، پیگیری می‌شود. ما در یک ساختمان چندین طبقه در مرکز شهر کار می‌کنیم؛ تعداد زیادی از طبقات این ساختمان در اختیار ماست. حالا شما هم می‌دانید روزنامه‌ها بزرگ‌ترند، یعنی چه. [روزنامه‌های سال 2020]

هم‌چنین، تعداد زیادی خبرنگار و گزارش‌گر در یک روزنامه کار می‌کنند. واضح است که به‌نظر کسی که ١٠سال در یک شبکه تلویزیونی کار کرده، این تعداد کارمند در یک روزنامه، مانند یک ارتش است. روزنامه‌ها این ظرفیت را دارند که مسائل را به‌طور کامل و گسترده منتشر کنند و حتی به‌دنبال ریشه‌ها و تبعات مسائل باشند. هم‌چنین، روزنامه‌ها چند سردبیر و دبیر سرویس و حتی ویراستار و نمونه‌خوان دارند.

٢- هیسسسس... روزنامه‌ها ساکت و آرام هستند: ممکن است مانند یک کودک نا‌آرام به‌نظر بیایم که در محیط اطراف‌اش، تغییرات بسیار زیادی روی داده ‌است و همه‌چیز به‌یک‌باره، آرام و ساکن شده ‌است. روزنامه‌ها تقریبا مانند یک کتابخانه ساکت هستند؛ مثل این‌که ما یک کتابخانه با تعداد زیادی کتاب‌دار داریم! کسل‌کننده نیست؟! باید اعتراف کنم که دلم برای صدای همهمه و گفت‌وگو در تحریریه خبر تنگ شده ‌است....

٣- در تحریریه روزنامه، با عجله، این طرف و آن طرف نمی‌روند: هیچ‌کس در تحریریه نمی‌دود یا باعجله، این طرف و آن طرف نمی‌رود؛ هرکسی در سکوت مشغول کار خودش است. از دویدن‌ها و همهمه‌ها برای اجرای یک برنامه تلویزیونی، خبری نیست. همه کارها به‌آرامی انجام می‌شود؛ چیزی که من هنوز به آن عادت نکرده‌ام،کارمندانی هستند که از شبکه‌های تلویزیونی به روزنامه‌ها می‌آیند و  تکاپو و شتاب را نیز با خود می‌آورند.

٤- مسئله انتشار آنلاین، برای روزنامه‌ها بسیار جدی است: این جمله ورد زبان رئیس من است:‌«برای انتشار آنلاین بنویسید، برای انتشار کاغذی به‌روز کنید.» [آشنایی با قاعده‌های جهانی آنلاین‌نویسی] مسئله انتشار آنلاین به تمام قسمت‌های یک روزنامه، به‌خصوص به تحریریه سرایت کرده است. انتشار آنلاین، یک منبع درآمد مهم و جدی برای یک روزنامه است و یکی از اجزای اصلی تجارت از طریق روزنامه محسوب می‌شود.[روزنامه‌ها و اینترنت] اگرچه بسیاری از شبکه‌های تلویزیونی علاقه دارند برنامه‌هایشان را به‌صورت آنلاین در اینترنت پخش کنند، اما پایگاه‌های اینترنتی پردرآمدی ندارند؛ برخلاف روزنامه‌ها که پایگا‌های اینترنتی به‌نسبت سودآوری دارند. درنتیجه، انتشار آنلاین، برای شبکه‌های تلویزیونی، مسئله جدی و اساسی نیست.

٥ - روزنامه‌ها به‌سراغ استفاده از صدا و تصویر می‌روند: بسیاری از روزنامه‌ها به استفاده از تصویرهای ویدئویی در پایگاه‌های اینترنتی خود روی آورده‌اند، اما برای تعداد بسیار اندکی از آنها استفاده از تصویر برای انتشار آنلاین، رویکردی راهبردی دارد. روزنامه‌ها به کسانی احتیاج دارند که لحظه‌ها را شکار کنند، تصویرها را برای انتشار آنلاین ویرایش کنند، هم‌چنین، با هم‌فکری روزنامه‌نگاران و خبرنگاران، تصویرهای مناسب انتشار آنلاین را انتخاب کنند؛ تصویرهایی که برای پایگاه اینترنتی روزنامه، پول‌ساز هستند.

چگونه می‌توان تصویری مناسب برای یک روزنامه به‌دست آورد؟
از همان روزهای اول کار در شبکه تلویزیونی، این تجربه را به‌دست آوردم که شما باید در ارتباط برقرار کردن، همکاری کردن با دیگران و تشریک مساعی با همکاران، بسیار قوی باشید؛ چه با آنها که کارشان را به‌درستی انجام می‌دهند، چه با آنها که از کار کردن طفره می‌روند.

داشتن طرح و راه‌کار: روزنامه‌ها در جست‌وجوی به‌دست آوردن تصویرهایی هستند که هم محتوا داشته باشند و هم برای انتشار مناسب باشند. اما به‌دست آوردن تصویرهای مناسب، کار بسیار دشواری است. شکار تصویرهای اتفاقی، راه‌کار مناسبی نیست، چون برخورد کاربران با این موضوع‌ها، قابل پیش‌بینی نیست. اگر شما کاربرانی دارید که به اتفاق‌ها و حدس زدن درباره آنها علاقه دارند، می‌توانید از این راه‌کار استفاده کنید؛ به‌شرطی که برای مثال دوشنبه‌ها تصویرهای ورزشی داشته باشید، سه‌شنبه‌ها تصویرهای خبری و... .

آشنایی با ابزارهای صنعتی موردنیاز: به یاد داشته باشید که در میان کارمندان‌تان به یک مهندس نیز احتیاج دارید؛ برای مرتب کردن، تعمیر کردن و فهرست کردن ابزارهای موجود در روزنامه و کالاها و وسایل مورد نیاز. جایی که من در آن کار می‌کنم هم‌چنین به دستگاه پخش تصویر هم نیاز دارید. به هر حال، اطمینان داشتن از این‌که همه ابزارهای لازم برای کسب موفقیت را در اختیار دارید نیز جزئی از شغل شماست!

برانگیختن و الهام بخشیدن: بازهم می‌گویم؛ روزنامه‌ها بسیار گسترده هستند. در هر لحظه، تعداد بسیار زیادی ایده و طرح جدید و ابتکاری به ذهن‌ها می‌رسد. دبیران بخش تصویر، مانند سفیرانی هستند که به خبرنگاران و روزنامه‌نگاران یادآوری می‌کنند که ما تصویرها را تهیه می‌کنیم، ایده‌های جدید تصویری برای خبرها و گزارش‌های شما پیشنهاد می‌کنیم و با احترام می‌گوییم که فقط داشتن ایده جدید، ضامن تهیه تصویر باکیفیت نیست. دبیران بخش تصویر، سایر کارمندان تحریریه را تشویق می‌کنند که فرصت شکار لحظه‌ها و ارسال تصویرهایشان را از دست ندهند.

درنهایت، این کار دبیران بخش تصویر است که بهترین تصویرها را برای انتشار در پایگاه اینترنتی انتخاب کنند؛ بخشی که موفقیت یک روزنامه آنلاین بستگی زیادی به آن دارد.

www.lostremote.com

کد خبر 60271

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز