سوال اصلی آن است که چند درصد از این کاربران را می توان شهروند الکترونیک نامید؟
در کشور ما استفاده از نرم افزارهای گفتوگو که معروف ترین آنها Yahoo Messenger است، طرفداران زیادی دارد و در یک تحقیق میدانی به عمل آمده در میان دانشجویان مشخص شده که 74 درصد از زمانی که دانشجویان در اینترنت صرف می کنند، مشغول استفاده از نرم افزار ها و سایتهای گفتوگو و دوست یابی هستند.
با نگاهی به کاربردهای شهروند الکترونیک قابل استفاده ایجاد شده در کشور، در می یابیم که کاربران به سرعت استفاده از این کاربردها را فرا گرفته و به خوبی و به کرات از آنها استفاده مینمایند. این مسئله نشانگر آن است که چنانچه به حرکتهای خود در ایجاد بسترها و کاربردها شتاب بیشتری بدهیم، قطعا از پتانسیل بسیار بالایی برخورداریم.
مشکل اساس دیگر در بحث شهروند الکترونیک در کشور ما، دسترسی به خط ارتباطی اینترنت با سرعت مناسب است. در بسیاری از کاربردها، خصوصاً کاربردهایی که کاربر نیاز به دریافت یا ارسال حجم عظیمی از ارتباط دارد به دلیل کند بودن خطوط ارتباطی در دسترس عموم، یا کلاً امکان برقراری ارتباط مقدور نیست، یا آنقدر این ارتباط زمان بر و هزینه بر میشود که کاربر روش های سنتی را ترجیح می دهد. عدم آشنایی عموم مردم خصوصاً کسانی که بیشتر در جامعه فعالیت دارند با کامپیوتر و عدم دسترسی ایشان در زمان های ضروری به کامپیوتر و اینترنت در توسعه شهروند الکترونیک مزید بر علت شده است.
سوال بزرگ آن است که بهترین ابزار برای پیاده سازی شهروند الکترونیک در کشور کدام است و آیا رایانه های شخصی، تنها و بهترین ابزار تحقق شهروند الکترونیکهستند؟ از زمان اختراع اولین رایانه تا رایانه های امروزی، تغییرات شگرفی در طراحی، حجم، قیمت و کارایی رایانه ها، بهخصوص رایانههای شخصی اتفاق افتاده است. روز به روز رایانه ها وسیله های پرقدرت تر و ارزانتری می شوند. نکته جالب در این خصوص، ورود سایر وسایل الکترونیکی خصوصاً گوشی های تلفن همراه با کارکرد های مشابه به این حوزه است.
پیشرفت استفاده از گوشی های تلفن همراه باعث شده است که تلفن همراه به پرمخاطب ترین وسیله الکترونیکی روز جهان بدل شود. گوشی های امروزی تلفن همراه نه تنها بسیاری از توانایی های کامپیوتر های شخصی را دارند، بلکه مزیت اصلی تلفن های همراه نسبت به رایانه های شخصی، در دسترس بودن همیشگی آنها، استفاده آسان، سازگاری بیشتر با محیط زیست ، ارزانتر بودن آنها نسبت به رایانه های شخصی خصوصاً رایانه های همراه و برقراری ارتباط آسان و همیشگی آنها با دنیای خارج است.
تمامی این مزایا باعث شده است که تلفن همراه به مراتب ابزار مناسب تری در اختیار شهروند الکترونیک نسبت به رایانه باشد. این برتری خصوصاً در جوامعی که زیر ساختهای الکترونیک در قدم های عقبتری نسبت به کشورهای پیشرفته هستند، بیشتر متجلی می شود. خوشبختانه در کشور ما، نه تنها همپای کشور های پیشرفته جهان، شرکت هایی که توانایی ارائه خدمات برنامه نویسی در جهت کارکردهای شهروند الکترونیک روی گوشیهای تلفن همراه را داشته باشند، وجود دارند،بلکه اختراعات و تولیداتی نیز در خصوص ارسال و دریافت اطلاعات به گوشی های تلفن همراه در کشور، در مقیاس صنعتی وجود دارد.