زخم کاری، سریال مجیدی و مدیران استقلال

همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی

حالا دیگر نه لایک و کامنت چندانی می‌گیرد، نه آنقدرها پربازدید می‌شود و نه هواداران به آن حساسیت نشان می‌دهند. داریم در مورد حملات مکرر، پیاپی و بی‌پایان فرهاد مجیدی به مدیران استقلال حرف می‌زنیم. در شرایطی که در این مدت همه حواس‌ها به مسابقات ملی بوده، مجیدی طی یک‌ماه ۳ بار به مدیران باشگاه حمله کرده و هر بار مواضع تندتری گرفته است. با این همه طبق فرمول تولید محتوا، هر چه یک اثر تکرار شود، تأثیر آن کاهش می‌یابد. حالا هم مخاطبان و حتی برخی هواداران خود استقلال نسبت به موضوع کاملا «سرد» هستند و ترجیح می‌دهند بی‌اعتنا به حملات فرهاد، کارشان را ادامه بدهند. سرمربی آبی‌ها این بار احمد مددی، مدیرعامل استقلال را به «خجالت کشیدن» دعوت کرده، اما او نخستین مدیری نیست که طعم حملات کلامی مجیدی را می‌چشد. قبلا هم‌ آش، همین‌ آش و کاسه همین کاسه بوده است. فرهاد ۳ دوره ناقص سرمربی استقلال بوده و هر ۳ دوره با مدیران باشگاه مشکل پیدا کرده است.

دوره اول؛ حمله به فتحی

مجیدی در چند هفته پایانی لیگ هجدهم به جای وینفرد شفر اخراجی به‌طور موقت سرمربی استقلال شد. از همان ابتدا هم باشگاه به صراحت اعلام کرده بود حضور مجیدی کوتاه‌مدت خواهد بود و برای فصل بعد سرمربی خارجی جذب می‌شود. مجیدی اما بعد از این چند بازی به‌طور ناگهانی برای ادامه حضور در استقلال اعلام آمادگی کرد و گفت: «چون بدهی و مشکلات مالی زیاد است، تصمیم گرفتم خودم بمانم.» موضع باشگاه نسبت به تصمیم فرهاد مثبت نبود و آنها نهایتا آندرا استراماچونی را آوردند، اما در این مدت مجیدی که سرمربی تیم ملی امید شده بود، در چندین مصاحبه به تندی به امیرحسین فتحی، مدیرعامل وقت باشگاه و اطرافیانش تاخت. از او در آن مقطع زمانی جملات تند زیادی به جا مانده است که بخشی از آنها از این قرار است: «برای سرمربیگری در تیم محبوبم عجله‌ای ندارم و برای رسیدن به نیمکت استقلال دست به کارهای کثیفی که دیگران انجام دادند، نزدم و نخواهم زد. هدف من چیزی جز کمک به باشگاه محبوبم نبوده اما الان می‌بینم که بعضی از اعضای باشگاه به جای کمک فقط به فکر منافع شخصی خود هستند.» یا این یکی: «من برنامه‌های زیادی برای موفقیت در استقلال داشتم اما اصول من با اهداف آقایان تفاوت داشت. چون اجازه دخالت در کارم را به کسی نخواهم داد و بله قربان‌گوی کسی هم نبودم و نخواهم بود. یک ریال هم در این مدت از باشگاه نگرفتم و دعا می‌کنم استقلال از شر دروغ‌ها و فریبکاری‌ها نجات پیدا کند.»

دوره دوم؛ حمله به سعادتمند

این یکی آنقدر تند و تیز و مکرر بود که اصلا نیازی به یادآوری ندارد. مجیدی نیم‌فصل دوم لیگ نوزدهم در استقلال جانشین آندرا استراماچونی شد و خیلی زود با مدیران باشگاه به مشکل خورد. هر روز یک مصاحبه، هر ساعت یک بیانیه و هر لحظه یک جنگ داشتیم. نهایتا هم مجیدی بعد از شکست برابر تراکتور در فینال جام‌حذفی برکنار شد. مدیران باشگاه گفتند استراماچونی را برمی‌گردانند، اما این اتفاق رخ نداد تا بهانه تازه‌ای برای حملات مجیدی فراهم شود. سرمربی استقلال هنوز هم لابه‌لای مصاحبه‌هایش به احمد سعادتمند می‌تازد. آنقدر مصاحبه از مجیدی زیاد است که ذکر نمونه بی‌فایده به‌نظر می‌رسد، اما محض خالی نبودن عریضه می‌توانید این یک قسمت را داشته باشید: «متأسفم که مدیریت پرافتخارترین تیم ایرانی در آسیا نصیب کسانی شده که بویی از صداقت نبرده‌اند. شما ببینید فوتبال را به چه روزی انداخته‌اند که چنین آدم‌هایی اینطور درباره سرمربی تیم‌شان حرف می‌زنند. ببینید فوتبال ایران چقدر بدبخت شده است. من تا ۱۰۰ سال دیگر هم با این افراد ناهار نمی‌خورم.»

دوره سوم؛ حمله به مددی

فرهاد مجیدی امسال هم در استقلال جانشین محمود فکری شد و حالا اختلافاتش با احمد مددی اوج گرفته است. سرمربی استقلال پیاپی علیه مدیران باشگاه، وزارتخانه و حتی سایر اعضای کابینه دولت(!) موضع می‌گیرد و کوتاه‌بیا هم نیست. جالب اینجاست که فرهاد قبلا قول داده بود امسال سکوت کند و فقط روی تیمش متمرکز باشد. بخش کوتاهی از تازه‌ترین حملات مجیدی به مددی را بخوانید: «ظاهرا در استقلال مدیرعامل، مسئول اجرای مصوبات هیأت‌مدیره نیست و فقط مجری اوامر وزارت ورزش است. سر تا پای این باشگاه را نابلدی و ناتوانی فراگرفته اما هیچ مسئولی به فکر نیست. خجالت هم نمی‌کشند.»

این راهش نیست

به سیاهه بالا می‌شود درگیری مجیدی با مدیران فدراسیون فوتبال و جدایی‌اش از تیم ملی امید را هم اضافه کرد. شاید در مورد برخی مشکلات حق با فرهاد بوده باشد، اما این لحن، این ادبیات و این رویه، قطعا دوران سرمربیگری او را کوتاه می‌کند. آدم‌ها در ساختار حرفه‌ای باید تابع مقامات بالادستی باشند، نه اینکه گاه و بیگاه، هر وقت میل‌شان کشید با نامتعارف‌ترین کلمات ممکن به مدیران رده بالا هجوم ببرند. مجیدی حتی اهل حرف زدن در خلوت هم نیست و همه‌چیز را جلوی مردم جار می‌زند. با این شرایط اگر شما مدیر باشید، چقدر احتمال دارد فرهاد را به‌عنوان سرمربی تیم‌تان انتخاب کنید؟