علت امر هم کاملا مشخص است؛ سینمای هند طی یک ماه و نیم اخیر هیچ فیلم موفقی را روانه پرده سینماها نکرد و مجموع پانزده فیلمی که در این مدت اکران عمومی شد، شکست تجاری سختی خورد. همین مسئله باعث نگرانی شدید تهیهکنندگان سینمایی شد. خبرهای بد و ناامیدکنندهای که دوشنبه هر هفته درباره وضعیت بد فروش فیلمهای هندی منتشر میشد، افسردگی و اضطراب کل صنعت سینمای هند را بیشتر میکرد.
تحلیلگران اقتصادی در رابطه با این وضعیت، سینمای هند را به کویری تشبیه کردند که حتی یک قطره باران هم برآن نمیبارد. اما صفهای طولانی که جلوی سینماهای نمایشدهنده «سینگشاه است» بسته شد، باعث شد تا کارت معروف «بلیت تمام شد» (که مدتها بود تبدیل به جملهای غریب برای صنعت سینمای هند شده بود) جلوی در ورودی اکثر سالنهای نمایشدهنده فیلم نصب شود. البته قبل از نمایش عمومی فیلم، تحلیلگران و منتقدان سینمایی که امید زیادی به موفقیت فیلم داشتند، پیشبینی استقبال عظیم تماشاگران از آن را کرده بودند. حضور گسترده دوستداران سینما در 3روز آخر هفته در سینماهای نمایشدهنده فیلم، درستی این پیشبینی را ثابت کرد.
استقبال تماشاگران از فیلم در تمام ایالتهای هند عالی بوده و از راجستان گرفته تا بنگال، تمام سینماها در تمام سانسها پر از تماشاچی بوده است. نیکل آدارش، تحلیلگر سینمایی در این رابطه میگوید: «تماشاگران سینما هیچ تقصیری ندارند که بسیاری از فیلمها در نمایش عمومی شکست تجاری میخورند. به صورت طبیعی وقتی فیلمی بد است، کسی به تماشای آن نمیرود. ولی همه از فیلمی مثل «سینگ شاه است» استقبال میکنند، زیرا قصه قشنگی دارد و خیلی خوب ساخته شده است.»
ورایتی - آگوست 2008