یحیی و نیمکت تیم ملی؛ بازی با آتش

همشهری‌آنلاین - بهروز رسایلی

دست‌کم تا لحظه تنظیم این مطلب، هنوز روشن نشده که دراگان اسکوچیچ سرمربی تیم ملی خواهد ماند یا فرد دیگری جای او را می‌گیرد. شایعات همچنان در سطح وسیع ادامه دارد. بعد از منتفی‌شدن بازگشت کارلوس کی‌روش به ایران و با توجه به اینکه در شرایط فعلی گزینه خارجی دیگری هم در دسترس نیست، رنگ و بوی شایعات به سمت احتمال حضور مربی ایرانی به‌جای اسکوچیچ تغییر کرده است. به‌طور مشخص‌تر از یحیی گل‌محمدی و علی دایی نام برده می‌شود. افراد دیگری هم هستند که در فهرست گزینه‌ها قرار می‌گیرند. با این حال ۲ نکته کلیدی در این مورد مطرح است.

بازگشت به دهه ۸۰؟

از آغاز دهه ۹۰ به این‌سو، هرگز نیمکت تیم ملی در اختیار مربیان ایرانی نبوده است. سال ۹۰ کارلوس کی‌روش هدایت تیم ملی را بر عهده گرفت، حدود ۸ سال روی این نیمکت نشست، بعد جای خودش را به مارک ویلموتس داد و حالا هم دراگان اسکوچیچ به‌عنوان سرمربی تیم کشورمان شناخته می‌شود. به این ترتیب انتخاب مربی ایرانی برای تیم ملی به نوعی حکم بازگشت به دهه ۸۰ را خواهد داشت. در نیمه اول دهه ۸۰ برانکو ایوانکوویچ دوران موفقیت‌آمیزی در تیم ملی داشت، اما در نیمه دوم این دهه، نیمکت تیم کشورمان به صورت سریالی به ۳ سرمربی ایرانی رسید؛ امیر قلعه‌نویی، علی دایی و افشین قطبی. هر ۳ سرمربی ناکام شدند و در نهایت یک ویرانه کامل به کی‌روش ارث رسید.

الان از دوران هیچ‌یک از این ۳ نفر به نیکی یاد نمی‌شود، اما روزهایی که آنها به‌عنوان سرمربی تیم ملی برگزیده شدند داستان بسیار فرق می‌کرد. هر ۳ نفر بعد از قهرمانی در لیگ صاحب وجهه حرفه‌ای قابل توجهی شده بودند. قلعه‌نویی استقلال را قهرمان لیگ پنجم کرد، دایی سایپا را به قهرمانی لیگ ششم رساند و قطبی با پرسپولیس فاتح لیگ هفتم شد، اما اوضاع در تیم ملی فرق داشت و یک ضربه سنگین به کارنامه تمام این افراد زد. اینها را برای کسانی نوشتیم که فکر می‌کنند مثلا یحیی گل‌محمدی امروز در اوج مقبولیت است و به همین دلیل موفقیتش در تیم ملی تضمین خواهد بود. نه؛ لزوما از این خبرها نیست.

ریسکش بالاست

به هر حال حضور روی نیمکت تیم ملی آرزوی حرفه‌ای همه مربیان است و به‌ خودی خود اشکالی هم ندارد. با این حال کسانی که امروز «احتمالا» طرف مذاکره فدراسیون فوتبال قرار می‌گیرند باید بدانند ریسک حضورشان در تیم ملی به‌جای یک مربی موفق، بسیار بالاست. به‌عنوان مثال می‌گویند یحیی گل‌محمدی از حضور در تیم ملی استقبال می‌کند. کاری به پروژه در جریان او با پرسپولیس نداریم، اما حضور در تیم ملی برای او یا هر مربی دیگری حکم بازی با آتش را دارد.

به هر حال اسکوچیچ هر ۷ بازی دوران کارش را برده و تیم ملی را با استحقاق کامل به مرحله بعد رسانده است. اگر او به این شکل نه‌چندان منصفانه برکنار شود و فرد جانشین به هر دلیلی موفق به کسب نتیجه لازم نشود، باید منتظر شدیدترین سرزنش‌ها باشد. این نیمکت همانقدر که وسوسه‌کننده است، می‌تواند سوزاننده هم باشد.