که برای خیلی از حاضران در جشن یک خاطره شد، اما برای اعضا و هیأتمدیره این انجمن، رسیدن به این تاریخ بدون هیچ گونه حمایتی قطعا آسان نبوده است.
برگزاری هفتمین جشن سالانه انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر تا آخرین لحظه با اما و اگر همراه بود؛ به گفته رسول صادقی، رئیس انجمن که در همان جشن استعفا داد، در حالی که بودجه خانه تئاتر هنوز با گذشت 5 ماه از سال 87 به این انجمن داده نشده، هنرمندان تئاتر، نویسندگان و منتقدان این حوزه به همت حوزه هنری جشن انجمن را در دقیقه 90 برپا کردند.
تقدیر از جاودانان تئاتر
عزتالله انتظامی، توران مهرزاد و علی نصیریان، 3 عضو گروه تئاتر هنر ملی ایران بودند که در این جشن تقدیر شدند و نشان نوشین گرفتند. پخش کلیپ تصویری از این3 هنرمند که تصاویری از کودکی، صحنههای نمایش و خاطرات آنان را شامل میشد، یکی از بخشهای جذاب این جشن بود.
با پایان یافتن گزارش تصویری اول که به عزتالله انتظامی اختصاص داشت، پخش موسیقی خاطرهانگیز «سپیده» با مصراع معروف «ایران ای سرای امید» نوید حضور محمدرضا شجریان در جشن را داد؛ حضوری که با تشویقهای طولانی و ایستاده حاضران همراه شد.
انتظامی روی صحنه آمد، نشان نوشین را از چهره ملی آواز ایران گرفت و گفت:«سالهاست که من دیگر تئاتر بازی نکردهام.
نمایشنامهای نخواندهام که خوشم بیاید البته در این سن توان 2ماه تمرین و یک ماه اجرا را هم ندارم.»این هنرمند 84 ساله که این روزها فعالیتهای هنری زیادی دارد، ابراز کرد که حاضر است از طریق خانه تئاتر به تئاتر کمک کند.
پس از پایان گزارش تصویری دوم، محمدرضا شجریان تا پلههای سن آمد تا بانوی تئاتر ایران، توران مهرزاد را روی صحنه بیاورد. او که روزی جوانترین شاگرد نوشین بوده، نشان نوشین را به پاس تلاشش در عرصه تئاتر گرفت.
علی نصیریان آخرین عضو از گروه تئاتر ملی بود که جایزه خود را از شجریان گرفت. نصیریان از تاثیر نویسندگی و نقد بر تئاتر گفت و ادامه داد: «نویسندگی و نقد، بنیان تئاتر است، اگر میخواهیم که به تئاتر ملی که شایسته کشورمان است برسیم، باید حمایت جدی از نقد بکنیم.»
همزمان با جشن منتقدان در سالن حوزه هنری، چند خیابان بالاتر، در سالن وزارت کشور اولین روز کنسرت مستقل همایون شجریان در حال برگزاری بود. به همین دلیل، محمدرضا شجریان مراسم را زودتر ترک کرد تا به کنسرت همایون برسد.
شجریان قبل از ترک سالن گفت:«برای من افتخار بزرگی است که مدال نوشین را من به بزرگان تئاتر اهدا کنم.» البته شجریان هم از خانه تئاتر، نشان نوشین گرفت و پس از آن به سالن وزارت کشور رفت تا حضورش قوت قلبی برای فرزند باشد.
بضاعت ما دلمان بود
قبل از اینکه نوبت به برگزیدگان انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر برسد، ایرجراد جایزهای به یادگار از سوی انجمن منتقدان و نویسندگان خانه تئاتر به استاد آواز ایران داد و گفت:« امکانات لازم را نداریم که از هنرمندان پیشکسوت تجلیل کنیم اما آنچه بوده از دل ما و بضاعت ما بوده است.»
منتقدان و نویسندگان تئاتر نظر خود را در سال 1386 اینگونه اعلام کردند:تقدیر از بهرام بیضایی، کارگردان بالای 40 سال و کارگردان نمایش «افرا»،تقدیر از نادر برهانی مرند، کارگردان زیر 40 سال و کارگردان نمایش «مرغابی وحشی»، تقدیر از گروه لیو به سرپرستی حسن معجونی، بهدلیل فعالیتهای تحقیقی و پژوهشی در حوزه تئاتر و فعالیتهای اخیر وتقدیر از سهراب سلیمی بهدلیل تلاش برای خانه تئاتر برنامه پایانی این بخش بود.
برندگان حوزه تئاتر
افشین باختری، نماینده هیأت داوران در بخشی از بیانیه هیأت داوران از رشد معدل کیفی آثار رسیده گفت و همچنین استقبال اهالی منتقدان و مطبوعاتی شهرستان را گسترده دانست. در این بخش روزنامه همشهری با ترجمه «اجرای آن سوی آب» به قلم فرزانه فخریان برنده جایزه ترجمه شد.
در بخش گزارش فرشته حبیبی، در بخش گفتوگو امین عظیمی و علی قلیپور، در بخش نقد فروغ سجادی و مهدی نصیری، در بخش مقاله محمودرضا رحیمی، در بخش یادداشت عباس غفاری و محمود ناظری و در بخش عکس سیامک زمردی برگزیدگان مسابقه مطبوعاتی انجمن نویسندگان و منتقدان خانه تئاتر بودند.
جایزهای برای قلم
بیژن نفیسی(مدرس روزنامهنگاری) و حسن پارسایی(خبرنگار و منتقد) در این مراسم از سوی انجمن تقدیر شدند.
نفیسی جاذبه معنوی روزنامهنگاری و عدمروزمرگی را در این شغل بسیار مهم دانست و گفت:«37 سال در مطبوعات خبر نوشتم. 20 سال هم تدریس کردم که چگونه باید خبر نوشت؛ اما امشب خودم خبر شدم.»