در یکی از شهرهای کوچک گوشه شمال شرقی آمریکا «اسکرانتون»، در جوار معادن ذغال سنگ شمال شرق و تپه‌های سرسبز پنسیلوانیا که آب‌وهوای بی‌نظیرش را مدیون جریان استوایی گلف‌استریم است، در خانه یک زوج «کاتولیک ایرلندی‌تبار»، کودکی به‌دنیا آمد که نامش را از روی نام پدرش، «جوزف» گذاشتند.
دوران خردسالی «جوزف رابینت بایدن کوچک» در اسکرانتون چندان تعریفی نداشت؛ جنگ که تمام شده‌بود، تمام اندوخته معادن ذغال هم صرف خط تولید‌های فورد و جنرال موتورز و کرایسلر در دیترویت شده‌بود تا مایحتاج زرهی ارتش سوم آمریکا را برای فتح برلین آماده‌کنند.
این بود که شهر روزبه‌روز خلوت‌تر می‌شد تا جایی که شهر 140هزار‌نفری جمعیتش دقیقا نصف‌شد. این بود که «جوزف بایدن بزرگ» خانواده‌اش را جمع کرد و به ایالت همسایه مهاجرت کرد «دلاویر»؛ جایی که بعد‌ها پسرش، تاثیرگذارترین فرد آن‌جا شد. جوزف کوچک که ده‌ساله‌بود، درگروه سرود مدرسه با فلوتش آهنگ «دلاویر ما، آزادی و استقلال» را می‌نواخت.او اولین رای‌اش را به اولین و آخرین رئیس‌جمهور «کاتولیک ایرلندی‌تبار» آمریکا، جان‌اف‌کندی فقید داد.
جو کوچولو، بزرگ‌تر که شد آن‌قدر استعداد از خودش نشان داد که اجازه دادند در دانشگاه دلاویر، هم‌زمان در دو رشته تحصیل کند؛ علوم سیاسی و تاریخ. در تابستان 1964 که برای تفریح به جزایر باهاما رفته‌بود در هتل هیلتون، چیزی نظرش را جلب کرد: « عاشقش شدم، در همان نگاه اول». دوسال بعد با «نلیا هانتر» نیویورکی ازدواج کرد.
پدرومادر نلیا البته مخالف بودند چون طرف «کاتولیک ایرلندی‌تبار» بود. آن‌زمان جو بایدن در دانشگاه سیراکیوز، دکترای حقوق می‌خواند و برادران راکفلر، در نیویورک، برج‌های دوقلو را می‌ساختند. در 1969 که فارغ‌التحصیل شد، وارد دنیای سیاست شد. سرعت پیشرفتش، کمتر از سرعت آسانسورهای برج‌های دوقلو نبود. در اوج جنگ ویتنام، در دوره ریاست‌جمهوری نیکسون جمهوری‌خواه، مثل هر شمال‌شرقی تحصیل‌کرده‌ای، وارد حزب دمکرات شد.
در 1970 اولین انتخاباتی که نامزد بود،یعنی انتخابات کوچک شورای محلی نیوکسل (منطقه‌ای در دلاویر) برنده شد. اما تنها دوسال بعد به‌خودش اجازه داد که در انتخابات فدرال برای مجلس سنا شرکت کند و درحالی که تنها 30سالش بود، تبدیل‌به «سناتور ایالات متحده» شد؛ پنجمین وجوان‌ترین سناتور تاریخ. و این را مدیون رئیس‌جمهور نیکسون بود که در دوران تاسف‌بار جنگ ویتنام به دلاویر آمد تا از رقیب جمهوری‌خواه بایدن، سناتور ارشد «کالب باگز» در انتخابات سنا حمایت کند! این بود که مردم ذاتا دمکرات نیوانگلند (ایالت‌های گوشه شمال شرقی آمریکا) بایدن جوان را انتخاب کردند. اما آسانسورهای برج‌های دوقلو هم در طبقه صدودهم می‌ایستند، همانطور که او 36سال است در همین جایگاه ایستاده است: «سناتور ارشد ایالت دلاویر».
اما وقایع تاسف‌باری در روزهای خوش بعد از آن پیروزی پیش‌آمد. خانواده‌اش تصادف کردند نلیا و دخترش نائومی مردند و پسرانش «جوزف بایدن سوم» و «رابرت هانتر» مجروح شدند؛ «تازه داشتم می‌فهمیدم که ناامیدی چطور مردم را از پا درمی‌آورد، اینجاست که خودکشی،هرچند که تنها انتخاب نیست، ولی شاید انتخاب عقلانی باشد...احساس کردم که خدا با من بازی وحشتناکی را شروع کرده‌است. و من خیلی عصبانی بودم.» همان روزها بود که مجله تایم اسم او را در لیست 200 مردی قرار داد که پیش‌بینی می‌شد در سال‌های آینده تاریخ ایالات متحده را خواهند ساخت.
در1977 با «جیل تریسی جاکوب» که او هم «کاتولیک ایرلندی‌تبار» بود، ازدواج کرد. سال‌ها پشت هم می‌آمد و می‌رفت و او دربرابر رقبای جمهوری‌خواهش، در انتخابات سنا برنده می‌شد. او که در دوره اول، در کمیسیون دادگستری سنا عضو بود، در دوره‌های بعدی به عضویت کمیسیون سیاست خارجی سنا درآمد تا نقشی تاثیرگذار از او در سیاست‌خارجی ایالات متحده ببینیم. او هم‌اکنون مرد شماره یک سیاست خارجی در سنا است.
در 1988 به‌سرش زد که رئیس جمهور ایالات متحده شود، اما در انتخابات داخلی حزب، همراه ال‌گور جوان و جسی جکسون سیاه و خانم پاتریشیا شرودر به مایکل دوکاکیس باخت. که او هم انتخابات اصلی را به جورج بوش پدر واگذار کرد. اما در تمام این سال‌ها در سنا به‌خوبی انجام وظیفه کرد.
او نقش مهمی در وادار کردن نیروهای ناتو برای دخالت نظامی در بوسنی علیه نسل‌کشی اسلوبودان میلوشویچ داشت. همکاری او با دولت کلینتون برای گسترش حقوق بشر در دنیا نقطه اوج این جریان است. وقتی وقایع 11سپتامبر 2001 پیش آمد و آسانسورهای برج‌های دوقلو برای همیشه متوقف شدند، بوش پسر، بیشتر از هرچیزی به جلب نظر بایدن، رئیس کمیسیون سیاست خارجی سنا، احتیاج داشت تا مجوز جنگ در افغانستان و عراق را بگیرد.
بایدن ابتدا مخالفت می‌کرد، اما فشار افکار عمومی آسیب‌دیده آمریکا از یک طرف و اوضاع نابسامان اقتصادی از طرف دیگر، جنگ را برای ایالات متحده ناگزیر می‌کرد. این بود که در اکتبر 2002 سرانجام به راه‌حل نهایی، جنگ در عراق، رای داد. البته او بود که پس از فتح عراق ایده فدرالیزه‌شدن عراق و تبدیل این کشور به سه ناحیه کرد، سنی و شیعه نشین را داد و از آن حمایت کرد . او دراین چند سال بر لیبی تمرکز کرده تا این کشور، گامی به سوی دموکراتیزه‌شدن بردارد. بایدن با فشار به قذافی، او را مجبور کرد که «فتحی الجهمی»، فعال حقوق بشر را آزاد کند.
بایدن در کمال تعجب، 20سال بعد از این‌که در انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری شکست‌خورده‌بود، بار دیگر، امسال نامزدی‌اش را به حزب اعلام کرد. نامزدی که زیر فشار خردکننده رقابت هیلاری و اوباما، له‌شد، در همان روزهای اول، اعلام انصراف داد تا این که معلوم شود دفتر بیضی، جای یک «کاتولیک ایرلندی‌تبار» نیست. کندی هم یک اتفاق بود که البته دفتر بیضی تابش را نیاورد!
درحالی که در روزهای گذشته اوباما به‌شدت تحت فشار تبلیغاتی کمپین مک‌کین بود، با راه‌اندازی یک شو ی تمام عیار بار دیگر نشان داد که چه‌قدر مهارت دارد و می‌تواند افکار عمومی را به‌دنبال خودش بکشد. در چند روز گذشته اوباما اعلام کرده‌بود که بالاخره می‌خواهد با اس‌ام‌اس به طرفدارانش، نام نامزد معاون رئیس‌جمهورش را اعلام کند، به‌این‌ترتیب حتی طلاهای مایکل فلپس و رسوایی اخلاقی جان ادواردز هم فراموش شدند.
اسم‌های تیم‌کین، هیلاری کلینتون، ال‌گور و ... حتی از نام‌های تیم رویایی بسکتبال آمریکا در المپیک و امتیازهای بی‌نظیر جیسون کید و کوبی برایان هم خبرسازتر بود. تا این‌که بالاخره رنگ صفحه تلویزیونی قرمز سی‌ان‌ان ناگهان در جمعه‌شب، زرد رنگ شد و کنار لوگو «بریکینگ نیوز» اسم جو بایدن نوشته‌شد. «کاتولیک ایرلندی‌تباری» که اگر همراه اوباما به کاخ سفید برود، برای 6سال دیگر در سنا باقی‌خواهد ماند. اما این‌بار با عنوان «معاون رییس‌جمهور و رئیس سنا».
جوزف آر. بایدن، جونیور
سناتور ارشد دلاویر
تولد: 20 نوامبر 1942 اسکرانتون، پنسیلوانیا
تحصیلات: حقوق، علوم سیاسی دانشگاه دلاویر، سیراکیوز
مذهب: کاتولیک
در 1972 برای اولین بار وارد سنا شد و تاکنون 6 دوره (36 سال) است که سناتور دلاویر است. او از سال 2001 تاکنون رئیس کمیسیون روابط خارجی سنا است.
فهرست رئیس‌جمهوری‌هایی که بایدن در دوران آنها سناتور بوده است:
ریچارد نیکسون - جرالد فورد - جیمی کارتر - رونالد ریگان - جورج بوش پدر - بیل کلینتون - جورج بوش پسر
