برگ‌ها را شماره بزنم. دفترچه کوچک ماه رمضان امسال. و توی هر برگ یک جمله بنویسم:
1- امروز اولین روز ماه رمضان است؛ به خودت، به فرشته‌ها و به خداوند سلام کن و منتظر باش تا جواب سلامت را بگیری.
2- روز دوم: سعی کن برای سحری بیدار شوی. هنگام سحر چند دقیقه مداوم به آسمان نگاه کن!
3- روز سوم: «روز سوم» اسم فیلمی بود که توی سینما دیدی و خیلی دوستش داشتی. سر سفره افطار برای آدم‌های فیلم دعا کن.
4- روز چهارم: چهار تا چیز از خدا بخواه: وسیع بودن، سخت بودن، صبور بودن و تنها بودن. یک فاتحه برای سهراب بخوان.
5- روز پنجم: با خودت حرف بزن. قبل از افطار با خودت کمی حرف بزن!
6- روز ششم: به دوستی که از ماه رمضان پارسال تا حالا ندیده‌ای تلفن کن.
7- روز هفتم: هفت مرتبه بگو: یا کریم!
8- روز هشتم: سعی کن پختن آش رشته را تجربه کنی. اگر نشد لااقل حلوا بپز؛ نشد فرنی!
9- روز نهم: این قدر در طول روز به خودت یادآوری نکن که گرسنه‌ای، اما یادت باشد که روزه هستی.
10- روز دهم: فیلم ده رقمی را هم توی سینما دیدی و دوست نداشتی. باز هم برای همه عوامل فیلم وقت افطار دعا کن.
11- روز یازدهم: خوب بودن را از خدا بخواه!
12- روز دوازدهم: یک کار تازه بکن، کاری که تا به حال توی هیچ ماه رمضانی نکرده باشی!
13- روز سیزدهم: در گوش خدا حرفی بزن.
14- روز چهاردهم: به نیت چهارده معصوم صلوات بفرست.
15- روز پانزدهم: نامه‌ای به خدا بنویس و در آن رازهای دلت را بگو.
16- روز شانزدهم: قبل از افطار به نیت دوستت و به نیت خودت فال حافظ بگیر و برای بقیه سر سفره بخوان.
17- روز هفدهم: باز هم به ربنای استاد شجریان خوب گوش کن.
18- روز هجدهم: بعد از سحر نخواب و طلوع خورشید را تماشا کن.
19- روز نوزدهم: شب قدر است. من سکوت می‌کنم.
20- روز بیستم: کمی از نهج البلاغه بخوان.
21- روز بیست‌ویکم: سکوت.
22- روز بیست‌ودوم: کمی دیگر از نهج‌البلاغه بخوان و به آن فکر کن.
23- روز بیست‌وسوم: سکوت.
24- روز بیست‌وچهارم: به نیت پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌هایی که رفته‌اند حمد و سوره خوان.
25- روز بیست‌وپنجم: خدا را به نام کوچکش صدا بزن.
26- روز بیست‌وششم: یک ساعت کمتر از شب‌های قبل بخواب.
27- روز بیست‌وهفتم: از خودت بپرس آخرین بار که به خودت کمک کرده‌ای کی بوده؟
28- روز بیست‌وهشتم: دوستت را به افطار دعوت کن.
29- روز بیست‌ونهم: از عید لذت ببر.
این دفترچه می‌تواند حرف‌ها و دستورالعمل‌های دیگری هم داشته باشد؛ چیزهایی که بیشتر به شما بیاید. اینهایی که من نوشته‌ام متناسب با زندگی خودم بود. تو می‌توانی یک چیزهایی را متناسب با زندگی خودت عوض کنی. مهم این است که یک چیز عوض نمی‌شود، آن هم آمدن ماه رمضان است.
بعضی چیزها تکرار به موقعش خیلی خوب است. اصلاً انگار این یکی از رسم‌های خداوند در دنیاست؛ این که بعضی چیزها را به وقتش قرن‌ها و قرن‌ها تکرار کند. شب و روز را؛ یا پیدا و پنهان شدن ماه را؛ یا همین آمدن ماه رمضان را؛ مثل ساعتی است که با صدایی بلند، آن‌قدر بلند که همه مردم دنیا بشنوند، کوک شده که سالی یک بار زنگ بزند. این زنگ زدن یک جور یادآوری است که حواسمان باشد دوباره باید روزهای ویژه‌ای را توی زندگی‌مان تجربه کنیم. خدا نسبت به زندگی ما بی‌تفاوت نیست.
خدا به تنوع فکر کرده است؛ به این که ما دچار روزمرگی نشویم و تازه باشیم. ماه رمضان آدم را تازه می‌کند و این دفترچه برای همین تازه شدن است که درست می‌شود. پیشنهاد می‌کنم هر روز پشت صفحه‌های کوچک دفترچه یک چیزی بنویسید؛ مهم نیست که چی می‌نویسید؛ مهم خود نوشتن است.
نوشته شما می‌تواند یک شعر باشد که از تلویزیون شنیده‌اید؛ یا جمله‌ای باشد که خطاب به خودتان می‌گویید. ممکن است یک قطعه ادبی کوتاه باشد، یا فقط گزارش کوتاهی از روز ماه رمضانی‌ای که گذرانده‌اید. فقط حتماً بنویسید؛ چون با نوشتن ماه رمضانتان را و حس‌های ماه رمضانی‌تان را ثبت می‌کنید. می‌توانید یک روز آن را به خودتان نشان بدهید. می‌توانید آن را به خدا نشان بدهید. می‌توانید نگهش دارید برای روز مبادا. برای وقتی که یک وقت نکند با خودتان غریبه شده باشید و لازم داشته باشید که خودتان را به خودتان معرفی کنید. برای چنین وقت‌هایی هیچ چیز بهتر از دفترچه ماه رمضان نیست.
اگر چه آمدن ماه رمضان یک اتفاق مقرر شده همیشگی است، اما همه روزهایش با همه روزهای ماه رمضان‌های آدم‌های دیگر فرق می‌کند. روزهای رمضانی هرکس فقط مال خودش است و ویژه خودش. باید خودش به تنهایی از آنها مراقبت کند. باید حواسش باشد که دفترچه ماه رمضانش بی‌خودی سیاه نشود. باید حواسش باشد که اگر چند تا از ورق‌هایش هم پاره شد، یا خط خطی شد یا هدر رفت، حواسش را به بقیه روزهایش جمع کند. به بقیه سحرها. به بقیه افطارها. وفور فرشته است.
نام همه‌شان را صدا کند. با‌لاخره یکی از آنها به این دفترچه سر خواهد زد. گواهی خواهد داد که شما مواظب روزهای ماه رمضانتان بوده‌اید؛ آن را به خدا نشان خواهد داد. خدا آخرین صفحه دفترچه‌تان را به نام کوچک خودش امضا خواهد کرد!
