شگرد دهم: هنر پرسیدن
بعضی وقت‌ها برای افزایش آگاهی و اطلاعات خود، نیاز است که از دیگران کمک بگیریم. با طرح چند پرسش به صورت حرفه‌ای می‌توانیم از چند و چون ماجرا و یا جزئیات آن باخبر شویم. خواسته‌ها، نیازها، امیدها و مطالب علمی افراد دیگر با پرسش به موقع به داشته‌های ما اضافه می‌شود.
در واقع به موقع و مناسب پرسیدن، یک نوع هنر است استفاده از پرسش‌های پشت‌سر هم و چند پهلو باعث گیج شدن و سردرگمی پاسخ‌دهنده می‌شود؛ چرا که او نمی‌داند ابتدا به کدام‌یک از پرسش‌ها پاسخ بگوید و نهایتاً فقط جواب آخرین پرسش ما را می‌دهد. تازه زمانی هم که پرسش‌ها زنجیروار مطرح می‌شوند هر کدام نسبت به قبلی بی‌محتواتر به نظر می‌‌رسند که در نهایت بخشی از آگاهی را که ما لازم داریم از دست می‌دهیم. برای به دست آوردن نظرها و حتی حقیقت‌ها، باید پرسش‌ها را با لحنی غیرمغرضانه مطرح کرد. افراد در زمانی که احساس آرامش بیشتری می‌کنند، احساس‌ها و افکار خود را به زبان می‌آورند. یک لحن بی‌طرف نه تنها کمک می‌کند که سوءتفاهم و رفتارهای زیانبار و ناراحت کننده از بین برود، بلکه مسائل مبهم را هم روشن می‌کند.
تصویرگری از لاله ضیایی
برخی از پرسش‌ها از طریق حالت‌ها و حرکت‌های جسمی مطرح می‌شوند. بالا انداختن ابرو و سرتکان دادن از این قبیل حرکت هایی است که معمولاً افراد را به ادامه صحبت دعوت می‌کند. پرسیدن برای یادگیری بهتر و آگاهی بیشتر جدای از فضولی‌های بی‌ثمر است.
