روسیه بزرگترین تامینکننده انرژی آلمان محسوب میشود و هراس از ایجاد هرگونه اخلالی در این مورد از سوی مسکو اسباب برخورد محتاطانه آلمانیها با این موضوع را فراهم آورده است.
اختلاف آلمانیها بر سر پرونده قفقاز، جلسه سران اتحادیه اروپا برای بررسی جنگ قفقاز و تصمیم مسکو برای به رسمیت شناختن استقلال آبخازیا و اوستیای جنوبی را به شدت تحتتأثیر خود قرار داده بود.
آلمان کشور بزرگی در اروپاست و روابط بسیار نزدیک اقتصادی با روسیه دارد و از همین رو تصمیمگیری درباره این پرونده نیز برای دولت مرکل بسیار دشوار شده است.
در روزهای گذشته فشار بسیاری از سوی برخی کشورهای این اتحادیه برای اتحاد آلمانها در این پرونده وارد شده است که البته نتیجهای هم دربر نداشته است.
اتحاد دمکراتیک مسیحی که حزب مرکل است، خواهان فشار مرکل به روسیه برای بهبود وضع حقوق بشر و دمکراسی در این کشور است.
حزب سوسیال دمکرات که اشتاین مایر، وزیر خارجه آلمان عضو آن است هم اصولا مخالف هرگونه رویارویی برلین- مسکو است و براین اعتقاد است که هرگونه چالش با روسیه میتواند جایگاه روابط تجاری 2کشور را به شدت تهدید کند.
از سویی برخی مقامات آلمان همچون گرهارد شرودر، صدراعظم سابق این کشور، هم دارای روابط شخصی با پوتین و مدودف هستند.
حکایت سیاست در آلمان پس از جنگ سرد، شبیه ماجرای برخورد شرق و غرب اروپا در قبال اتحادیه اروپا و ناتوست.
کشورهای شرق اروپا که روزگاری تحت سیطره شوروی بوده اند، به شدت بهدنبال پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا هستند و در سوی دیگر کشورهای غرب اروپا هم از هراس مواجهه با روسها با این امر مخالفند.
آنگلا مرکل، صدر اعظم 54 ساله آلمان، زبان روسی را روان صحبت میکند. او در آلمان شرقی که کشوری کمونیست محسوب میشد رشد یافته است. او در این مدت چند بار از بازداشتهای خودسرانه و محدودیت ابراز عقیده در روسیه انتقاد کرده است و جزو اولین رهبرانی بود که اعلام استقلال آبخازیا و اوستیای جنوبی توسط روسیه را محکوم کرد.
وی در 24 آگوست در گفتوگویی با شبکه آلمانی زد دی اف رسما اعلام کرد که تا زمان حضور سربازان روسیه در خاک گرجستان روابط تجاری با مسکو حالت عادی نخواهد داشت. مرکل صراحتا از واژه محدودیت در قبال مسکو استفاده کرد.
اما از سوی دیگر اشتاین مایر، وزیر خارجه 52 ساله آلمانیها در همان روز یعنی 24 آگوست در گفتوگو با روزنامهای آلمانی رویهای بر خلاف مرکل در پیش گرفت و گفت: من از دست آنانی که در غرب از جنگ سرد جدیدی سخن میگویند عصبانی میشوم و سپس ادامه داد: روسیه به روابط خود با اروپا ادامه خواهد داد.
آلمان 40 درصد از گاز و 35 درصد از نفت مورد نیاز خود را از روسیه تامین میکند. صادرات آلمان به روسیه هم در سال 2007 میلادی افزایشی 20 درصدی یافته و به 42 میلیارد دلار رسید.
روسیه هم بزرگترین شریک مالی اروپا محسوب میشود و همین امر نیز تا حدود بسیاری مانع از وضع هرگونه تحریم و اقدام شدیدی علیه مسکو خواهد شد.
منبع: www.bloomberg.com