5 مه 1975
یک سفینه از نوع سایوز با دو سرنشین راهی مدار زمین شد. طبق برنامه، این سفینه باید به ایستگاه مداری سالیوت-4 می‌پیوست و کیهان‌نوردان 30 شبانه‌روز در آن فعالیت می‌کردند. اما در ثانیه 289 پرواز، همزمان با خاموش شدن موتور طبقه دوم، به دلیل صدور فرمان اشتباه، سه قفل از شش قفل متصل کننده طبقه دوم و سوم نیمه باز و باعث حرکت انحرافی در مسیر ناو شد. «لازارف» و «ماکارف» سرنشینان این سفینه مجبور شدند با استفاده از سیستم اضطراری، خود را نجات دهند، سفینه جمعاً 21 دقیقه و 27 ثانیه پرواز داشت و پس از طی 1574 کیلومتر سرانجام در سیبری غربی نزدیک مرز چین در مجاورت شهر «گورنو آلتایسک» فرود آمد. آنها دو شبانه روز نیز در منطقه فرود منتظر گروه نجات بودند و در شرایط بسیار خطرناکی قرار گرفتند.
24 مه 1975
«پیوتر کلیموک» و «ویتالی سواستیانف» با سفینه سایوز-18 به فضا پرتاب شدند و یک روز بعد به سالیوت-4 پیوستند. دو کیهان‌نورد در مدت 60 روز پرواز فضایی، به آزمایش‌‌ها و تحقیق‌های مختلفی دست زدند که مهم‌ترین آنها پژوهش نجومی و زیست‌شناسی بود. سایوز-18 روز 26 ژوئیه از سالیوت-4 جدا شده و همان روز در 56 کیلومتری «آرخالق» قزاقستان فرودآمد.
15 ژوئیه 1975
«الکسی لئونف» و «والری کوباسف» با سفینه «سایوز-19» به فضا پرتاب شدند. ساعتی بعد یک ناو آمریکایی «آپولو» مرکز فضایی کندی را به مقصد مدار زمین ترک کرد. دو ناو سایوز و آپولو طبق برنامه پیش‌بینی شده در فضا به یکدیگر متصل شده و سرنشینان آنها آزمایش‌‌ها و تحقیق‌های مشترکی انجام دادند؛ از جمله این پژوهش‌‌ها، بررسی‌‌های صنعتی، نجومی و پزشکی را می‌توان نام برد.
پس از پایان برنامه، فضانوردان به سفینه‌‌های خود بازگشته، ناوهای کیهانی سایوز و آپولو از هم جدا شدند و هر یک راه خود را در پیش گرفتند.
این نخستین ماموریت مشترک کیهان‌نوردان روس و آمریکا در مدار زمین بود.
