این شورا با پذیرش صندوقهای زمین و ساختمان بهعنوان یک نهاد مالی موافقت کرد. ضوابط تاسیس صندوقهای زمین و ساختمان در 15 ماده و 7 تبصره تصویب شده است. بخشی از ضوابط تاسیس صندوقهای زمین و ساختمان به شرح زیر است:
ماده (1)- اصطلاحات و واژههایی که در مادة یک قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران مصوب آذرماه 1384 مجلس شورای اسلامی تعریف شدهاند، به همان مفاهیم در این آییننامه نیز کاربرد دارند. سایر واژهها دارای معانی زیر هستند:
1 - صندوق زمین و ساختمان: منظور نهاد مالی موضوع ماده 2 این ضوابط است که در این ضوابط به اختصار صندوق نامیده میشود.
2 - واحد سرمایهگذاری: کوچکترین جزء سرمایه صندوق، زمین و ساختمان است.
3 - سازمان: منظور سازمان بورس و اوراق بهادار، موضوع ماده 5 قانون بازار اوراق بهادار است.
4 - قانون: منظور قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران، مصوب آذرماه 1384مجلس شورای اسلامی است.
5 - آییننامه اجرایی قانون: منظور آییننامه اجرایی قانون بازار اوراق بهادار مصوب 20/6/1385 هیأت وزیران است.
ماده (2)- صندوق، شخص حقوقی است که با اخذ مجوز از سازمان تأسیس و به جمعآوری وجوه از سرمایهگذاران داخلی و خارجی و تخصیص آن به ساخت طرح یا طرحهای ساختمانی میپردازد.
ماده (3)- براساس ماده 4 آییننامة اجرایی قانون، صندوق از مصادیق نهادهای مالی موضوع بند 21 مادة (1) قانون، محسوب میشود. صندوقهای سرمایهگذاری مشترک موضوع بند (1) ماده 14 قانون ساماندهی و حمایت از تولید و عرضة مسکن مصوب اردیبهشتماه سال 1387، با رعایت ضوابط حاضر و در قالب صندوقهای زمین و ساختمان تأسیس میشوند.
ماده (4)- گواهی سرمایهگذاری که معرف تعداد واحدهای سرمایهگذاری هر سرمایهگذار در صندوق است، به موجب مادة 6 آییننامة اجرایی از جمله مصادیق اوراق بهادار قابل معاملة موضوع بند 24 مادة (1) قانون، محسوب میشوند.
ماده (5)- مسئولیت دارندگان گواهیهای سرمایهگذاری، محدود به مبلغ سرمایهگذاری آنها در صندوق است. سایر حقوق و تکالیف دارندگان گواهیهای سرمایهگذاری صندوق در اساسنامه پیشبینی میشود.
ماده (6)- صندوق حداکثر ظرف 3 ماه پس از دریافت مجوز تأسیس از سازمان، بهعنوان مؤسسة غیرتجارتی نزد مرجع ثبت شرکتها و مؤسسات غیرتجارتی به ثبت رسیده و با ارائه مدارک ثبت به سازمان، با رعایت این ضوابط بهعنوان نهاد مالی نزد سازمان نیز به ثبت میرسد. در غیراینصورت مجوز تأسیس صندوق از درجه اعتبار ساقط میشود.
ماده (7)- صندوق با رعایت قوانین مربوط به مؤسسات غیرتجارتی، تابع اساسنامة خود است. اساسنامة این صندوقها باید مطابق نمونهای باشد که به تصویب هیأت مدیرة سازمان رسیده است.
ماده (8)- فعالیت صندوق تحت نظارت سازمان است و این صندوقها ملزم به رعایت دستورالعملهای مصوب مربوط سازمان هستند. سازمان مرجع رسیدگی به تخلف صندوق و ارکان آن از قوانین، مقررات و اساسنامة صندوق است و میتواند در حدود اختیارات قانونی خود، برای صندوقها دستورالعمل انضباطی وضع و اجرا کند.
ماده (9)- هرگونه اختلاف ارکان صندوق با یکدیگر و با سرمایهگذاران صندوق در مواردی که مربوط به صندوق میشود و همچنین هرگونه اختلاف صندوق با سایر اشخاص ذیربط که به تشخیص سازمان ناشی از فعالیت حرفهای آنها باشد، مشمول ماده 36 قانون بوده و براساس این ماده رسیدگی میشود. سازمان، مرجع تعیین کانون مربوطه برای سازش در اینگونه اختلافات است. درصورتیکه به تشخیص سازمان، هیچکدام از کانونهای تشکیل شده، صالح به سازش در مورد اختلافات موضوع این ماده نباشند، تا تشکیل کانون مربوطه و وظایف مربوط به آن کانون بهعهده سازمان است.
ماده (10)- درصورتیکه هر یک از ارکان یا مدیران صندوق، در انجام وظایف و مسئولیتهای خود قصور، تقصیر تا تخلف داشته باشند یا مفاد قوانین و مقررات مربوطه یا اساسنامة صندوق را نقض کنند، حسب مورد بهصورت انفرادی یا تضامنی در مقابل صندوق، سرمایهگذاران صندوق و اشخاص ثالث، مسئول جبران خسارت ناشی از عمل خود هستند. درصورتیکه خسارت حاصله ناشی از عمل دو یا چند رکن یا مدیر صندوق باشد، مرجع رسیدگی به تخلفات، حدود مسئولیت هر یک را در جبران خسارت تعیین میکند.