برای اعمال محدودیت بر استفاده مشتریانش از اینترنت؛ تصمیمی که انتقادها را در آن کشور برانگیخته است.
البته این محدودیت اصلا قابل مقایسه با محدودیت‌هایی که ما با آن مواجهیم نیست و خوانندگان با مطالعه این مقاله متوجه این تفاوت خواهند شد.
مرور این مقاله، می‌تواند حداقل این سود را برای دست‌اندرکاران خدمات اینترنتی و البته کاربران داشته باشد که فضای خدمات اینترنتی در کشور مان را با سایر کشورها مقایسه کنند. نتیجه‌گیری به‌عهده خوانندگان است.
شرکت کام‌کست، از بزرگ‌ترین ارائه‌کنندگان خدمات اینترنتی در ایالات متحده اعلام کرده که محدودیت‌هایی برای استفاده مشتریانش از پهنای باند ارائه‌شده وضع خواهد کرد.
با فرارسیدن ماه آینده میلادی (اکتبر) شرکت کام‌کست محدودیت ماهانه 250 گیگابیت را برای کاربران عادی‌اش قرار خواهد داد. این محدودیت، دست‌کم در کوتاه‌مدت، شامل اکثریت کاربران نمی‌شود ولی بی‌شک در آینده و با افزایش کشش بازار، خود را بیشتر به رخ خواهد کشید.
یکی از سخنگوهای کام‌کست، جنیفر کوری، گفته که این سقف 250 گیگابیتی، حدوداً 100برابر استفاده یک مشتری معمولی است.
کاربران این شرکت به‌طور میانگین، ماهانه2 یا 3 گیگابیت استفاده می‌کنند. خانم کوری می‌گوید کمتر از یک درصد از کاربران، بیش از این سقف استفاده می‌کنند.
درحالی‌که خیلی از ارائه‌کنندگان خدمات اینترنتی در ایالات متحده، حق لغوکردن قراردادشان با کاربران پرمصرف را برای خود نگه می‌دارند، این سقف 250 گیگابیتی، آینده‌نگری کام‌کست در اتخاذ رویه‌ای درازمدت برای وضع‌کردن محدودیت بر استفاده از اینترنت است و ظاهرا این محدودیت، به درخواست مشتریانی وضع شده که خواسته‌اند بدانند تعریف این شرکت از استفاده بیش از اندازه چیست.
بااین‌حال، وضعیت مصرف‌کنندگان اینترنتی، هیچگاه ثابت نمانده است؛ همانطور که شرکت فناوری سیسکو، زمستان گذشته در گزارش سالانه‌اش نوشت: «آنچه امروز، اوج استفاده از پهنای باند است، فردا میانگین استفاده همه است».
برخی تحلیلگران آن‌قدر زیرک بوده‌اند که توجه کنند این تصمیم کام‌کست، یک اقدام ناامیدکننده است.
ام ملیک، بنیان‌گزار وب‌سایت فناوری «گیگا اُم»، این سقف استفاده را «پایانی بر اینترنتی که ما می‌شناسیم» خوانده است.
SLReports.com، وب‌سایتی درباره اطلاعات پهنای باند مصرف‌کننده‌ها، می‌گوید که متوجه «تغییری عمده و برگشت‌ناپذیر در بازار پهنای باند ایالات متحده» شده است.
در ماه‌های اخیر، کام‌کست و دیگر شرکت‌ها با درنظرگرفتن ناخشنودی بیشتر استفاده‌کننده‌های فعال خود، توضیح داده‌اند که این محدودیت‌ها برای حصول اطمینان از دسترسی منصفانه همگان به شبکه‌شان بوده است اما کارشناسان می‌گویند که سقف‌گذاری کام‌کست، به معنای درجه‌بندی میزان استفاده از اینترنت و مطالبه قیمت‌های متفاوت برای سرعت یا میزان استفاده از پهنای باند نیست و این تغییر رویه کام‌کست، برنامه‌ای برای درجه‌بندی میزان استفاده در آینده نیز در بر ندارد.
در تیرماه گذشته، شرکت «تایم وارنر کیبل»، با ارائه طرح‌های ماهانه و مطالبه هزینه اضافی به‌ازای استفاده از پهنای باند بیش از اندازه مقرر، شروع به یک درجه‌بندی آزمایشی در شهر تگزاس کرد.
شرکت AT & T نیز اعلام کرده که دارد روی یک نظام قیمت‌گذاری طرح‌بندی‌شده مشابه، کار می‌کند. این ایده، یک ایده غریب و متفاوت نیست.
مشتریان عادت کرده‌اند متناسب با میزان مصرف آب و برق، پول بدهند، اما همواره به‌نظر می‌رسیده که دسترسی پهنای باند به اینترنت، نامحدود است و به‌همین‌دلیل، مطمئناً هرگونه محدودیت‌گذاری برای آن، برخی مشتریان را نگران می‌کند.
تا پیش از این، کام‌کست تعریفی از استفاده بیش از اندازه ارائه نداده بود ولی با مشتریانی که بیشترین میزان استفاده را داشتند، تماس می‌گرفت و از آنها می‌خواست که میزان استفاده‌شان را تعدیل کنند.
این شرکت می‌گوید خیلی از آن مشتریان، با روی باز درخواست شرکت را می‌پذیرفتند ولی آنهایی که استفاده‌شان را تعدیل نمی‌کردند، یک اخطار دیگر دریافت می‌کردند و به‌این‌ترتیب، این خطر را می‌پذیرفتند که قراردادشان فسخ شود.
با اینکه حالا دیگر آن سقف براساس 250گیگابیت تعریف شده، استفاده‌کنندگانی که این میزان را پشت‌سر بگذارند، نه دسترسی‌شان یکباره قطع می‌شود و نه پول بیشتری از آنها مطالبه می‌شود.
در عوض، ممکن است با این مشتری‌ها تماس گرفته شود و درباره سقف استفاده، به ایشان تذکر داده شود. این شرکت توضیحی در این باره نداده که چطور به این رقم 250 گیگابیت رسیده و آن را برای سقف استفاده در نظر گرفته است.
طبق اعلام کام‌کست، یک مشتری باید ماهانه 62 هزار و500 آهنگ یا 125 فیلم با کیفیت معمولی دانلود کند تا استفاده‌اش از این سقف بالا بزند. ولی دانلودکردن ویدئوهای با کیفیت عالی (HD) و بازی‌های ویدئویی، پهنای باندی بیش از این لازم دارد.
درک ترنر، مدیر تحقیقات گروه بی‌طرف تعیین رویه رسانه‌ای «خبررسانی آزاد Free Press» می‌گوید که این سقف برای استفاده از پهنای باند، ممکن است افراد را نسبت به تماشای ویدئوهای آنلاین، بی‌میل کند.
آقای ترنر می‌گوید: «وقتی شرکت‌های رسانه‌ای محتوایشان را آنلاین می‌کنند، مشتری‌ها می‌توانند شرکت‌های عرضه کابلی شبکه‌های تلویزیونی را دور بزنند و محتوای موردنظرشان را مستقیما از روی اینترنت ببینند.» او ادامه می‌دهد: «شاید یک سقف 250 گیگابیتی، خیلی بالا به‌نظر برسد.
اما این برای استفاده امروز اینترنت است. ولی در واقع این سقف، برابر است با روزی 4 ساعت تماشای یک تلویزیون با کیفیت عالی (HD).»
منتقدان این سقف استفاده، خدمات‌دهندگان اینترنتی را متهم می‌کنند که می‌خواهند با محدودکردن دسترسی به اینترنت، از بازار شبکه‌های تلویزیونی کابلی و درآمدهایشان از شبکه‌های تلفنی حفاظت کنند.
کام‌کست می‌گوید فن‌کست، وب‌سایت ویدئویی این شرکت، از این محدودیت 250گیگابیتی معاف است ولی سرویس‌های تلفن اینترنتی‌اش از این معافیت محروم می‌مانند.
در آغاز آگوست (ماه گذشته میلادی)، کمیسیون فدرال ارتباطات (FCC) اعلام کرده بود براساس یافته‌هایش، متوجه شده که کام‌کست به شکلی نامناسب مانع مشتریانی می‌شود که از بیت‌تورنت، یک برنامه محبوب به‌اشتراک‌گذاری فایل، استفاده می‌کنند.
با این حال کام‌کست می‌گوید بین این اعمال محدودیت با آن یافته‌ها هیچ رابطه‌ای وجود ندارد. با این حال، اندرو جی شوارتزمن، رئیس طرح «دسترسی به رسانه‌ها» معتقد است که این محدودیت، نتیجه مستقیم آن یافته‌ها بوده است.
گروه آقای شوارتزمن، نمایندگی گروه خبررسانی آزاد (Free Press) را در دادخواهی علیه کام‌کست به اتهام محدودکردن به‌اشتراک‌گذاری فایل‌ها، به‌عهده داشته است.
