سمت چپ: نمای نور مرئی هابل از منطقه‌ای از فضا. سمت راست: نمای آلما از همان منطقه در امواج رادیویی، کهکشانی را که قبلاً پنهان بوده آشکار می‌کند.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از وب‌سایت نیواطلس، تلسکوپ فضایی هابل یکی از قدرتمندترین چشم‌های کیهانی ماست که قادر به دیدن اجرام در فاصله بیش از ۱۳ میلیارد سال نوری از ماست. و از آنجا که فضا و زمان بسیار در هم تنیده شده‌اند، اجرامی که در آن فاصله می‌بیند مانند ۱۳ میلیارد سال پیش دیده می‌شوند و به اخترشناسان این امکان را می‌دهد که به طور موثر به دوران کودکی کیهان نگاه کنند.
اما هابل نمی‌تواند همه چیز را ببیند. این تلسکوپ آسمان را بیشتر در طول موج های فرابنفش و مرئی نور، با برخی قابلیت‌های مادون قرمز نزدیک تماشا می‌کند. تلسکوپ‌های دیگر، که کیهان را در طول موج‌های دیگر اسکن می‌کنند، می‌توانند جزئیات جدیدی را فاش کنند - و این دقیقاً همان چیزی است که در اینجا اتفاق افتاد، زیرا ستاره‌شناسان با استفاده از آرایه میلی‌متری بزرگ آتاکاما (آلما)، که امواج رادیویی را ثبت می‌کند، منطقه‌ای از فضا را به‌خوبی بررسی کردند.
پاسکال اوش، نویسنده این مطالعه می‌گوید: ما در حال بررسی نمونه‌ای از کهکشان‌های بسیار دور بودیم که قبلاً از طریق تلسکوپ فضایی هابل می‌دانستیم که وجود دارند. و سپس متوجه شدیم که دو تا از آنها همسایه‌ای داشتند که ما نداشتیم. از آنجا که هر دوی این کهکشان‌های همسایه توسط گرد و غبار احاطه شده‌اند، مقداری از نور آنها مسدود می‌شود و آنها را برای هابل نامرئی می‌کند.
دو کهکشان تازه‌کشف‌شده REBELS-۱۲-۲ و REBELS-۲۹-۲ نامگذاری شده‌اند، و از آنجا که نور آنها ۱۳ میلیارد سال سفر کرده است تا به ما برسد، در واقع بسیار دورتر از آنچه اکنون به ما می‌رسد هستند. به دلیل انبساط کیهان، کهکشان‌ها اکنون در فاصله خیره‌کننده ۲۹ میلیارد سال نوری از ما قرار دارند و آنها را در میان دورترین کهکشان‌های شناخته‌شده قرار می‌دهد.
کشف آنها همچنین سؤالات جالب جدیدی را در مورد جهان اولیه ایجاد می‌کند. این تیم محاسبه کرد که بین ۱۰ تا ۲۰ درصد از کهکشان‌های مربوط به آن زمان ممکن است در پشت غبارها پنهان شده باشند، به این معنی که مدل‌های ما از تکامل کیهان ممکن است با فاصله زیادی از آن دور باشند.
اوش می‌گوید: «ما در تلاشیم تا معمای بزرگ در مورد شکل‌گیری جهان را کنار هم بگذاریم و به اساسی‌ترین سوال پاسخ دهیم: این همه از کجا آمده است. کهکشان‌های نامرئی که در جهان اولیه کشف کرده‌ایم، برخی از آنها هستند؛ اولین بلوک‌های سازنده کهکشان‌های بالغی که امروزه در اطراف خود در جهان می‌بینیم. بنابراین همه چیز از اینجا شروع شد.»
و به زودی، ما باید ابزارهای قدرتمندتری برای یافتن این کهکشان‌های پنهان داشته باشیم. تلسکوپ فضایی جیمز وب (اگر واقعاً پرتاب شود) در تصویربرداری مادون قرمز از کیهان تخصص خواهد داشت، که برای دیدن اعماق فضا نسبت به قبل عالی است. اگر همه چیز طبق برنامه پیش برود، تلسکوپ فضایی جیمز وب در نهایت باید در ۲۲ دسامبر راه‌اندازی شود.
این مطالعه جدید در مجله Nature منتشر شده است.
نظر شما