معاون برنامه‌ریزی این سازمان نظر دیگری دارد و می‌گوید: محدودکردن امور فرابخشی جوانان در یک وزارتخانه، نمی‌تواند راهگشای مسائل مرتبط با جوانان باشد.
نمایندگان پیگیر طرح ادغام، جلوگیری از اتلاف سرمایه ملی و ایجاد ساز و کار مشخص برای مهار و پاسخگویی به مجلس از سوی معاونت‌های ریاست‌جمهوری را از دلایل ادغام این 2 سازمان می‌دانند.
این در شرایطی است که به گفته محمد صادق اکبری، معاون سازمان ملی جوانان، تجمیع و محدود کردن امور فرابخشی و ستادی جوانان، در یک وزارتخانه اجرایی، برون‌داد مناسبی ندارد به‌طوری‌که ممکن است کار فرابخشی در لایه‌های کار اجرایی گم شود.
او با بیان اینکه سازمان ملی جوانان براساس تکلیف قانونی، وظایف خود را انجام داده است، گفت: در سال گذشته نیز مسئولان سازمان چندین بار با حضور در کمیسیون فرهنگی مجلس با ارائه گزارش عملکرد سازمان، به سؤالات نمایندگان پاسخ دادند و با نمایندگان مجلس هشتم نیز در این خصوص همکاری خوبی داشته‌ایم.
اما کارشناسان اجتماعی و تحلیلگران مسائل جوانان بر این باورند که سازمان ملی جوانان تنها در ارائه برخی آمار و اعداد و ارقام موفق بوده و در مجموع نتوانسته در حوزه سیاستگذاری و فراهم کردن بستر مناسب برای حل مشکل جوانان کارنامه قابل دفاعی داشته باشد.
شورای‌عالی جوانان از سال 1371 و پس از آن سازمان ملی جوانان هرچند که با هدف اهتمام همه جانبه به مسائل جوانان، ایجاد هماهنگی بین بخش‌ها و تلاش برای تعیین سیاست‌های کلی حوزه جوانان، به پیشنهاد رئیس‌جمهوری وقت و تایید شورای‌عالی انقلاب فرهنگی تشکیل شدند، اما تاکنون نتوانسته‌اند در ترسیم چشم‌انداز جامع و روشن درباره حل مسائل مربوط به جوانان موفقیت چندانی به دست آورند.
معاون طرح و برنامه سازمان ملی جوانان، با اشاره به دیدار و گفت‌وگوی رئیس و برخی مسئولان سازمان ملی جوانان با برخی نمایندگان امضاکننده طرح ادغام، اعلام کرد: بارها اعلام کرده‌ایم که آمادگی داریم، تا در هر گروه کارشناسی، عملکرد سازمان را براساس انتظارات قانونی از آن به قضاوت بگذاریم.
در این میان به‌نظر می‌رسد که بهتر است بررسی طرح ادغام به دور از شتاب‌زدگی صورت گیرد و سیاستگذاری امور جوانان تحت‌الشعاع این موضوع قرار نگیرد.
با این همه هنوز این انتقاد به سازمان‌ها و نهادهای متولی امور جوانان وارد است که رشد آنها کمی و تا حدودی شعاری است و این پرسش که چرا هنوز جوانان در تامین نیازهای اولیه خود دستگاه‌های متولی امور جوانان را مورد انتقاد قرار می‌دهند، پاسخ روشنی با 2 گزینه دارد: یکی اینکه جامعه و جوانان بیش از حد متوقع شده‌اند و دیگر اینکه آمارها و اعداد و ارقام، چندان هویت و خاصیتی جز عدد و رقم بودن ندارند!
