به گزارش همشهری آنلاین، اکنون دهه ها از پایان جنگ جهانی اول گذشته و شاید دیگر بازمانده‌ای برای نقل حوادث این اتفاق باقی نمانده باشد؛ عکس‌ها اما، هنوز راویانی دیدنی و شنیدنی هستند. بی‌بی‌سی مجموعه تصاویری دیدنی مربوط به نقش حیوانات در طول این جنگ منتشر کرده است.
در طول جنگ، میلیون‌ها حیوان در نقش‌های مختلف برای کمک به سربازان در نبرد و کسانی که در خانه بودند مورد استفاده قرار گرفتند. پیش از سال ۱۹۱۴، جنگ‌ها عمدتا توسط سواره نظام انجام می‌شد، سربازانی که با استفاده از شمشیر و اسلحه بر اسب سوار بودند.
اما به زودی مشخص شد که از روی اسب‌ها نمی‌توان بر سنگرها یورشی پیروزمندانه برد؛ بنابراین از آنها برای حمل و نقل استفاده کردند. اسب‌ها گاهی مانند آمبولانس سربازان زخمی را حمل می‌کردند و گاهی در توپخانه و حمل سلاح، مهمات و سایر بارهای سنگین یاری رسان بودند.
سگ‌ها سرسخت‌ترین و مورد اعتمادترین نیروها در جنگ جهانی اول بودند. محبوب‌ترین سگ‌ها از نژاد دوبرمن پینشر و شبان آلمانی انتخاب می‌شدند. سگ‌های نگهبان در کنار سربازان بودند و یاد گرفته بودند هنگام احساس حضور یک غریبه در منطقه یا در نزدیکی اردوگاه صدای هشدار دهنده‌ای در بیاورند.
بسیاری از دوبرمن‌ها نیز به عنوان سگ‌های سرکشی استفاده می‌شدند. همچنین در کنار یک سرباز در حال مرگ می‌ماندند تا او را حفظ کنند. برخی دیگر از سگ‌ها برای یافتن سربازان زخمی آموزش دیده بودند. آنها تجهیزات پزشکی حمل می‌کردند تا یک سرباز زخمی بتواند معالجه اولیه‌ای داشته باشد.
حیوانات همچنین اغلب مطمئن‌ترین راه برای انتقال پیام‌ها بودند. در طول جنگ جهانی اول، صدهزار کبوتر حامل به عنوان پیام‌رسان مورد استفاده قرار گرفت. کبوتران همیشه هنگام رها شدن از خانه پرواز می‌کردند بنابراین لانه‌های کبوترها در مکان‌های ارسال پیام قرار داشتند. تاریخ ثبت شده نشان می‌دهد کبوتران ۹۵٪ از پیام‌های خود را به درستی تحویل داده‌اند.
جکی، یک میمون مشهور، بینایی و شنوایی بسیار خوبی داشت و از این طریق با ایجاد صدا و یا لگد زدن به لباس سربازان، در مورد حرکات دشمن یا حملات احتمالی هشدار می‌داد. علاوه بر این، جلسه هماهنگی جکی بابون و سربازان بعضا جنبه سرگرمی نیز پیدا می‌کرد.
داستان‌های زیادی در مورد حیواناتی که در طول جنگ جهانی اول همراه سربازان بودند وجود دارد. وینیپگ، که به اختصار به وینی معروف است، یک خرس سیاه آمریکایی بود که پوششی برای سربازان کانادایی بود. کانادایی‌ها وینی را در سال ۱۹۱۴ به باغ وحش لندن دادند. ای‌ای میلن نویسنده انگلیسی پسرش کریستوفر رابین را برای دیدن وینی به باغ وحش برد.
کریستوفر وینی را خیلی دوست داشت، این باعث شد که پدرش با الهام از این خرس، داستان‌های معروف درباره وینی پو (Winnie the Pooh) را بنویسد.
حیوانات همیشه در کنار سربازان نبودند؛ سربازانی که در سنگرها زندگی می‌کردند در طول جنگ با میلیون‌ها آفت از جمله موش‌ها درگیر شدند. آنها از غذاهای فاسد شده تغذیه می‌کردند زیرا هیچ راه مناسبی برای رهایی از شر زباله‌ها در سنگرها وجود نداشت.
امروزه اگرچه حیوانات بیشر جنبه تجملی پیدا کرده‌اند اما توانایی و نقش یاری‌رسانی آنها به انسان در طول تاریخ قابل انکار نیست. امروزه نیز همچنان برخی کشورها از پلیس اسب سوار برای امور انتظامی شهرها استفاده می‌کنند: تصاویری دیدنی از اسب سواری پلیس از شرق تا غرب جهان
نظر شما