همشهری‌آنلاین - جواد نصرتی
۲ ماه پیش، رافائل نادال، اسطوره تنیس دنیا به‌خاطر یک مصدومیت به فکر خداحافظی با دنیای تنیس بود، حالا اما با کسب بیست‌ویکمین قهرمانی خود در رقابت‌های گرنداسلم، بالاتر از تمامی غول‌های این ورزش، پرافتخارترین تنیسور تمام تاریخ است.
نادال در یک فینال فراموش‌نشدنی در ملبورن، بازگشتی تاریخی داشت و بعد از آنکه ۲ ست عقب افتاد، ۳ بر ۲ دانیل مدودف، رقیب جان‌سخت خود را شکست داد تا به دومین قهرمانی‌اش در نخستین گرنداسلم سال برسد. نادال حالا بالاتر از نواک جوکوویچ و راجر فدرر، رقبای نامدارش قرار دارد که با ۲۰ گرنداسلم، او را تعقیب می‌کنند. جوکوویچ به‌خاطر نزدن واکسن کرونا ویزای ورود به استرالیا را نگرفت و این بازی‌ها را از دست داد. فدرر هم درگیر مصدومیت است.
پیروزی نادال در شرایطی به‌دست آمد که حتی خوش‌بین‌ترین هواداران او هم شانس زیادی برای او در استرالیا قائل نبودند. تنیسور ۳۵ ساله بعد از چند ماه غیبت به‌خاطر مصدومیت پا، تازه به رقابت‌های تنیس برگشته بود و پیش از این بازی‌ها، عملا فقط در یک مسابقه دست‌گرمی شرکت کرده بود. او جمعه بعد از پیروزی در بازی نیمه‌نهایی اعتراف کرد که ۲ ماه پیش با خانواده و تیمش درباره خداحافظی با دنیای تنیس به‌عنوان بازیکن مشورت کرده بود. با این حال، او بازگشت باشکوهی به رقابت‌های تنیس داشت و در فینال، با بازگشتی باشکوه‌تر، کاری کرد که قبلا هرگز هیچ تنیسوری در استرالیا انجام نداده است؛ او نخستین تنیسور دنیاست که بعد از شکست در ۲ ست اولِ بازی فینال استرالیا به بازی برگشته و در نهایت قهرمان رقابت‌ها شده است.
او بعد از بازی گفت: «بدون‌شک این یکی از احساسی‌ترین بردهای زندگی حرفه‌ای من است... نمی‌دانستم که دوباره تنیس بازی خواهم کرد یا نه. من فکر می‌کردم این آخرین اوپن استرالیای من باشد اما این (قهرمانی) به من انرژی داده است تا شاید دوباره ادامه دهم.»
نادال در ۲ ست اول، زیر سایه بازی روان و ضربات سنگین مدودف و البته اشتباه‌های پرتکرار خودش قرار داشت. در ست دوم نادال چندبار فرصت داشت که ست را به نفع خود تمام کند، اما این مدودف بود که سبک بازی و روحیه برترش را بر نادال تحمیل کرد و در تای‌برک، برنده ست شد. در ادامه اما نادال با چنگ‌زدن به روحیه جنگنده و سختکوشی‌اش برای تک‌تک توپ‌ها جنگید و با پیروزی ۶ بر ۴ در ست سوم، ورق را به نفع خود برگرداند. همزمان با تقویت روحیه نادال، غرزدن‌ها و خشم‌های لحظه‌ای مدودف هم اوج گرفت و نادال موفق شد ست چهارم را هم با نتیجه مشابه ببرد و سرنوشت بازی را به ست پنجم بکشاند.
در ست پنجم، مدودف دوباره عملکردش را بهبود بخشید و خودش را بالا کشید اما سطح بالای تنیس نادال، شانس کمی برای او باقی گذاشت. مدودف که با بک‌هندهای دقیق و مرگبارش بارها نادال را میخکوب کرده بود، در نخستین گیمی که نادال برای قهرمانی سرویس می‌زد، کاراکتر جنگنده‌ای از خود نشان داد و اجازه نداد نادال بازی را به نفع خود تمام کند و برنده گیم سرنوشت‌ساز شد. اما این روحیه، فقط ۲ گیم دیگر بازی را جلو برد و نادال در پایان بیش از ۵ ساعت و ۲۴ دقیقه بازی، گیم آخر بازی را به نفع خود به پایان رساند تا ۷ بر ۵ برنده بازی باشد.
نادال که در بازی‌های پیشین تحت فشار شدید احساسات به گریه افتاده بود، بعد از کسب آخرین امتیاز بازی کاملا خونسردانه و با لبخندی بر لب پیروزی‌اش را جشن گرفت و به سمت تور رفت و با مدودف دست داد. تنیسور اسپانیایی، تازه بعد از اینکه به سمت اعضای تیمش در سکوها رفت و آنها را در آغوش گرفت، احساساتی شد و وقتی که به زمین بازی برگشت تا به احساسات مردم پاسخ بدهد، به وضوح می‌شد هجوم احساسات را در صورت او مشاهده کرد.
نظر شما