به گزارش همشهری آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، محمد گلریز فعالیت رسمی هنری خود را از سال ۵۸ و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با آهنگ «سرود نیایش» از رضاقلی ملکی شروع کرد. سپس سرود «این بانگ آزادی» با شعر حمید سبزواری و آهنگ احمدعلی راغب را خواند. گلریز سپس سرودهای شهید مطهر، رفتند یاران، خجسته باد این پیروزی، ای شهیدان خدایی نامتان پاینده باد را خواند.
بخش‌هایی از گفتگو با این هنرمند پیشکسوت را مرور می‌کنیم.
آقای گلریز؛ از کودکی‌تان بگویید. اینکه خانواده‌تان تا چه حد مخالف یا موافق با کار شما بودند؟
از کودکی خداوند عنایتی به ما و خانواده ما کرده است؛ خصوصاً پدر بزرگوارم که از خواننده‌های قدیم تهران بودند و برادرانم متوجه شدیم ته‌صدایی داریم از همان موقع در جوار پدر به محافل و مجالس می‌رفتیم خلاصه پدرم مرا تشویق می‌کرد. از همان موقع که می‌خواستم بخوانم علاقه شدیدی به شعرهایی داشتم که توحیدی، عرفانی و مناسبتی درباره اهل بیت عزیزمان باشد تا الان که در خدمت شما هستیم و داریم ادامه می‌دهیم.
درباره اولین اجرایی بگویید که پس از انقلاب داشتید؟
اولین اجرایی که داشتم سرود «بانگ آزادی» بود. بعد از آن سرود شهید مطهری را خواندم که خدمت امام رضوان الله علیه رسیدم و ایشان کار من و گروه را تأیید و تشویق کردند و یک فصل جدید در موسیقی ما شکل گرفت. این کار امام باعث شد در دوران دفاع مقدس ما خیلی از آهنگسازها و دست‌اندرکاران آهنگسازی و شعرای عزیزمان کارهایی را بسازند که برجسته شود و شوق و ذوق خوبی پیدا کردند.
از اولین اجرایی که در جبهه داشتید، بگویید؟
سال ۱۳۶۴ یا ۱۳۶۵ بود البته من پیش از آن یکبار سعادت پیدا کرده بودم تنهایی رفته بودم. بعد از آن از طریق ارشاد با گروه موسیقی یعنی گروه کر و موسیقی به جبهه رفتیم و به صورت زنده برای رزمندگان برنامه اجرا می‌کردیم. این برنامه‌ها خیلی مورد توجه عزیزان قرار می‌گرفت. با آن مسائلی که در میدان‌های جنگ وجود دارد، هر لحظه ممکن بود بمباران شود یا توپی شلیک شود اما سعی می‌کردیم که نزدیک به صحنه‌ها برنامه اجرا کنیم و بسیار مورد تشویق رزمندگان اسلام قرار می‌گرفتیم. آنها به شعرهایی که می‌خواندیم با همه وجودشان گوش می‌دادند و خیلی اثرگذار بود.
درباره دیدارتان با امام خمینی (ره) بگویید.
یکی از افتخاراتم حضور در محضر امام خمینی رضوان الله علیه بود که در آن زمان در دربند اسکان داشتند. من آخرین نفری بودم که دست امام را بوسیدم و برگشتم و یک بار دیگر چهره ملکوتی ایشان را دیدم. ما یک گروه موسیقی بودیم؛ امام در آن دیدار دست‌هایشان را بالا بردند و دو بار گفتند خدا در پناه اسلام حفظتان کند. این تأکید و تأیید حضرت امام باعث شد مورد تشویق واقع شویم. حضرت امام در آن دیدار گفتند سرود مطهری اشکال ندارد و با این کار به موسیقی حماسی، دفاع مقدس و ارزشی ما خیلی کمک کردند.
و سخن آخر؟
دشمنان ما با همه توان دارند فرهنگ ما را به ابتذال می‌کشند. هنرمندان خیلی خوبی داریم و باید سرودهایی با موضوع ارزشی، دفاع مقدس و شخصیت‌های علمی تولید کنیم. آنها که ردیف بودجه‌ای دارند، در این جنگ فرهنگی به خط مقدم بیایند. مردم در کوچه و بازار به من می‌گویند چرا دیگر برای امام و شهدا نمی‌خوانید؟!
نظر شما