همشهری آنلاین - آرزو امیرخانی: با وحید نفر کارگردان شناخته شده تئاتر که با نمایش کمدی «تصویر مصور مظفری» در چهلمین جشنواره تئاتر فجر حضور داشت درباره تکه‌های دیدنی زندگی مظفرالدین شاه در این نمایش و دیگر نمایش‌هایی که رنگ صحنه جشنواره امسال را به خود دیده‌اند گفتگو کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید:
با توجه به داستان این نمایش که زمان ورود دستگاه سینماتوگراف یا همان فیلمبرداری متحرک در زمان پادشاهی مظفرالدین شاه به ایران است و تا کنون قصه، فیلم و حکایت‌های شنیدنی فراوانی از آن برهه تاریخی روایت شده با چه مضمون تازه‌ای به سراغ این کار رفتید؟
من به بخش سرگرم‌کننده آن پرداختم. همانطور که می‌دانید مظفرالدین شاه پس از سفری که همراه با ابراهیم خان عکاس باشی به پاریس داشت یک دوربین عکاسی تهیه کرده و در بازگشت به ایران تصمیم گرفت این صنعت متجدد را در همه ممالک رونق دهد و خودش دست به کار فیلم‌سازی شود. روایت‌های تاریخی می‌گوید که این ابزار به حدی او را سرگرم کرد که زمام امور مملکت را از کف داد و قدرت به اتابک و تاج‌الملوک واگذار شد. اصغر گروسی نویسنده نمایشنامه سعی کرده برش‌های جذابی از ورود این صنعت متجدد به کشور و موقعیت‌های کمتر دیده شده مثل حرمسرای شاه و اتفاقات جذابی که در آنجا رخ می‌دهد، خلق کند.
شما کمدی و طنز تصویر مصور مظفری را که با هدف خندیدن و سرگرم شدن تماشا'ر است با زبان و ریتم مناسبی پیش برده اید که به سمت لودگی و فقط خنداندن تماشاگر نرفته است. در این باره بگویید؟
به اعتقاد من کمدی یکی از جدی‌ترین ژانرهای نمایش و از تراژدی هم جدی‌تر است. به همین دلیل هم باید در کامل ترین حالت خود در موقعیت‌های تعریف شده اتفاق بیفتد. به نظرم در یک اثر کمدی و طنز هم باید داستان در خدمت کمدی باشد که در غیر اینصورت می‌شود همان به هر قیمت خنداندن تماشاگر. این نمایش اگرچه قالب کمدی دارد اما قرار است پیام‌های مهم تاریخی را به مخاطب ایرانی که معمولا حافظه تاریخی بلندمدتی ندارد یادآور شود. به همین دلیل هم در تصویر مصور مظفر از هر گونه هزل و هجو پرهیز کرده‌ایم.
آقای نفر با توجه به آثاری که در این دوره از جشنواره روی صحنه رفت و مورد ارزیابی داوران قرار گرفت اجرای تصویر مصور مظفری را چطور دید؟ بازتاب‌ها رضایت بخش بود؟
من متاسفانه موفق به دیدن همه آثار این دوره از جشنواره نشدم اما از ویژگی مثبت جشنواره تئاتر این است که بیشتر آثار قبل از جشنواره روی صحنه رفته‌اند و فرصت تماشای بدون شتاب‌زدگی آنها برای اهالی تئاتر وجود داشته است. به نظرم در مجموع آثار نمایشی این دوره از جشنواره کیفیت قابل توجهی داشتند. به نظرم نکته قابل توجه این دوره از جشنواره رقابت بین مردان جشنواره بود. هر چند این بدین معنی نیست که جشنواره تئاتر امسال فضای مردانه‌ای را رقم زد . آثار چشم‌گیر و قابل توجهی از خانم‌ها هم در جشنواره امسال حضور داشت که قابلیت‌های فراوانی در بخش‌های مختلف داشت.
من تا قبل از پایان جشنواره برای تصویر مصور مظفری پیش‌بینی خاصی نداشتم. بیشترین تمرکز من تلاش برای رسیدن به بهترین شکل اجرا بود که به نظرم بسیار راضی‌کننده بود. دلم می‌خواست برای همه عوامل تصویر مصور مظفری اتفاقات خوبی رخ دهد. باید بپذیریم که جشنواره علاوه بر ضوابط حاکم بر آن، دایره محدودی از سلیقه هاست که بر روند داوری اثرگذار است و خب به هر حال نسبت به انتخاب‌ها و روندی که اتفاق افتاد اعتراض دارم. بیشترین نکته‌ای که به نظرم باید در نظر گرفته شود سطح داوری و انتخاب اعضای هیئت داوری در سطح جشنواره فیلم فجر است. امیدوارم در دوره‌های بعدی شاهد حضور کسانی مثل گلاب آدینه در بخش داوری جشنواره باشیم نه فقط شرکت کننده.
روایتی از نفوذ به حرمسرای شاه قاجار | وقتی مظفرالدین شاه دوربین به دست می‌شود
با توجه به اوج‌گیری کرونا و ابتلای اعضای برخی گروه‌های نمایشی باعث حذف یا تغییر زمان اجرایشان شد شما برای انجام تمرین ها و رساندن آن به جشنواره چه پروسه‌ای را طی کردید؟
من تمرین‌های تصویر مصور مظفری را به دلیل شدت کرونا فشرده کرده و تعداد آن را کاهش دادم. سعی کردم برای اینکه بازیگران مدت طولانی در فضای سربسته نباشند کمترین تماس و حضور برقرار باشد. در واقع طی ۳-۴ جلسه تمرین ها را به سرانجام رساندیم و آماده اجرای جشنواره شدیم.
از نمایش آروزهای یک موش کور بگویید که اثر پذیرفته شده جشنواره بین‌المللی کودک و نوجوان همدان است.
بله. این نمایش جز اولین نمایش هایی بود که اجرای موفقی بعد از تعطیلات کرونایی و باز شدن سالن ها داشت با استقبال خوبی روبرو شد. آرزوهای یک موش کور امسال هم در جشنواره کودک و نوجوان همدان حضور دارد. اگر کرونا اجازه نفش کشیدن به اهالی هنر بدهد جشنواره کودک و نوجوان در نیمه اول اسفند برگزار می‌شود.
وقتی موش کور آرزویی جز دیدن خورشید ندارد
از فعالیت‌های آتی خود بگویید؟ کاری در دست اجرا دارید؟
تازگی به گروه نمایش «شپی» نوشته سامرت موام پیوستم به کارگردانی علی‌سام صادقی. نمایشی جذاب، پیچیده و دوست‌داشتنی که نقش اصلی آن را به عهده دارم. این نمایش قرار است سال آینده روی صحنه برود. همچنین قرار است در یکی از سریال‌های تلویزیونی هم بازی کنم که فعلا نمی‌توانم درباره آن اظهار نظر کنم. اخبار آن به موقع منتشر خواهد شد.
نظر شما