تصاویر | ضجه های یک تهیه کننده در مراسم زنده یاد زهره فکور صبور 

آدم تا زنده است یکی نمی پرسه دردت چیه؟ فقط توقع و ایراد و سرزنش و بی تفاوتی ولی وقتی یک دفعه زد و مرد میگن: آخ! آخ! بیچاره من دیدم تو خودش بود و غیر عادی و به هم ریخته بود! تا زنده ایم میتوانیم همدیگه رو درک کنیم محبت کنیم وقتی مردیم دیگه وقت نیکی تمام و وقت حسابه!

قدیما پیرمردی بود که فامیل بسیاری داشت اما هرگز به دلیل فقر از او احوال پرسی نمی کردند ولی برای دیدار با ثروتمندان هر چند بیگانه تا ثریا هم می رفتند بیچاره پیرمرد فقیر از این بی توجهی ها غمگین و دلشکسته بود ناگهان فکری کرد و به همسرش گفت: من باید به این فامیل مرده پرست درسی بدهم! من خود را به مردن میزنم و تو فریاد بکش! زن این کار را کرد و ظرف چند دقیقه تمامی فامیل از بزرگ و کوچک شیون کنان به خانه او آمدند تا میت ببرند! در این شلوغی و گیر و دار و جیغ و فریاد ناگهان پیرمرد از بستر مرگ بلند شده و با خشم و فریاد به دنبال تشیع کنندگان افتاد و شروع کرد به سرزنش آنها ! تشیع کنندگان با وحشت و جیغ و فریاد از زنده شدن مرده پا به فرار گذاشتند و این داستان سال ها بر سر زبان ها ماند!

زهره عزیز ازخدابرات آرزوی بهترین درجات رودارم مهربون