شنبه ۱۱ آبان ۱۳۸۷ - ۰۷:۱۲
۰ نفر

ترجمه - نیلوفر قدیری: تفاوت دیدگاه و سیاست جان‌مک کین و باراک اوباما درباره عراق، بسیاری را درباره نظرات این دو نامزد انتخاباتی آمریکا نسبت به مسئله استفاده از زور، به اشتباه انداخته ‌است.

اوباما و مک‌کین اگر چه درباره مسئله عراق تفاوت دیدگاه دارند اما درباره استفاده از نیروی نظامی آمریکا در جهان نظر مشابهی دارند. در 3 مباحثه انتخاباتی این دو نامزد، دو پرسش مهم در این باره از آنها مطرح شد.

هیچ‌کدام از این دو نفر به تفصیل درباره این موضوع صحبت نکرده‌اند. دلیل آن هم این است که اقتصاد و وضعیت بحرانی آن همه مباحث انتخاباتی را تحت‌الشعاع قرار داده‌است. اما در همین اظهارنظرات کوتاه، اوباما و مک‌کین تمایل خود را برای حضور نیروهای آمریکایی در خارج از این کشور به‌منظور اهداف راهبردی و بشردوستانه نشان داده‌اند. آنها همچنین درباره روند اوضاع در افغانستان که ممکن است به حضور طولانی‌مدت سربازان آمریکایی در این کشور منجر شود، اتفاق نظر دارند. با ادامه این شرایط، سربازان آمریکایی ممکن است بدون
 روشن شدن اینکه چه مدت زمانی و در چه شرایطی در افغانستان حضور خواهند داشت، به این حضور ادامه دهند.

هر دو نامزد انتخابات آمریکا از افزایش نیروهای مسلح حمایت کرده‌اند. اوباما از افزایش 92 هزار نفری و مک‌کین از افزایش 150 هزار نفری سخن گفته‌است. آنها همچنین هر دو از شرایطی سخن گفته‌اند که در آن آمریکا باید به اعزام نیرو به خارج از کشور به دلایل اخلاقی متعهد شود. ممکن است در این شرایط حتی منافع آمریکا در خطر نباشد. مک‌کین و اوباما آنچه را که یک سرهنگ بازنشسته ارتش و استاد دانشگاه بوستون آن را توافق اعلام نشده برای حفظ برتری نظامی دائم آمریکا توصیف کرده، پذیرفته‌اند.

البته تفاوت‌های آشکاری هم میان مک‌کین و اوباما وجود دارد. اوباما مشتاق پایان دادن به جنگ عراق است اما مک‌کین می‌گوید: این جنگ تنها باید با پیروزی خاتمه یابد. اوباما از موضع‌گیری‌هایی که ممکن است به اقدام نظامی در افغانستان وعلیه  مواضعی در پاکستان منجر شود، اجتناب نکرده‌است.

اما او در تبلیغاتش بر اهمیت دیپلماسی، توسعه اقتصادی و دیگر ابزارهای قدرت نرم پیش از توسل به زور تاکید کرده‌است. اوباما چندی پیش در نشویل در مناظره‌ای با مک‌کین، از این فراتر رفت و وضعیتی را که ممکن است منجر به نیاز به حضور نظامیان آمریکایی شود، توضیح داد و گفت: ممکن است که ما همیشه با مسائل مرتبط با امنیت ملی روبه‌رو نباشیم بلکه موضوع اخلاقی باشد. او برای نمونه به مسئله هولوکاست و نسل‌کشی در رواندا اشاره کرد و ادامه داد: وقتی نسل‌کشی یا پاکسازی قومی اتفاق می‌افتد چطور می‌توانیم بی‌تفاوت بمانیم؟

اوباما گفت: اکنون در دارفور نسل‌کشی در حال وقوع است و ما می‌توانیم کمک‌های لجستیک ارائه کنیم و منطقه پرواز ممنوع ایجاد کنیم. این کار را البته با رهبری جامعه جهانی می‌توانیم انجام دهیم و این همان کاری است که من قصد دارم بعد از رئیس‌جمهور شدن انجام دهم.

اما کارشناسان مستقل در بحران دارفور می‌گویند که ایجاد منطقه پرواز ممنوع جدا از اینکه راه آسان و کم هزینه‌ای است، نوعی اقدام به جنگ به حساب می‌آید و مستلزم تخریب نیروی هوایی  دولت سودان است.

در گذشته مک‌کین درباره احتمال اقدام نظامی در شرایط مختلف سخن گفته‌بود. مثلا در ماه می سال 1994 او از دولت کلینتون خواست برای اقدام نظامی علیه کره شمالی آماده شود. مک‌کین در آن زمان می‌گفت که اقدام نظامی محدود بدون حمله تمام‌عیار می‌تواند کره شمالی را از ادامه فعالیت نظامی هسته‌ای بازدارد. مک‌کین همواره از ضرورت واکنش نیرومندانه در بحران‌ها سخن گفته و در بحران اخیر درگیری گرجستان و روسیه هم به این ضرورت اشاره کرده‌است. او خواستار اقدام فوری ناتو برای پذیرفتن عضویت گرجستان شد تا روسیه دیگر نتواند به این کشور حمله کند.

مک‌کین در جریان انتخابات سال 2000 که در مقابل بوش، نامزد درون حزبی شده‌بود، با کارشناسان نومحافظه‌کار که از اقدام تهاجمی علیه دیکتاتورها حمایت می‌کردند موافق بود. او در زمینه سیاست خارجی، خود را یک آرمانگرای واقع‌بین می‌داند.

در آستانه حمله آمریکا به عراق، مک‌کین و اوباما نظرات کاملا متفاوتی داشتند. مک‌کین با اطمینان از اتحاد و نزدیکی صدام حسین و القاعده سخن می‌گفت و جنگ پیشگیرانه را لازم می‌دانست. اوباما به‌عنوان سناتور ایلی‌نویز اما این جنگ را بی‌معنی می‌دانست. درباره افغانستان اما این دو، موضع مشابهی داشتند. آنها از اعزام نیروی بیشتر، آموزش ارتش افغانستان، تقویت دیپلماسی، توسعه راهبرد ملت‌سازی و باقی ماندن در افغانستان تا دستیابی به ثبات حمایت می‌کردند.

اما برای رسیدن به این هدف مشترک راه‌های متفاوتی را پیشنهاد می‌کردند. اوباما در 2 سال گذشته افغانستان را جبهه اصلی جنگ با تروریسم دانسته و خواستار افزایش شمار نیروهای آمریکایی در این کشور شده‌است. او همچنین خواستار تلفیق تلاش‌های دیپلماتیک، سیاسی و اقتصادی برای بهبود وضعیت مردم افغان و ایجاد ثبات در این کشور شده‌است. پیشنهاد او برای خروج نیروهای آمریکایی از عراق با برنامه زمانی سخت‌تری نسبت به پیشنهاد مک‌کین همراه است. اوباما تاکید کرده که درصورت رئیس‌جمهور شدن، نیروهای آمریکایی را خیلی زود از عراق خارج می‌کند.

مک‌کین افغانستان را در سایه جنگ عراق می‌بیند. او در نوامبر سال 2003 در شورای روابط خارجی آمریکا گفت: اگر کرزی بتواند همینطور به پیشرفتش ادامه دهد، در درازمدت ما از بحران افغانستان خارج می‌شویم. اما در جولای گذشته او در سخنرانی‌ای، وضعیت افغانستان را غیرقابل‌قبول خواند و گفت: امنیت در این کشور با خطر روبه‌رو شده و دشمنان در موضع تهاجمی هستند. اما هیچ‌کدام از این نامزدها به وضوح نگفته‌اند که نیروهای ناتو و آمریکا چطور باید از افغانستان خارج شوند.

واشنگتن پست- 27 اکتبر 2008

کد خبر 67155

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز