به گزارش همشهری آنلاین، شورای صنفی نمایش که پیش از ین چینش و ترکیب فیلم‌های روی پرده را تعیین می کرد این روزها تغییر کاربری داده است. در شورای تازه ای که در سطحی کلانتر برای نمایش، توزیع و مسائلی از این دست برنامه ریزی می کند؛ نمایندگانی از همه صنوف حضور دارند چهره های ثابت قبلی که در دهه های مختلف در شورای صنفی نمایش حضور موثر داشتند، جای خود را به ترکیبی تازه داده اند. ترکیبی که باید دید چگونه می توانند بر مسائل پیچیده اکران و حواشی آن غلبه کنند.
شورای راهبردی اکران، قرار است شکننده انحصار و روابطی باشد که پیش از این در زمینه نمایش فیلم وجود داشت. مسئله اکران به دلیل منافع اقتصادی، شاهراهی جدی و البته حاشیه ساز بود. در دولت های گذشته، تغییراتی در شورای اکران به وجود می آمد اما اساس و شاکله شورا حفظ می شد. عمده انتقادها به شورای اکران، همسویی با بعضی نهادها و تهیه کنندگان بخش خصوصی بود. افراد ثابت با منافع ثابت در شورا حضور داشته و برای اکران فیلم ها تصمیم می گرفتند، اما اکنون ودر دوره ریاست محمد خزاعی قرار است شورای راهبردی اکران، به مسئله توزیع و نمایش و سینماداری در سطحی کلان رسیدگی کند.
مسئله این است که ایده توجه به حوزه اکران به شکل تخصصی و فراتر از یک شورای چند نفره با منافع محدود، جذاب و درست است. اما با توجه به مشکلات گسترده سینمای ایران که در دوره شیوع ویروس کرونا عمیق تر و جدی تر شده است، چگونه می توان بر این مشکلات چیره شد؟ نگاهی کلان از بخش تولید فیلم به چرخه اکران بخشی از نیازی است که سینمای ایران آن را فراموش کرده است. اعضای شورای راهبردی اکران، قرار است نماینده همه صنوف، همه فعالان سینما و صدای جمعیتی باشند، که سالهاست در اکران با درهای بسته مواجه شده اند. اگر شورای راهبردی اکران به اهدافی که دارد برسد، یکی از جدی ترین مسائل اکران و سینماگران حل خواهد شد و نمره مثبت در کارنامه محمد خزاعی و تیم سازمان سینمایی ثبت می شود.
بحران هایی نظیر تاخیر در اکران «لامینور» که با مدیریت سازمان سینمایی حل شد، با درایت و توان مدیریتی یک شورای حرفه‌ای و آشنا به مختصات سینما شکل نمی‌گیرد و پیش از شکل گیری و رسانه‌ای شدن حل و فصل می‌شود. آیا شورای راهبردی اکران چنین هوشمندی و درایتی دارد؟ باید منتظر ماند و خروجی‌های این شورا را دید.
نظر شما