از زمانی که تلویزیون به عنوان یکی از بزرگترین وسایل سرگرمی برای کودکان معرفی شده است روانشناسان بسیاری از سراسر دنیا و به خصوص کشورهای پیشرفته با پدیده رویا پردازی و یا حتی بیش فعالی در بچه‌ها مواجه شده‌اند.
علت این امر همان‌طور که بسیاری از والدین می‌دانند تنها سپری کردن مقدار زیاد وقت کودکانمان پای صفحه تلویزیون است.
توهم و تفکراتی که کودکانمان دچار آن می شوند و عدم برقرار کردن ارتباط با محیط خارج یکی از هزاران مشکلی است که تماشای تلویزیون می تواند مسبب ان برای فرزندانمان باشد.
آخرین تحقیقات مؤسسه ملی سلامت مغز اعلام کرده است که در میان کودکان سال‌های اخیر رشد توهم و خیال پردازی به شکل نگران‌کننده‌ای افزایش یافته است که می‌تواند مشکلات بیشتری را هنگام بزرگتر شدن کودک برای او و والدینش بوجود بیاورد.
وقتی کودک شما نمی‌تواند از طریق چشم با شما ارتباط برقرار کند و یا نمی تواند روی هیچ موضوعی برای مدت چند دقیقه تمرکز داشته باشد ، زبان مادری اش را یاد نمی گیرد و یا حتی دیر آن را متوجه می شود امکان وجود این بیماری در او وجود دارد.
وقتی کودک دچار بیماری خیال پردازی باشد مطمئناً از شما و یا حتی از همسن و سالانش دوری خواهد گرفت.
با خودش صحبت می کند و گاهی اوقات شما را با افرادی که در ذهنش به عنوان دوستانش آنها را می شناسد آشنا خواهد کرد که این ماجرا برای زمانی که سن او بالاتر می رود به علت خاصیت دور بودنش از جمع برایش خطر آفرین تر خواهد بود.
مطالعات نشان می دهند که کودکانی که از این بیماری به شکل کم یا زیاد رنج می برند از نظر مغزی رشد کاملی نخواهند داشت.
اطلاعاتی که در مورد ارتباط این بیماری با رشد مغز وجود دارد تحت بررسی است اما آنچه که ثابت شده است آن است که یکی از مهمترین دلایل این مریضی "تلویزیون " است.
محققان اعلام کرده اند که بیماری خیال پردازی در کودکان دقیقا از زمانی شایع شده است که تلویزیون به عنوان یک منبع مهم سرگرمی به بچه ها معرفی شده و مورد استفاده قرار گرفته است.
آنچه که محققان به آن دست پیدا کرده اند نشان می دهد که این مشکل در میان کودکانی که در مناطقی با شرایط جوی بارانی زندگی می کنند بیشتر است زیرا آنها مجبورند که ساعات بیشتری از روز را در خانه بمانند و برای سرگرم شدن احتیاج به نگاه کردن به تلویزیون دارند.
نگاه کردن بیش از حد به برنامه های تلویزیون برای کودکان زیر سه سال می تواند ژن موجود در بدن کودک مستعد را تحریک کند و او را به تدریج به سوی انواع مشکلات روحی سوق دهد.
جمع بندی کلی محققان در مورد ارتباط نگاه کردن به تلویزیون با مشکلات عمده ای که در کودکان بوجود می‌آید نشان می دهد که نگاه کردن بیش از حد بچه ها به تلویزیون مانع فکر کردن درست آنان و در نتیجه عدم تکامل مغز آنان می شود و این ساعات باید به حداقل رسانده شود.
