مواد ابتلای انسانی به آبله میمونی از کشورهای ییشتری دارد گزارش می‌شود و هفت کشور در حال بررسی موارد احتمالی هستند، از جمله آمریکا که دومین مورد احتمالی این بیماری را در نیویورک شناسایی کرده است.

POX

به گزارش همشهری آنلاین به نقل از یواس‌تودی یک روز پس از آنکه نخستین مورد آبله میمونی در آمریکا در ایالت ماساچوست گزارش شد، مقامات بهداشتی در شهر نیویورک یک مورد احتمالی آبله میمونی را گزارش کردند.

کانادا نیز روز پنجشنبه ۱۷ مورد احتمالی آبله میمونی را گزارش کرد. چندین کشور در اروپا نیز شیوع آبله میمونی را گزارش کرده‌اند: ۲۲ مورد مشکوک در اسپانیا، ۲۰  مورد در پرتغال، هفت مورد در انگلیس، یک مورد در ایتالیا و یک مورد در سوئد در دست بررسی هستند.

سازمان جهانی بهداشت می‌گوید هنوز منشا شیوع اخیر شناخته نشده است.

موارد ابتلا به آبله میمونی از کشورهای بیشتری گزارش می‌شود| آمریکا دومین مورد بیماری را شناسایی می‌کند
تصویر میکروسکوپ الکترونیکی یک ذره ویروسی یا ویرویون آبله میمونی را نشان می‌دهد

منشا طبیعی ویروس آبله میمونی بر خلاف نامش میمون‌ها نیست، بلکه مخزن طبیعی این ویروس جوندگان کوچک عمدتا در آفریقای مرکزی و غربی است. این جوندگان هستند که باعث عفونت میمون‌ها می‌شوند و هر دو حیوان می‌توانند بیماری را به انسان‌ها منتقل کنند.

در حالیکه اغلب موارد انسانی این بیماری در نتیجه تماس با حیوانات وحشی رخ می‌دهد، نه تماس انسان با انسان، مقامات بهداشتی در حال بررسی این موضوع هستند که موارد اخیر بیماری چطور انتشار یافته‌اند.

برخی از موارد در این شیوع تازه ظاهرا میان میان شرکای جنسی منتقل شده‌اند و همه این موارد تا به حال در مردان رخ داده‌اند.

دکتر میلین درویین، رئیس بخش بهداشت عمومی شهر مونترآل کانادا در یک کنفرانس خبری در روز پنجشنبه گفت: «عمده موارد شناسایی‌شده مردانی هستند که با مردان دیگر آمیزش جنسی داشته‌اند و در سنین میان ۳۵ تا ۵۰ سال هستند. تظاهر بالینی عمدتا به صورت زخم در دهان و بخش‌های جنسی است که دردناک هستند و قبل از بروز آنها بیمار دچار تب، تعریق و سردرد بوده است.»

کارشناسان تاکید می‌کنند که آبله میمونی که بسیار کم‌خطرتر از آبله انسانی است، یک بیماری منتقل‌شونده از راه جنسی نیست.

آن ریموین، استاد اپیدمیولوژی در دانشگاه لوس‌آنجلس  و کارشناس ملی آبله میمونی می‌گوید: «این ویروس می‌تواند از طریق قطرک‌های تنفسی یا در تماس‌های نزدیک شخص با شخص منتقل شود.»

اغلب بیماران در این شیوع تازه دارای ضایعات پوستی زخمی‌شوند، دانه‌های پوستی، عقده‌های لنفاوی متورم اغلب به همراه تب، لرز، سردرد، درد عضلانی و خستگی بوده‌اند.

البته این علائم اختصاصی آبله میمونی نیست و بیماری‌های دیگر عفونی و پوستی می‌توانند علائم مشابهی داشته باشند.

دکتر ست بلومبرگ، متخصص بیماری‌های عقونی در دانشگاه کالیفرنیا در سانفرانسیسکو می‌گوید:‌«در واقع، بسیار مشکل است بیماری‌های دیگر را از آبله میمونی افتراق داد. شما دراین بیماری دچار تب، بزرگی غدد لنفاوی و تاول‌های کوچک پر از مایع در سراسر بدن می‌شوید.»

آبله میمونی مانند کرونا واگیری بالایی ندارد

همچنین این کارشناسان می‌گویند مردم نباید از گزارش این موارد وحشت‌زده شوند، زیرا آبله میمونی واگیری شدیدی ندارد.

بلومبرگ می‌گوید:‌ «این ویروسی مانند کووید دیگری نیست. ما در وضعیت ووهان چین در سال ۲۰۱۹ قرار نداریم.»

کارشناسان می‌گویند بعید است کسی که در مجاورت بسیار نزدیک جسمی با شخص دارای عفونت آبله میمونی قرار نداشته است، احساس خطر کند.

بر اساس مقاله‌ای که در ماه فوریه (اسفند) در ژورنال «بیماری‌های گرمسیری نادیده‌گرفته‌شده PLOS»  منتشر شد، پیش از این همه موارد گزارش‌شده آبله میمونی به جز یک مورد خارج از آفریقا نتیجه انتقال تاییدشده یا احتمالی حیوان به انسان بوده‌اند.

تنها مورد انتقال انسان به انسان تا آن هنگام در یک پرسنل بهداشتی در انگلیس رخ داده بود که مراقبت یک بیمار آبله میمونی را به عهده داشت.

این که موارد اخیر بیماری چگونه با هم ارتباط دارند نیاز به بررسی دقیق بهداشت عمومی دارد.

ریموین که از دهه ۱۹۹۰ در حال بررسی درباره این بیماری در آفریقا بوده است، می‌گوید: «هنوز بسیار زود است که در این باره نتیجه‌گیری کنیم. این وضعیت بسیار غیرمعمولی است. ما هنوز پاسخ پرسش‌های چه کسی، چه، کجا، چرا یا کی را نمی‌دانیم.»

خویشاوند یک بیماری مرگبار

ویروس آبله میمونی عضوی از خانواده‌ای شامل بیش از ۹ ویروس است که شامل ویروس آبله انسانی هم می‌شود که یکی از مرگبارترین بیماری‌هایی بوده است که انسان‌ها را مبتلا کرده است و پیش از اینکه در سال ۱۹۸۰ در نتیجه واکسیناسیون عمومی ریشه‌کن شود، یک نفر از هر سه نفری را که به آن مبتلا می‌شدند، را می‌کشت.

به گفته گلات، میزان مرگ‌ومیر ناشی از آبله میمونی در مناطقی که مراقبت پزشکی با کیفیت بالا دردسترس است بسیار کمتر از یک درصد موارد است.

تصور می‌شود افزایش موارد ابتلا به آبله میمونی در سال‌های اخیر تاحدی در نتیجه ریشه‌کنی آبله در سال ۱۹۸۰ باشد که به دنبال آن برنامه‌های گسترده واکسیناسیون بر ضد آن متوقف شد. واکسیناسیون بر ضد آبله باعث حفاظت در برابر آبله میمونی هم می‌شود.

ریموین می‌گوید: «معقول است که بگوییم با گذاشت زمان ایمنی در مقابل این ویروس در اکثریت جمعیت جهان فروکش کرده است و اکنون افرادی که در تماس با ویروس آبله میمونی قرار می‌گیرند، دچار عفونت می‌شوند.»

کد خبر 677738

برچسب‌ها

دیدگاه خوانندگان امروز

پر بیننده‌ترین خبر امروز

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha