به گزارش همشهری آنلاین، محمدرضا صفدریان قهرمان یخ نوردی اهل اصفهان که حدود ۷ سال است در آتش نشانی اصفهان مشغول به کار است، هفته گذشته به آبادان رفت و درحادثه ساختمان متروپل یاریگر هموطنان آبادانی بود. او روزهای اخیر و به دلیل تعویض نفرات آتش نشانی برای استراحت به اصفهان بازگشت. صفدریان در این گفتوگو از شرایط بحرانی روزهای ابتدایی این حادثه سخن میگوید.
بخشی از گفتگوی این آتش نشان و قهرمان جهان را در ادامه بخوانید:
* شرایط در ابتدای کار سخت و بحرانی بود. مردم آبادان هم در کنار نیروهای کمکرسان بسیج شده بودند تا به نوعی کمکی داشته باشند. به دلیل شرایط حساس ساختمان که احتمال ریزش مجدد آن وجود داشت امداد رسانی با احتیاط انجام میشد. درواقع نمونه این حادثه را در کشور تا به حال نداشتیم و به مراتب اهمیت و حساسیت آن از حادثه پلاسکو بیشتر بود چراکه پلاسکو بعد از ریزش ساختمان نقاط ناامنی نداشت اما در متروپل هرلحظه این امکان وجود داشت ساختمان ریزشی مجدد داشته باشد و باعث تلفات زیادی حتی از امدادگران شود.
*در ابتدای کار به دستور مدیرعامل محترم سازمان آتش نشانی اصفهان، بلافاصله اکیپ عملیاتی کامل شامل دو خودروی هایلوکس سبک و یک دستگاه خودروی اسکانیا نجات سنگین به همراه ۱۰ نیروی عملیاتی زبده به محل عملیات اعزام شدند. از همان ابتدا امداد رسانی آغاز شد. بعد از چند روز اکیپ دوم به همراه مدیرعامل محترم سازمان آتش نشانی به آبادان آمدند و هماهنگیهای لازم انجام شد و بلافاصله اکیپ چهارم به آبادان آمد و اکیپ اول به سمت اصفهان برگشته و کار خود را پایان دادند. نیروهای اصفهان واقعاً از جان مایه گذاشتند و در نقاطی کار کردند که احتمال ریزش مجدد وجود داشت.
*در کنار قهرمان بودن من یک آتش نشان هستم و وظیفهام بوده که به کمک مردم خوب آبادان بروم. اصلاً قصد نداشتم که حضورم در آبادان دیده شود. قطعاً دوست داشتم پس از قهرمانی در جهان افتخار آفرینیام در رسانهها منعکس شود چرا که آن اتفاق باعث افتخار و شادی مردم کشورم میشود اما این کار وظیفهام بوده و مثل چندصد آتش نشان دیگر قصد داشتم کمک رسانی کنم.
*از روز اول نجاتگران تلاش زیادی داشتند اما در همان روزها مدیریت صحنه خوب نبود و همکاری خوبی بین مردم و امداد رسانان انجام نمیگرفت. درواقع همین باعث شده بود آواربرداری با سرعت کمتری انجام شود. بعد از همکاری مردم شرایط کمی بهتر شد و توانستیم کمک بیشتری انجام دهیم. البته درخصوص مردم نیز باید به آنها حق داد. شرایط سنگین و بحرانی بود و اصلاً نمیشد آن را توصیف کرد. آنها شبانه روز درحال عزاداری و درجستجوی عزیزان خود بودند. واقعاً صحنههای غم انگیزی را شاهد بودیم.
*با اینکه قهرمانی در جهان برایم لذت بخش بوده است اما امدادرسانی برایم الویت دارد. قطعاً کمک به هم نوعان خودم را با جان و دل میپذیرم.
منبع:ایمنا
نظر شما