و تنها رعایت بهداشت دقیق‌تر و استفاده سنجیده‌تر از آنتیبیوتیکها به رفع این مشکل کمک خواهد کرد.
به گزارش خبرگزاری رویترز انجمن متخصصان کنترل عفونت و اپیدمیولوژی آمریکا(APIC) اعلام کرد 13 نفر از هر 1000 بیمار بیمارستانی در این کشور با کلستریدیوم دیفیسیل دچار عفونت میشوند.
به گفته این گروه این عفونت بیش از 20 بار از تخمین‌های سردستی گذشته شایع‌تر است، و تعداد بیماران مبتلا به این عفونت را به 7000 نفر در روز می‌رساند.
و دکتر ویلیام جارویس متخصص اپیدمیولوژی مراقبت‌های بهداشتی که سرپرست این تحقیق را به عهده داشته است، در این باره گفت: "جمعیت آمریکا در حال پیر شدن و نحیف‌تر شدن هستند، و به این ترتیب تعداد بیشتری از افراد در معرض عفونت وخیم کلستریدیوم دیفیسیل قرار می‌گیرند که ممکن است آنها را بکشد."
جارویس در این باره گفت: "این باکتری ممکن است طیفی از بیماری‌ها را از یک اسهال ساده تا سوراخ‌شدن روده که نیازمند جراحی است به وجود آورد ... و ممکن است به شوک و مرگ بینجامد."
12000 عضو APIC که داده‌ها در مورد بیماران تشخیص‌داده‌شده کلستریدیوم دیفیسیل را در یک روز بین ماه مه و آگوست 2008 در 648 بیمارستان جمع‌آوری کردند.
آنها در این تحقیق 12.5 درصد از تاسیسات پزشکی آمریکا از جمله بیمارستان‌های مسئول مراقبت‌های حاد، سرطان، قلبی، کودکان و بازتوانی را تحت پوشش قرار دادند.
جرویس گفت این نمونه نشان‌دهنده وجود شمار شگفت‌آوری از افراد مبتلا به این عفونت است.
او گفت: "ما هنوز سعی می‌‌کنیم که بر این مشکل غلبه کنیم. این باکتری را مشکل بتوان در محیط کشت رشد داد، معمولا به همین خاطر است که دکترها نمی‌توانند که عفونت را در 25 درصد موارد تشخیص بدهند."
و به این علت کلستریدیوم دیفیسیل بیماری قابل‌گزارش دادنی نیست، و سوابق معدودی از آن موجود است.
جرویس افزود آنتیبیوتیکها باکتری‌های طبیعی را در روده می‌کشند و به باکتری‌های مهاجمی مانند کلستریدیوم دیفیسیل امکان رشد می‌دهند.
و این باکتری اسپورهایی را تولیدمی‌کند که بوسیله پاک‌کننده‌های غیرسفیدکننده و محلول‌های ضدعفونی‌کننده الکلی نمی‌توانند کشته شوند.
او افزود: "آنتیبیوتیکها این باکتری را از بین نمی‌برند و اغلب داروهای ضدمیکروب مورد استفاده برای تمیزکردن محیط آنها را نمی‌کشند. تنها محلول‌های سفید کننده آنها را از بین می‌برند."
و در زمانی که بیماران تشخیص داده میشوند، یک یا دو روز از عفونت آنها گذشته و اتاق‌های‌شان و هر کسی که با آنها در تماس بوده است، را آلوده کرده‌اند.
این بررسی در ژورنال کنترل عفونت آمریکا منتشر خواهد شد.
ارقام دولت فدرال آمریکا در آوریل امسال نشان داد که در فاصله سال‌های 2000 تا 2005 افزایش 200 درصدی در شمار بیماران بیمارستانی آلوده شده با کلستریدیوم دیفیسیل رخ داده است.
بیشترین آنتیبیوتیک مورد استفاده برای درمان کلستریدیوم دیفیسیل، مترونیدازول است، اما اشکال قوی و مقاوم به آنتیبیوتیک این باکتری باید با وانکومایسین درمان کرد.
سازمان حفاظت بهداشت انگلیس در ماه جولای اعلام کرد موارد ابتلا به کلستریدیوم دیفیسیل در سه ماه اول سال 2008 تا 6 درصد افزایش یافته است.
سایر بررسی‌ها نشان داده است که سایر انواع عفونت‌های بیمارستانی در بسیاری از کشورها در حال افزایش بوده‌اند، از جمله اشکال استافیلوکوک طلایی مقاوم به درمان.
