بانوی تاریخ‌ساز ایران: ثابت کردم دونده ۱۰۰‌متر هستم | دوست دارم دختران کشورم رکوردم را بشکنند | دَمِ ترکیه گرم!

همشهری‌آنلاین - لیلی خرسند

فرزانه فصیحی دوباره خودش را ثابت کرد. این‌بار در ماده‌ای که سال‌ها می‌گفتند ماده تخصصی او نیست. فرزانه که در دوی ۶۰متر برای نخستین‌بار در دوی سرعت برای زنان سهمیه مسابقات قهرمانی جهان گرفته بود، سال پیش به‌خاطر عملکرد خوبش سهمیه یونیورسالیتی بازی‌های المپیک را در دوی ۱۰۰متر گرفت اما نظر بعضی‌ها این بود که این سهمیه به ناحق به او داده شده است. او نه‌تنها در المپیک توانست یک مرحله صعود کند، که شنبه در مسابقات قهرمانی کشور ترکیه هم رکورد ایران را شکست. او حالا با مدرک حرف می‌زند و می‌خواهد همه صدایش را بشنوند: «من دونده ۱۰۰متر هستم.»

*ترکیه برای فرزانه اتفاقات خوبی داشته، رکورد ورودی قهرمانی جهان را در این کشور به‌دست آوردی و حالا هم در ۱۰۰متر به رکورد جدیدی رسیدی. چرا همه اتفاقات خوب در ترکیه برای شما می‌افتد؟

بله، ترکیه همیشه برای من اتفاقات خوب داشته و رکوردهای خوبم را در ترکیه زده‌ام. ۶۰متر را که ۷و ۲۵صدم ثانیه دویدم یا پارسال که ۱۰۰متر را ۱۱و ۶۰ دویدم و امسال هم که به رکورد رسیدم. ترکیه همیشه به من لطف داشته. نمی‌دانم چرا اینجا رکوردهایم خوب می‌شود. چرایش را باید از خود ترکیه پرسید. هر چه هست دمش گرم!

*موقع دویدن، متوجه شدی که داری رکورد می‌زنی؟ آن لحظه به چه فکر کردی؟ برای رکوردشکنی برنامه داشتی؟

من خیلی به رکورد نزدیک بودم. در مشهد هم خوب دویدم ولی به‌خاطر اتفاقی که افتاد، رکوردم ثبت نشد. می‌دانستم که می‌توانم خوب بدوم و برنامه داشتم. تابلویی که رکورد نفر اول را نشان می‌داد، با خط پایان خیلی فاصله داشت اما وقتی خط را رد کردم، تابلو را دیدم و متوجه شدم که رکورد زده‌ام. به‌خاطر همین هم خوشحالی کردم. آن لحظه مردم. چون برای رسیدن به این رکورد خیلی سختی کشیده بودم.

*همیشه می‌گفتند فرزانه دونده ۶۰متر است نه ۱۰۰متر. این رکورد به همه ایراداتی که از تو می‌گرفتند، پایان داد. دوست نداشتی قبل از المپیک به این رکورد می‌رسیدی؟

من در ۱۰۰متر رکوردهای خیلی خوبی ثبت کرده بودم، حتی قبل از المپیک و بعد از اینکه در ۶۰متر سهمیه جهانی را گرفتم، در ۱۰۰‌متر خوب دویدم. اما خیلی‌ها به من می‌گفتند که تو فقط دونده ۶۰متری. با اینکه در ایران دومین نفری بودم که در ۱۰۰متر زیر ۱۲ثانیه دویده بودم و بهترین رکوردهای تاریخ این ماده را داشتم، ولی خیلی‌ها به من می‌گفتند دونده ۶۰. درست است این رکورد به همه حرف‌هایی که بود، پایان داد و حالا با مدرک می‌توانم بگویم من دونده ۱۰۰متر هم هستم.

*قبل از المپیک توکیو بعضی‌ها قضاوت منصفانه نداشتند و نظرشان این بود که به‌جای تو باید سهمیه یونیورسالیتی به یک دونده جوان داده می‌شد. با این رکوردشکنی به‌نظر می‌رسد هنوز انگیزه‌ات بالاست.

من به‌خودم گفته بودم که زمان همه‌چیز را مشخص می‌کند و کرد. خدا را شکر زمان همه‌چیز را حل کرد و روی همه قضاوت‌ها سرپوش گذاشت.

*بعد از این قرار است چه اتفاقی برای فرزانه بیفتد. برنامه‌ای برای المپیک پاریس داری؟

قطعا برای آینده برنامه دارم. این رکورد انگیزه‌ام را برای ادامه‌دادن بیشتر کرد. بازی‌های کشورهای اسلامی، مسابقات قهرمانی آسیا و تورنمنت‌های مختلف هست و برای تک‌تک‌ آنها برنامه دارم.

*رقیب ایرانی هم داری؟

رقبای ایرانی خیلی زحمت می‌کشند. ساناز امیرپور، حمیده‌ اسماعیل‌نژاد، فائزه نسایی و... دونده‌های خوب و جوان هستند. انگیزه و هدف دارند. همیشه گفته‌ام استعداد در ایران فراوان است. در مشهد بعد از چند سال کنار آنها دویدم و دیدم که چقدر باانگیزه هستند. از دویدن در کنار آنها لذت بردم. امیدوارم به راهشان ادامه بدهند و دلسرد نشوند. حیف این بچه‌هاست که پیشرفت نکنند و از استعدادشان استفاده نکنند. امیدوارم که بتوانند رکوردهای من را بشکنند. به‌خودشان هم گفته‌ام که امیدوارم این رکوردشکنی قسمت شما بشود. من خوشحال‌ می‌شوم بچه‌ها بتوانند به رکورد جدیدی برسند.

*مربی داری؟

تا بازی‌های کشورهای اسلامی در ترکیه تمرین می‌کنم. شرایط تمرینی اینجا خوب است. وقتی صربستان هستم با مربی صرب کار می‌کنم اما وقتی آنجا نیستم، همسرم با هماهنگی با مربی صرب برایم برنامه می‌چیند.