ازیکنان ایران از لحاظ تکنیکی و تاکتیکی و همچنین آمادگی‌بدنی و شرایط جسمانی نسبت به حریف‌برتری دارند، ضمن اینکه در سال‌های اخیر مقابل امارات شکست نخورده‌ایم که این مسائل شانس برد تیم ما را بیشتر می‌کند.
بازیکنان ما باید منطق و آرامش داشته باشند .چون حتی در صورت باخت یا مساوی، دنیا به آخر نمی‌رسد ولی این بازی آخرین شانس امارات است و آنها استرس برد دارند. شرایط طوری است که شاید آنها مسائل حاشیه‌ای به وجود بیاورند و اگر بازیکنان تمرکز نداشته باشند با مشکل مواجه خواهیم شد. البته تیم ما بازیکنان با تجربه‌ای دارد و بعید می‌دانم اسیر جنگ روانی آنها شویم.
شاید در اولین بازی خستگی لژیونرها و عدم هماهنگی بازیکنان، روی تاکتیک تیم ما تاثیر منفی بگذارد ولی به مرور زمان این مشکل حل خواهد شد. البته باید این را هم در نظر گرفت که تیم‌های عربی همیشه مقابل ایران و در دقایق ابتدایی بازی تلاش می‌کنند تا شرایط روحی ما را به هم بریزند . در این مورد نباید مغلوب آنها شویم.
علی دایی از سیستم 2-4-4 استفاده می‌کند که تا الان هم از این شیوه جواب گرفته است. در سیستم 2-4-4 جواد نکونام یک عنصر کلیدی است که علاوه بر بازیسازی باید در کارهای دفاعی هم شرکت کند، در ضمن تیم ما در کناره‌های زمین هم از بازیکنان توانایی سود می‌برند که قدرت نفوذ بالایی دارند و می‌توانند تاکتیک تیم را به 4-2-4 یا 3-3-4 تغییر بدهند.
در مورد بازی کردن کریم باقری یک موضوع قابل بررسی است که سرمربی تیم‌ملی هم به آن توجه می‌کند. باقری در پرسپولیس و در سیستم 1-3-2-4 این تیم یک هافبک نفوذی است که بیشتر در کارهای هجومی شرکت می‌کند و حتی نفوذ زیادی به درون محوطه جریمه حریفان دارد ولی در تیم‌ملی شرایط فرق می‌کند چون ما از یک هافبک دفاعی استفاده می‌کنیم و با این شرایط وظایف دفاعی باقری بیشتر خواهد شد. شاید این موضوع در حرکات او تاثیر منفی بگذارد و دایی باید توجه ویژه‌ای داشته باشد تا مشکلی ایجاد نشود.
در این مسابقه هافبک‌های ما نقش کلیدی خواهند داشت .در ضمن فکر می‌کنم که جواد نکونام و غلامرضا رضایی بازیکنان تعیین‌کننده‌ای خواهند بود. استرس داشتن امارات برای ما فاکتور مثبتی است و اگر اتفاق خاصی نیفتد می‌توانیم سه امتیاز را بگیریم.
