خبرگزاری آلمان از برلین گزارش کرد، در همین حال، آنگلا مرکل، صدراعظم آلمان و کازینسکی در دیدار امروزشان در برلین امکان مذاکره بیشتر را بر سر مناقشه درباره پروژه خط لوله آلمانی – روسی از طریق دریای بالتیک و مساله مهاجران رد نکردند.
مرکل آشکارا کوشید تا به سوی مواضع مهمان خود برود و از فضای موجود تنشزدایی کند، اما کازینسکی با اظهارات تندش در سخنرانی در برلین انتقادات شدیدی را به آلمان وارد کرد.
مرکل در این دیدار با نخستوزیر لهستان، دوباره بر موضع صدراعظمی آلمان مبنی بر آن تاکید کرد که دولت این کشور از درخواست مهاجران آلمانی یا ادعای آنها مبنی بر تملک چیزی در لهستان حمایت نخواهد کرد.
وی گفت این را به این دلیل تصریح میکند که میداند «چه ناآرامیهایی» به سبب این شکایتها در لهستان ایجاد شده است.
صدراعظم آلمان ادامه داد، آنچه که کازینسکی پیش از دیدارش از آلمان مبنی بر چشمپوشی از حقوق بینالمللی درخواست کرده است، «راه حل صحیح مساله» نیست. اما کازینسکی از این گفته مرکل ابراز نارضایتی کرد و گفت: «از دید لهستانیها این پرونده بسته نشده است و باید پیگیری شود.»
مواضع دو طرف درباره پروژه خط لوله آلمانی – روسی از طریق دریای بالتیک نیز تغییر نکرد. لهستان این پروژه را نپذیرفته است.
نخستوزیر لهستان تصریح کرد که تردیدهای لهستان حتی با وجودی که این خط لوله از این کشور بگذرد و بتواند از آن استفاده کند، رفع نشده است. این پیشنهادی است که مرکل بارها آن را مطرح کرده است.
کازینسکی درباره انتقال گاز از روسیه گفت، لهستان میخواهد در موقعیتی قرار بگیرد که این کشور «اختیار شیر گاز را داشته باشد». این کشور به دنبال تضمین انرژی برای خود است و نمیخواهد خود را وابسته کند. مرکل در پاسخ به این اظهارات به این مساله اشاره کرد که در اتحادیه اروپا قرار است درباره ایجاد شبکه برق و گاز مشترک کار شود که میتواند در جهت منافع لهستان هم باشد.
در همین حال مرکل و کازینسکی از روسیه خواستند تا منشور انرژی اتحادیه اروپا را امضا کند. مرکل گفت، بدین ترتیب این قرارداد امنیت تامین انرژی را برای لهستان نیز باعث خواهد شد.
از سوی دیگر، دو طرف بر قصدشان برای رسیدن به روابط خوب و دوستانه تاکید کردند. مرکل گفت که مذاکرات با مهمانش «بسیار سازنده، بسیار شفاف و بسیار محترمانه و همچنین دوستانه» بوده است.
در همین حال، سفر دیدار یاروسلاو کازینسکی به آلمان در شرایطی انجام شده است که انتقادهای شدیدی را از سوی سیاستمداران عرصه سیاست خارجی برلین و ورشو برانگیخته است.