به گزارش همشهری آنلاین به نقل از واشینگتن پست این پژوهشگران در مقاله داوری همتا شده‌شان که در ژورنال Nature Food منتشر شده است، می‌نویسند منازعه هسته‌ای به اختلال‌های «مصیبت‌باری» در تولید و عرضه غذا منجر خواهد شد، چرا که دود و خاکستر حاصل از انفجارات هسته‌ای که جلوی نور خورشید را می‌گیرد، باعث از بین رفتن محصولات کشاورزی در سراسر جهان میشود.
حتی یک جنگ هسته‌ای در مقیاس کوچکتر میان پاکستان و هند باعث کاهش تولید جهانی تا ۷ درصد در طول پنج سال میشود و تا ۲/۵ میلیارد نفر را خواهد کشت. این بررسی پیش‌بینی می‌کند که ناامنی غذایی در این موارد از خود انفجارهای هسته‌ای مرگبارتر خواهد بود.
آلنن روبوک، دانشمند اقلیم‌شناس و یکی از نویسندگان مقاله این بررسی می‌گوید:«این داده‌ها یک چیز را به ما می‌گویند: شما باید از رخ دادن جنگ هسته‌ای در هر زمانی جلوگیری کنید.»
این پژوهشگران چگونگی الگوهای باد را که می‌توانند دود و آتش را از محل حملات هسته‌ای منتشر کنند و آسمان کشورهای عمده صادرکننده مواد غذایی مانند ایالات متحده و چین را بپوشاند، بررسی کردند. نبود نور خورشید باعث کاهش شدید برداشت میشود و ممکن است به افت تا ۹۰ درصدی در بازده دامپروری، ماهی‌گیری و کشاورزی در سراسر جهان در طول چهار سال منازعه هسته‌ای میان قدرت‌های عمده هسته‌ای شوند.
حمله روسیه به اوکراین و افزایش مانورهای نظامی چین در نزدیکی تایوان باعث تجدید ترس‌ها از رخ دادن درگیری هسته‌ای شده است. پس از شعله‌ور شدن جنگ در اوکراین، ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهعور روسیه گفت نیروهای هسته‌ای‌اش «در حالت آماده‌باس جنگی هستند» و ترس‌ها درباره بروز منازعه هسته‌ای با غرب را ۳۰ سال پس از پایان جنگ سرد، برانگیخت (مقامات روسی بعدا تلاش کردند هشدارهای پوتین را تعدیل کنند).
چین به دنبال سفر اخیر قانونگذاران آمریکایی چندین مانور نظامی در اطراف تایوان برگزار کرده است که چین مدعی است جزئی قلمرویش است. بی‌ثباتی در تنگه تایوان در هنگامی رخ می‌دهد که کارشناسان غربی درباره شتاب گرفتن ساخت سلاح‌های هسته‌ای در چین هشدار می‌دهند.
جنگ هسته‌ای ایمنی غذایی را به خطر می‌اندازد
جنگ هسته‌ای تهدیدهای موجود برای امنیت غذایی را پیچیده‌تر خواهد کرد. تغییرات اقلیمی، جنگ در اوکراین و پاندمی کرونا از قبل به شدت تولید جهانی غذا را تحت تاثیر قرار داده‌اند. بر اساس گزارش سازمان جهانی غذا، حدود ۳۴۵ میلیون نفر در سراسر جهان با ناامنی غذایی مواجه هستند که افزایشی حدود ۲۰۰ میلیون نفری را در مقایسه با دوران پیش از پاندمی نشان می‌دهد.
کشورهایی مانند هند و مالزی در پاسخ به این وضعیت صادرات گندم و مرغشان را محدود کرده‌اند. ترس از یک درگیری جهانی - حتی بدون توجه به اینکه امکان کاربرد سلاح‌های هسته‌ای وجود دارد- و ناامنی غذایی می‌تواند کشورها را وادارد که صادراتشان را بیشتر محدود کنند و محصولات غذایی را احتکار کنند.
ویلیام چن، استاد علوم غذایی در دانشگاه فنی نایانگ سنگاپور رئیس یک موسسه امنیت غذایی وابسته به دولت می‌گوید: «اثر روانی جنگ هسته‌ای ممکن است از آسیب واقعی بیشتر باشد.»
او می‌افزاید برای آمادگی در برابر بی‌ثباتی بزرگتر جهانی، کشورها باید از کشاورزی سنتی فراتر روند و منابع غذایشان را متنوع کنند. کشت قارچ، کشت داخل فضاهاغی بسته و تولید پروتئین حشرات یا جلبک‌های ذره‌بینی می‌تواند گزینه‌های جایگزین باشد.
او می‌گوید:«این نوع کشاورزی‌ها نیاز به فضای چندانی ندارند. این محصولات را می‌توان درون آشپزخانه، در یک فضای زیرزمینی و با اتکای کمتری به محیط قرار گرفته در معرض جنگ هسته‌ای رشد داد.»
نظر شما