در نیمه اول این بازی کره‌شمالی به سه گل دست یافت و در نیمه دوم نیز به دو گل دیگر رسید. ناهماهنگی و ضعف مشهود خط دفاعی و دروازه‌بان تیم از جمله دلایل اصلی شکست تیم جوانان در این بازی بود.
تیم ایران در سومین بازی خود فردا به مصاف ژاپن می‌رود که در حال حاضر با 6امتیاز در صدر جدول قرار دارد. تیم جوانان ایران با توجه به این شکست کار دشواری را در پیش دارد و باید ژاپن را در دیدار آخر خود با تعداد گل زیاد مغلوب کند.
یک نتیجه بی‌سابقه در فوتبال ایران
تیم ملی جوانان، مثل تیم‌های گیج درجه سوم آسیا در میدان سرگردان بود. از تیمی که مدعی قهرمانی بود طی نود دقیقه چند پاس کوتاه یا یک حرکت تاکتیکی ندیدیم. هر سه خط اصلی و دروازه‌بان به‌نظر می‌رسید، قبل از این بازی نود دقیقه بازی کرده‌اند. خستگی مفرط، اشتباه فردی، اشتباه تاکتیکی و اشتباهات بزرگ هدایت تیم از روی نیمکت و درون زمین، از تیم مدعی قهرمانی آسیا یک چهره زار و ناتوان ساخته بود. تیم ملی جوانان را چه شده بود، شاید کره‌ای‌ها دوپینگ کرده بودند و کفش‌های پاشنه بلند پوشیده بودند! که چنین در روی هوا و زمین بر ما مسلط بودند.
در تاریخ فوتبال ایران این نتیجه و این بازی سابقه نداشته است. کره‌شمالی هم در پرونده خود چنین نتیجه اعجاب‌آوری نداشته است. اگر واژه فاجعه را به‌کار ببریم سخنی به گزاف نگفته‌ایم و در مورد نتیجه و تبعات این شکست غلو نکرده‌ایم.
از کجا باید شروع کنیم و دلایل این شکست را چگونه دنبال کنیم؟ آیا سپردن تیم ملی جوانان به یک مربی غریبه بدون سرپرست کار صحیحی بوده است؟ آنچه در این نوع مسابقات مهم جلوه می‌کند مدیریت اصلی تیم است که در حوزه وظایف خود قادر است در چنین شرایطی در کار مربی دخالت هم بکند. زمانی‌که در یک نیمه از کره‌شمالی سه گل خوردیم، در بین دو نیمه بر تیم چه گذشت. سرپرست و مدیر اصلی تیم می‌تواند در چنین مواقعی صحبت کند و انگیزه‌های روانی و روحی را به‌نوعی دیگر در تیم تزریق کند. آنچه بر نوجوانان گذشت هم، چنین حالتی بود. در تیم نوجوانان نیز یک مدیر قوی و مدبر در بالای سر تیم نبود. این شکست درس عبرتی باشد برای آینده که ارزش‌ها و جایگاه مدیران تیم‌ها را بدانیم و هر شخصی را در موقعیت خود باور کنیم.
آقای علی‌آبادی بهتر نبود تکلیف فوتبال را قبل از بازی‌های آسیایی روشن می‌کردید تا مسئولیت‌ها در ازای مدیریت فوتبال بهتر مشخص می‌شد.
در این صورت رئیس سابق فدراسیون فوتبال بهتر می‌توانست استراتژی خود را ترسیم و از مشکلات موجود در هدایت تیم‌های فوتبال نوجوانان و جوانان دفاع کند.
آقای علی‌آبادی ما نگران تیم امید هم هستیم مبادا تیمی که درباره‌اش دچار تبلیغات فراواقعی شده‌ایم نیز به بن‌بست بخورد و تسلسل شکست‌های فوتبال در رده سنی پایین ادامه پیدا کند. شأن و منزلت فوتبال ما بیش از آن است که 5 گل از کره‌شمالی محروم از میادین بین‌المللی دریافت دارد، همین.
