ساخت این کانال که از آن به عنوان یکی از پیچیده‌ترین و بزرگ‌ترین پروژه‌های مهندسی تاریخ یاد می‌شود تاثیر به سزایی بر صنعت کشتیرانی میان دو اقیانوس داشته است. انجمن مهندسان عمران آمریکا این آبراهه را یکی از عجایب هفتگانه دنیای مدرن نام‌گذاری کرده است.
از زمان افتتاح کانال پاناما، این آبراهه بسیار موفق بوده است و ترانزیت کشتی‌ها در آن ادامه دارد. این کانال می‌تواند شناور‌های مختلفی را در خود جای دهد؛ از قایق‌های بادبانی کوچک گرفته تا کشتی‌ها عظیم اقیانوس‌پیما.
به بزرگ‌ترین اندازه کشتی‌هایی که از این کانال می‌توانند عبور کنند پاناماکس گفته می‌شود، این اندازه کشتی‌های به استانداردی در صنعت کشی‌سازی تبدیل شده است و امروزه کشتی‌های به عصر پیش از پاناما و قبل از آن تقسم می‌شوند.
یک سفر معمولی با یک کشتی اقیانوس‌پیما در طول پاناما، حدود 9 ساعت طول می‌کشد. با این که پانما اقیانوس اطلس را به اقیانوس آرام در شرق زمین متصل می‌کند، عبور کشتی‌ها در طول کانال از جنوب به شمال است.
تاریخچه ساخت
در سال 1534، کارلوس اول پادشاه اسپانیا دستور داد تا اولین طرح ساخت کانال و امکان تحقق آن بررسی شود، البته سه قرن گذشت تا ساخت کانال آغاز شود. از سال 1880، فرانسوی ها حدود 20 سال رنج کشیدند، اما کمبودها و مشکلات مالی کار آنها را متوقف کرد. سال 1903 پاناما و آمریکا قراردادی منعقد کردند تا طبق آن کانال قابل کشتیرانی پاناما ساخته شود. سال بعد آمریکا حقوق و دارایی های شرکت کانال سازی فرانسه را به قیمت 40 میلیون دلار خرید و کار ساخت را آغاز کرد. 10 سال بعد پروژه با صرف هزینه ای معادل 387 میلیون دلار به اتمام رسید.
ساخت این آبراه 77 کیلومتری با مشکلات زیادی همراه بود که از مهم‌ترین آنها شیوع بیماری‌هایی مانند مالاریا و تب‌زرد و رانش‌های شدید زمین بود. در زمانی که کار ساخت کانال به پایان رسید حدودا 27 هزار و پانصد کارگر جان خود را در حین اجرای این پروژه از دست دادند.
