که حداقل نیمی از آنها قابل پیشگیری هستند. آخرین گزارش سازمان جهانی بهداشت و یونیسف می‌گوید روزانه دو هزارکودک جان خود را بر اثر حوادث اتفاقی یا غیرعمدی از دست می‌دهند و سالانه بیش از ده‌ها میلیون کودک در سراسر جهان با جراحاتی که اغلب باعث معلولیت آنها می‌شود، به بیمارستان منتقل می‌شوند.
گزارش جهانی در زمینه پیشگیری از سوانح کودکان، در واقع اولین بررسی جامع جهانی در رابطه با حوادث غیرعمدی دوران کودکی و راه‌های پیشگیری از آن است. بر اساس این گزارش اگر تمامی اقدامات پیشگیرانه انجام شوند، حداقل روزانه هزار کودک نجات خواهند یافت.
دکتر مارگارت چان، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت گفت: "حوادثی که برای کودکان اتفاق می‌افتند، امری مهم در زمینه سلامت عمومی و توسعه می باشد. علاوه بر مرگ سالانه ۸۳۰۰۰۰ کودک، میلیون‌ها کودک دچار حوادث غیرمرگبار می‌شوند که نیازمند بستری شدن طولانی مدت و توانبخشی هستند."
وی افزود: "هزینه درمان چنین حوادثی می‌تواند منجر به فقر خانواده شود. کودکان در خانواده و جوامع فقیرتر بیشتر در معرض خطر چنین حوادثی قرار می‌گیرند، چون کمتر از برنامه‌های پیشگیرانه و خدمات با کیفیت مطلوب استفاده می‌کنند."
خانم آن ونمن، مدیر اجرایی یونیسف گفت: "این گزارش نتیجه همکاری بیش از ۱۸۰ کارشناس از مناطق مختلف جهان است. این گزارش نشان می‌دهد که حوادث غیرعمدی جزو عوامل اصلی مرگ و میر کودکان بعد از ۹ سالگی می باشد و ۹۵ درصد از این حوادث در کشورهای در حال توسعه اتفاق میافتد."
وی افزود: تلاش های بیشتری باید در زمینه کاهش چنین صدماتی انجام شود."
بیشترین میزان مرگ و میر کودکان ناشی از حوادث غیرعمدی در آفریقا اتفاق میافتد. این گزارش حاکیست در آفریقا نرخ مرگ و میر ناشی از این حوادث ۱۰ برابر کشورهای پر درآمد در اروپا و اقیانوسیه غربی از جمله استرالیا، نیوزیلند، سوئد و انگلیس است که کمترین میزان نرخ مرگ و میر ناشی از حوادث غیرعمدی را دارند.
اگرچه این گزارش نشان می‌دهد که بسیاری از کشورهای با درآمد بالا قادر بوده‌اند که طی ۳۰ سال گذشته مرگ و میر کودکان ناشی از حوادث غبرعمدی را تا ۵۰ درصد کاهش دهند، با این حال همچنان با این معضل دست و پنجه نرم می‌کنند، به طوریکه در این کشورها هنوز هم ۴۰ درصد از مرگ و میر کودکان ناشی از حوادث غیرعمدی است.
بر اساس این گزارش حوادثی که عمدتا باعث مرگ کودکان می‌شوند، شامل این موارد هستند:
- تصادفات رانندگی: این تصادفات عامل مرگ ۲۶۰۰۰۰ و مجروح شدن ۱۰ میلیون کودک در سال است. این تصادفات عمده ترین عامل مرگ کودکان ۱۰تا ۱۹ سال و همچنین اساسی‌ترین علت معلولیت کودکان است.
- غرق شدن: عامل مرگ بیش از ۱۷۵۰۰۰ کودک در سال است. سالانه بیش از ۳ میلیون کودک از غرق شدن نجات پیدا می‌کنند. به دلیل آسیب های مغزی که در برخی از این نجا یافتگان، غرق شدن غیرمرگبار بیشترین تاثیر اقتصادی و بهداشتی را در بین انواع حوادث دارد.
- سوختگی: سوختگی ناشی از آتش عامل مرگ حدود ۹۶۰۰۰ کودک در سال است. میزان مرگ و میر ناشی از سوختگی در کشورهای با درآمد کم و متوسط ۱۱ برابر کشورهای با درآمد بالاست.
- سقوط: سالانه ۴۷۰۰۰کودک بر اثر سقوط جان خود را از دست می‌دهند، اما صدها هزار کودک دچار عوارض درازمدت ناشی از سقوط می شوند.
- مسمومیت: بیش از ۴۷۰۰۰ کودک سالانه بر اثر مسمویت غیر عمدی جان خود را از دست می‌دهند.
دکتر اتین کراگ، مدیر بخش پیشگیری از حوادث، خشونت و معلولیت سازمان جهانی بهداشت در این باره گفت: "پیشرفت های زیادی در کشورها در این زمینه می‌تواند صورت گیرد. زمانی که کودکی بر اثر سوختگی از زیبایی میافتد، بر اثر سقوط دچار معلولیت می‌شود، یا بر اثر غرق شدن غیر مرگبار دچار آسیب مغزی می‌شود و یا در اثر هرگونه حادثه‌ای دچار آسیب روحی می‌شود، دوران کودکی او کاملا تحت تاثیر قرار می‌گیرد."
"ما شواهد کافی در دست داریم که چه کارهایی در این زمینه می تواند مثمر ثمر باشد. در تمامی کشورها باید یک سری برنامه های پیشگیرانه شناخته شده اعمال شود."
این گزارش تاثیراتی را که این اقدامات پیشگیرانه می‌توانند داشته باشند، نشان می‌دهد.
این اقدامات شامل قوانین مربوط به استفاده از کمربند و کلاه ایمنی مناسب کودک، مقررات تنظیم دمای شیر آب گرم، دور نگهداشتن کودکان از داروها، کبریت و همچنین ظروفی که حاوی محصولات خانگی هستند، جداسازی خطوط دوچرخه و موتورسواران از بقیه خودروها در خیابان، تخلیه آب غیر ضروری از حمام و سطل‌ها، طراحی مناسب مبلمان مهدکودک، اسباب‌بازی‌های کودک و وسایل زمین بازی و تقویت خدمات توانبخشی و فوریت های پزشکی است.
این گزارش همچنین به رویکردهایی اشاره می‌کند که باید از آنها اجتناب کرد و یا شواهدی برای اعمال آنها وجود ندارد. به عنوان مثال بسته بندی بلیستر برای قرص‌های کودکان مناسب نیست، کیسه های هوای صندلی جلوی ماشین می‌تواند برای کودکان زیر ۱۳ سال خطرناک باشد، استفاده از کره، شکر و یا هرگونه درمان سنتی هنگام سوختگی درست نیست و همچنین اجرای طرح های آموزش مردم به خودی خود آنان، میزان مرگ و میر ناشی از غرق شدگی را کاهش نمی‌دهد.
