به گزارش همشهری آنلاین، چند روز پیش، یک خانم دکتر به اداره پلیس رفت و از برادرشوهرش به خاطر ربودن دو دخترش شکایت کرد. وی گفت: مدتی قبل از همسرم جدا شدم و او فرزندانم را از من گرفت. تا اینکه من به خاطر اختلافاتی که با همسر سابقم داشتم، از او شکایت کردم و به زندان افتاد. از دادگاه خانواده، حضانت موقت دخترهایم را که یکی از آنها ۸ سال و نیم دارد و دیگری ۱۴ ساله است، گرفتم. ولی زمانی که برای تحویل گرفتن بچه‌هایم رفتم، خانواده شوهرم مدعی شدند که از بچه‌ها خبری ندارند. وقتی پیگیری کردم متوجه شدم برادر شوهرم بچه‌ها را برای ثبت نام به مدرسه‌ای برده و به مسئولان مدرسه گفته که اگر کاری در رابطه با بچه‌ها دارند، فقط با او تماس بگیرند.
زن ادامه داد: با شروع سال تحصیلی امیدوار بودم که با مراجعه به مدرسه دخترانم بتوانم آنها را ببینم و به خانه‌ام ببرم اما وقتی به مدرسه آنها رفتم، متوجه شدم برادر شوهرم اجازه نداده بچه‌ها به مدرسه بروند. حالا از او هم شکایت دارم.
با شکایت زن جوان، تحقیقات به دستور بازپرس غلامحسین صادق‌زاده، آغاز و بازپرس جنایی دستور احضار برادر شوهر خانم دکتر را صادر کرد. مرد جوان زمانی که در مقابل بازپرس جنایی قرار گرفت، گفت: کودک‌ربایی را قبول ندارم و بچه‌های برادرم را ندزدیده‌ام. آنها خودشان نمی‌خواهند با مادرشان زندگی کنند. بچه‌ها هم یا نزد مادرم هستند یا خانه خودشان و حتی خودشان می‌خواهند که آنجا زندگی کنند.
به دنبال اظهارات مرد جوان، بازپرس جنایی دستور احضار دو دختر را صادر کرد. بچه‌ها زمانی که در مقابل بازپرس جنایی قرار گرفتند، بدون هیچ ترس و اضطرابی عنوان کردند: پدرمان تاجر و ورزشکار معروفی است و ما در یکی از کشورهای اروپایی به دنیا آمده‌ایم. پدرمان مرد خوبی است و مادرم نباید از او شکایت می‌کرد و او را به زندان می‌انداخت. از کار مادرمان به شدت ناراحتیم و به خاطر رفتارهایش دل‌مان نمی‌خواهد با او زندگی کنیم. از طرفی مدتی قبل متوجه شدیم مادرمان می‌خواهد ما را به خارج از کشور ببرد، وقتی این موضوع را فهمیدیم، بیشتر مطمئن شدیم که نباید با او زندگی کنیم. نه عمویمان و نه هیچ کدام از بستگان‌مان در این تصمیم نقشی ندارند.
باتوجه به اظهارات دو دختر بچه و رد فرضیه کودک‌ربایی تحقیقات به دستور بازپرس شعبه هفتم دادسرای امور جنایی تهران در این پرونده ادامه دارد.
نظر شما