به گزارش همشهری آنلاین به نقل از گجت نیوز، گروه صنعتی ایران خودرو اخیرا طی مراسمی به شکل رسمی به تولید سمند به عنوان اولین خودروی ملی صنعت خودرو ایران پایان داد. ایران خودرو در اواسط دهه ۷۰ شمسی فرایند توسعه این سدان ایرانی را آغاز کرد و اولین سری از آن را نیز در سال ۱۳۸۱ به فروش رساند.
نگاهی به تاریخچه سمند ایران خودرو
خودرو سمند در ابتدا فقط در نسخه معمولی با نام X۷ به بازار عرضه شد که از همان پیشرانه XU۷ پژو ۴۰۵ و پارس بهره می‌برد. گیربکس BE نیز قدرت تولیدی از این پیشرانه را به چرخ‌ها منتقل می‌کرد. این نسخه از سمند در همان ابتلا توانست نگاه بسیاری از مشتریان به ویژه خانواده‌ها را به خود جلب کند. این خودرو از طراحی داخلی متفاوت با چوب و سخنگوی فارس زبان نیز بهره می‌برد.
ایران خودرو در سال ۱۳۸۳ نسخه LX را با فیس لیفت ظاهری سبک و امکانات جدید به بازار عرضه کرد. این نسخه از سمند به امکاناتی چون صندوق‌پران برقی، سنسور عقب، تنظیم برقی صندلی‌های جلو، رینگ آلومینیومی، دو کیسه هوای جلو و ترمز ضد قفل ABS مجهز شده بود.
ایران خودرو سه سال پس از عرضه نسخه LX تصمیم گرفت تا موتور بومی پایه گازسوز EF۷ را نیز روی آن نصب کند که در سال ۱۳۸۷ اولین سری از موتورهای دوگانه سوز نیز روی سمند LX نصب شد. در حال حاضر برخی از این مدل‌ها توانستند کارکرد بیش از ۵۰۰ هزار کیلومتری را نیز ثبت کنند.
موتور EF۷ باعث شد تا قدرت این خودرو بیش از ۱۵ اسب بخار افزایش پیدا کند و میزان مصرف سوخت آن نیز حدود ۱ لیتر کاهش یابد. ضمن این که پایه گازسوز بودن و افزایش استفاده از سوخت CNG به همراه قیمت پایین آن موجب شد تا مشتریان زیادی در اواخر دهه ۸۰ شمسی از این سدان ملی استقبال کنند.
ایران خودرو مدل پایه یا کار سمند با پسوند EL را نیز عرضه کرد تا به نیاز حوزه تاکسی‌رانی پاسخ دهد. طراحان در این نسخه به جای رینگ از قالپاق استفاده کردند. همچنین سخنگوی این خودرو حذف شد و شییه‌های عقب نیز دستی شدند. علاوه بر این، طراحان با حذف تریم چوبی، کنسول وسط سرنشینان عقب و دریچه هوای مجزا برای سرنشینان عقب سعی داشتند این نسخه را اقتصادی‌تر از مدل معمولی کنند.
نسخه EL تا سال ۱۳۸۸ فقط در قالب خودروی کار و برای تاکسی‌رانی تولید می‌شد، اما از سال ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۱ تولید مدل شخصی آن نیز در دستور کار قرار گرفت. ایران خودرو از سال ۱۳۹۱ سمند SE را به عنوان جایگزین سمند معمولی و EL به بازار عرضه کرد. سمند SE ضمن این که از تغییراتی چون چراغ‌های عقب، جلوپنجره و تغییر چینش کلیدهای داشبورد را تجربه کرده بود، طراحان اکسل‌های آن را نیز ارتقا دادند. همچنین وزن آن نیز از سمند معمولی و EL کمتر بود.
ایران خودرو مدل SE را نیز در قالب یک خودرو اقتصادی به بازار عرضه کرد و به همین دلیل این خودرو بدون سنسور عقب و شیشه‌های عقب از نوع دستی روانه بازار شد. فروش این نسخه تا سال ۱۳۹۵ ادامه داشت و پس از آن ایران خودرو فقط سمند LX را به بازار عرضه کرد.
نسخه لیموزین سمند با نام سریر به عنوان یکی از خاص‌ترین نسخه‌ها در تاریخچه سمند محسوب می‌شود که در تعداد محدود تولید و به بازار عرضه شد. طول این خودرو حدود ۳۰ سانتی‌متر از سمند LX بیشتر بود و به همین دلیل توانسته بود فضای پای بسیار مناسبی را برای سرنشینان عقب فراهم سازد. این نسخه همانند پژو پارس ELX به یک موتور ۱.۸ لیتری مجهز بود که می‌توانست قدرتی برابر با ۱۱۰ اسب بخار را به تولید برساند.
سریر از امکانات جدیدی نظیر یخچال، صندلی‌های چرم، دو نمایشگر پشت صندلی‌ها، سیستم صوتی تصویری با دی وی‌دی پلیر نیز بهره می‌برد. سریر علاوه بر این که نسبت به سایر مدل‌های سمند از طول بیشتری برخوردار بود، ایران خودرو برای آن جلوپنجره کرومی جدیدی را در نظر گرفته که آن را با سایر اعضای خانواده سمند متمایز کرده بود. این خودرو که از سال ۱۳۸۷ تا ۱۳۹۱ در تعداد محدود روانه بازار ایران شده بود با طول ۴۷۱۰ میلی‌متری خود توانست لقب طویل‌ترین خودرو ایرانی را از آن خود کند.
سمند یکی از پنج خودرو پرتیراژ تاریخ صنعت خودرو ایران محسوب می‌شود که از ابتدای عرضه تا پایان شهریور ۱۴۰۱ توانست آمار تولید بیش از ۱.۸ میلیون دستگاهی را به ثبت برساند. اکنون که حدود ۲۰ سال از تولید این خودرو می‌گذرد، ایران خودرو طی مراسمی به شکل رسمی تولید آن را متوقف کرد و قصد دارد روی خطوط تولیدی آن محصولاتی چون سورن پلاس را به تولید برساند.
نظر شما