به گزارش همشهری‌آنلاین، هنوز معلوم نشده که دوری نوراللهی از میادین چه مدت است اما این بار حتی یک غیبت کوتاه نیز کافی است تا احمد نور شانس حضور در جام جهانی را از دست بدهد. ساق‌های او این اواخر مثل یک آهن‌ربای جذب بدشانسی عمل کرده‌اند. انگار تقدیر نمی‌خواهد این بازیکن بخشی از جام جهانی باشد.
احمد در تیم دراگان اسکوچیچ، یک وزنه بزرگ بود. یک بازیکن بسیار مؤثر که به‌صورت ثابت در سمت راست خط هافبک به میدان می‌رفت و بخشی از بار هجومی تیم ملی را به دوش می‌کشید. نخستین اتفاق بد برای احمد، تغییر سرمربی تیم ملی بود. اتفاقی که او را در یک موقعیت متفاوت قرار می‌داد و یک چالش تازه برای نوراللهی به‌وجود می‌آورد. چالش بعدی او، نرسیدن ویزا برای رفتن به اردوی اتریش بود. نوراللهی نیاز داشت که خودش را به موقع به اردوی اتریش برساند و زیرنظر کارلوس کی‌روش تمرین کند اما ویزای او چند روز بعد از مهره‌های تیم ملی صادر شد و این بازیکن نخستین روزهای تمرینی را از دست داد.
با وجود همه این اتفاق‌ها، احمد در این اردو برای تیم ملی بازی کرد تا ثابت شود که او هنوز یک بازیکن جدی در رادار کی‌روش است. این آسیب‌دیدگی اما حالا تازه‌ترین بدشانسی بازیکنی است که ظاهرا برای رسیدن به قطر باید بیشتر از هر کسی و هر چیزی، با سرنوشت خودش بجنگد. احمد ۴سال قبل با وجود درخشش در پرسپولیس، جایی در ماتریس ذهنی کی‌روش نداشت و نتوانست در جام جهانی به میدان برود. او حالا در اوج دوران فوتبالش در جست‌وجوی بازی در نخستین جام جهانی است و اگر این فرصت را از دست بدهد، شاید دیگر هیچ‌وقت شانس بازی در این جام را به‌دست نیاورد.
فعلا زنگ خطر برای رؤیای رفتن او به قطر به صدا درآمده است. به حقیقت پیوستن این‌رؤیا و یا نابود شدن آن، به روند بهبودی این ستاره بستگی خواهد داشت.
نظر شما