به گزارش همشهری آنلاین، روزنامه همشهری نوشت:
توفان سهمگین انتشار دروغ در «فیک‌نیوزها» و پمپاژ آن از سوی شبه‌رسانه‌ها ادامه دارد. نشر گسترده اخبار «جهت‌دار» که بعد از مدتی دروغ بودن یا دست‌کم «غیردقیق» بودن آن برای مخاطب مشخص می‌شود، رویکردی است که به شکل مشخص در یک ماه و نیم گذشته از سوی جریان برانداز داخلی و خارجی دنبال شده است. در این روش، تلاش شده با برجسته‌سازی بخشی از واقعیت و «سانسور» تمام‌عیار «اصل موضوع»، روایتی به‌معنای واقعی «دستکاری شده» به مخاطب ارائه شود. در برخی رویدادها نیز نه‌تنها چنین رویکردی دیده نمی‌شود، بلکه به شکل سؤال‌برانگیزی از کنار آن «عبور» می‌شود تا مخاطب از واقعیتی که رخ داده است، بی‌اطلاع بماند تا «ذهن شیشه‌ای» او که با تلاش زیاد این جریان‌ها پرورش یافته است به کنشگری چرایی آن نپردازد.
روایت اول: داعش در حرم
«عنصر جریان تکفیری – داعشی مقارن با نماز مغرب و عشا با حضور در حرم شاهچراغ در شیراز، در حمله به خادمان و نمازگزاران ۱۳تن از زائران و مجاوران حضرت احمدبن موسی(ع) را به شهادت رساند و دست‌کم ۲۰تن دیگر را مجروح کرد.» این خبر دل بسیاری از مردم ایران را ماتم‌زده کرد. بسیاری از رسانه‌های داخلی با انتشار گزارش‌های لحظه به لحظه از این حادثه تروریستی نسبت به اطلاع‌رسانی آن به افکارعمومی در داخل اقدام کردند. با این حال و برخلاف انتظار، رسانه‌های معاند فارسی‌زبان بدون توجه به وقوع این حادثه به پوشش آنچه «اعتراضات به قتل مهسا امینی» می‌خوانند، ادامه دادند و تا ساعت‌ها بعد از این اتفاق به آن واکنش نشان ندادند. رسانه‌های بین‌المللی اما زودتر و مانند همیشه به شکل «خفیف» به اقدام تروریستی که «داعش» با انتشار پیامی در کانال تلگرامی خود مسئولیت آن را پذیرفته بود، پرداختند.
این رسانه‌ها برخلاف معمول که حملات داعش را «اقدام تروریستی» می‌خوانند در گزارش‌هایی مختصر از لفظ «حمله داعش» به حرم شاهچراغ در شیراز خبر دادند و از کنار آن عبور کردند. بعد از این اتفاق، رسانه‌های ضدانقلاب فارسی‌زبان که تلاش کرده بودند این خبر بازتاب رسانه‌ای چندانی پیدا نکند، ناچار به پوشش آن شدند، اما این جریان تلاش کرد، با ادعاهایی عجیب این اقدام تروریستی را نه به داعش که به جمهوری اسلامی منتسب کند. به‌اصطلاح کارشناسان شبه‌رسانه «ایران اینترنشنال» در ادعایی مضحک خطاب به مجری برنامه با طرح سؤالی جهت‌دار خطاب به کارشناس این شبکه می‌پرسد: «آیا فکر می‌کنید این اقدام کار داعش است؟»
کارشناس نیز در توضیحی عجیب‌تر پاسخ می‌دهد: «داعش هرگز تنهایی به جایی حمله نمی‌کند. قبل از حمله، ویدئویی از عامل آن منتشر می‌کند» و البته در جایی دیگر مدعی می‌شود: «کسی هم که دست به کشتار زده، فردی ناشی بوده که کار با کلاشنیکف را بلد نبوده است! داعش فرد آماتور را برای عملیات جایی نمی‌فرستد!» گرچه این به‌اصطلاح کارشناس هرگز نگفت اگر تروریست کار با اسلحه را بلد نبود، چطور توانست ۱۳تن را شهید و بیش از ۲۰تن دیگر را مجرح کند؟ کمی بعد از این ادعاها، داعش در شبکه رسمی خود فیلمی از بیعت تروریست حمله‌کننده به حرم شاهچراغ منتشر و در نشریه خود این اقدام تروریستی را عملیات موفق در ایران اعلام می‌کند. این اعتراف اما به مذاق شبکه ایران اینترنشنال، من‌وتو و دیگرانی که رسما یا تلویحا حمله به حرم را کار جمهوری اسلامی دانسته بودند، خوش نمی‌آید و هرگز به این اعتراف داعش نمی‌پردازند و آن را محکوم نمی‌کنند تا مخاطب از «اصل موضوع» بی‌خبر بماند.
روایت دوم؛ شکنجه و شهادت
آرمان علی‌وردی، طلبه بسیجی ۲۱ساله در محله اکباتان از سوی «داعشی‌های وطنی» شکنجه و به شکل فجیعی به شهادت رسید. او به‌دلیل مخالفتش در اهانت به «ائمه اطهار» و «رهبر انقلاب» پس از ضرب و شتم از سوی ۲۰نفر از «معترضان خیابانی!» به شهادت می‌رسد. این خبری است که به‌سرعت در فضای مجازی دست‌به‌دست می‌شود. ویژگی این خبر دهشتناک، ضبط تصاویر شکنجه علی‌وردی از سوی برخی اراذل و اوباش مدعی «مرد، میهن، آبادی» است.
تصاویری که در آنها آرمان به‌شدت مورد حمله قرار می‌گیرد و در آخرین لحظات عمرش با رد تقاضای «قاتلانش» برای «سب‌النبی» شربت شهادت را می‌نوشد. شکنجه این شهید، در راستای عمل پیاده نظام جریان اغتشاش به دستورالعمل شبه‌شبکه‌های معاند در مجاز شدن «کشتن مأموران امنیتی و بسیجی» رخ می‌دهد. این اتفاق همانطور که پیش‌بینی می‌شد با سکوت مطلق جریان رسانه‌ای ضدانقلاب روبه‌رو می‌شود و مطلقا خبری از این جنایت منتشر نمی‌کنند. این رسانه‌ها تنها از کشته شدن یک بسیجی به‌دست «مردم» تیتر و خبر می‌زنند باید مسئولیت تشویق به جنایت‌هایی را که در هفته‌های اخیر مرتکب شدند، بپذیرند؛ جنایاتی به‌مراتب باشقاوت بیشتر و کاملا مستند که نشان از خوی جنایتکارانه برخی مدعیان «زندگی» دارد.
روایت سوم؛ راهپیمایی محکومیت اغتشاشات
حضور حماسی مردم در راهپیمایی تشییع شهدای مدافع امنیت و ترور در شیراز و شهرهای مختلف کشور و درخواست آنان برای پایان دادن به مماشات با اغتشاشگران نشان داد، قاطبه مردم از ادامه ناامنی و اغتشاش که به «امنیت کشور» و نیز «کسب‌وکارها» آسیب وارد کرده است، ناراضی هستند. راهپیمایان در بیانیه پایانی خود از مسئولان قضایی و انتظامی خواستند به مماشات خود با ناامن‌کنندگان جامعه پایان دهند. گرچه بسیاری از نمایندگان رسانه‌های مستقل خارجی این راهپیمایی و خواسته‌های راهپیمایان را منتشر و از حضور پرشمار مردم گزارش تهیه کردند، اما رسانه‌های معاند که جمع‌های ۱۵-۱۰نفره از اغتشاشگران را به نام مردم «جمع» می‌کنند، حضور گسترده مردم را «تفریق» کرده و این حضور را «جمعی» از طرفداران جمهوری اسلامی خطاب کردند.
شبه‌رسانه‌هایی مانند ایران‌اینترنشنال و من‌وتو به‌خوبی می‌دانستند که انتشار بیانیه پایانی شرکت‌کنندگان «دل اغتشاشگران را خالی» خواهد کرد و به این دلیل با ایجاد «خلأ خبری» مانع از انتشار وسیع این بیانیه شدند؛ مخاطبانی که «مسخ» فضاسازی رسانه‌های مروج اغتشاش و ناامنی شده‌اند و نباید از واقعیت ماجراهای پیرامون خود آگاه شوند. مخاطبانی که احتمالا خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کنند با حقایق «میدان» روبه‌رو خواهند شد.
نظر شما