مصرف زیاد مسکن‌ها ممکن است میگرن را بدتر کند

همشهری آنلاین: دانشمندان می‌گویند مصرف بیش از حد قرص‌های مسکن ممکن است میگرن را بدتر کند.

مصرف بیش از حد قرص‌های مسکن بوسیله بیماران مبتلا به میگرن را به دچارشدن به سردردهای بیشتر می‌انجامد که به نوبه خود به داروهای مسکن بیشتر نیاز دارند.

عده‌ای از این بیماران به سرنوشت بدتری دچار می‌شوند که دچار شدن به میگرن مزمن است، که در آنها تعداد بیشتری از روزهای هفته دچار درد هستند تا بدون درد، و پژوهش‌های جدید دال بر این است که برخی از داروهای مسکن از جمله داروهای مخدر خطر ابتلا به این وضعیت را می‌افزایند.

اشتباه نکنید: درمان میگرن،‌ به طور مناسب، مهم است. پیام اصلی این است که اگر به طور مرتب دچار سردردهای میگرنی می‌شوید، باید از داروهای پیش‌گیری‌کننده میگرن استفاده کنید- تا به دام وابستگی به داروهای مسکن نیفتید.

در سردرد میگرنی که ممکن است عوامل محرکی مانند فقدان خواب یا استرس بروز آن را تحریک کند، سر معمولا در یک طرف دچار ضربان می‌شود، و حمله سردرد ممکن است از چند ساعت تا سه روز به طول انجامد. حرکت کردن سردرد را بدتر می‌کند.

برخی از افراد ممکن است اختلالات بینایی مانند دیدن نقاط نورانی را تجربه کنند، هر چند که نداشتن "اورا" (پیش‌حمله) کلاسیک به معنای مبتلا نبودن به میگرن نیست.

خوشبختانه برای اغلب افراد، میگرن آنقدرها هم مصیبت‌بار نیست. بررسی‌ها بیانگر آن است که حدود یک سوم مبتلایان به میگرن آنقدر دچار حملات سردرد نمی‌شوند تا نامزد تجویز دارو‌های پیشگیری‌کننده‌ای باشند. این داروها هم می‌توانند توالی حملات سردرد را تا نصف کاهش دهند. با این وجود تنها ۱۰ درصد بیماران میگرنی از آنها استفاده می‌کنند.

و بسته به نوع داروی مسکن مورد استفاده، مصرف دارو بیش از چند روز در هفته ممکن است، نشاندهنده مصرف بیش از حد دارو باشد.

دکتر استفن سیلبرستاین از دانشگاه توماس جفرسون، و سخنگوی انجمن نورولوژی آمریکا در این باره می‌گوید: "اغلب افراد در بیرون از جامعه متخصصان از این مفهوم آگاه نیستند. به نظر من بیماران آمریکایی دچار همه‌گیری از حملات مکرر سردرد هستند، که برای درمان آن قرص‌های مسکن‌ بیشتر و بیشتری استفاده می‌کنند."

استفاده بیش از حد داروهای مسکن ممکن است باعث شود که پس از فروکش‌کردن ابتدایی سردرد، فرد دچار بازگشت سردرد شدیدتر (سردرد کمانه‌ای) شود.

البته در برخی از مبتلایان به میگرن، مغز به تدریج به درد حساسیت بیشتری پیدا می‌کند، به طور سردردها شدیدتر می‌شوند.

هنگامی که بیماران میگرنی ۱۵ روز یا بیشتر در ماه سردرد داشته باشند، مبتلا به میگرن مزمن یا "میگرن تغییرشکل‌یافته" خوانده می‌شوند.

دکتر ریچار لیپتون از کالج پزشکی آلبرت اینشتین و رئیس مرکز سررد مونته‌فیوره در نیویورک که در این مورد به تحقیق پرداخته است که کدام داروی معین با این عارضه همراهی دارد، می‌گوید: "میگرن مزمن عارضه‌ای است که باید سعی کنیم از آن پیشگیری کنیم."

این بررسی که ۸۲۰۰۰ مبتلا به میگرن اپیزودیک را برای یک سال مورد بررسی قرار داده بود، نشان داد که ۲.۵ درصد این افراد به میگرن مزمن مبتلا شده‌اند. لیپتون و همکارنش در نشریه Headache گزارش کردند که آن بیمارانی که از دو گروه از داروهای مسکن تجویزی، داروهای حاوی مسکن‌های مخدر مانند Percocet استفاده کرده بودند و آنهایی که از داروهای حاوی باربیتورات‌ها مانند Fiorinal استفاده کرده بودند، با احتمال بیشتری دچار عارضه میگرن مزمن شده‌اند. این خطر با مصرف دوزهای بالاتر داروهای مسکن افزایش می‌یافت.

این بررسی نشان داد داروهای مسکن که بدون نسخه قابل تهیه هستند،‌از استامینوفن ساده گرفته تا داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی ( (NSAIDs مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و داروهای هم‌خانواده آنها با افزایش خطر میگرن مزمن همراه نیستند. حتی نشان داده شد که NSAIDها ممکن است در برابر ابتلا به این عارضه محافظت ایجاد کنند. مسکن‌های اختصاصی میگرن با نام تریپتان‌ها نیز در صورت مصرف به مقدار کم تا متوسط خطر میگرن مزمن را افرایش نمی‌دادند. و تنها در صورتی به عامل خطرساز میگرن مزمن بدل می‌شدند، که بیش از ۱۰ روز در ماه استفاده می‌شدند.

لیپتون می‌پذیرد که برخی از بیماران به خصوص در حملات شدید میگرنی به داروهای مخدر یا باربیتورات قوی‌تر نیاز دارند. اما او می گوید: "واقعیت این است که اگر این داروها بیش از حد برای درمان میگرن استفاده قرار می‌گیرند." و به بیماران توصیه می‌کند که حقیقتا لازم است که دوز مصرفی این داروها را کاهش دهند.