به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از وبسایت نیواطلس، این سیستم که به نام سیستم TBIRD شناخته میشود، با استفاده از یک لیزر، مقدار زیادی داده تا حجم ۱۰۰گیگابیت برثانیه را منتقل میکند.
این سرعت انتقال داده تاکنون بین هوا و زمین بینظیر بوده است. بهعنوان مثال، ماهواره اینترنتی استارلینک سرعتی معادل ۵۰۰ مگابیت بر ثانیه به مشتریان خود ارائه میکند.
همچنین، سرعت انتقال داده از ایستگاه فضایی بینالمللی به زمین نیز حداکثر ۶۰۰مگابیت بر ثانیه است؛ بنابراین سرعت سیستم MIT ۲۰۰ بار بیشتر است. یکی از دلایل سرعت بینظیر TBIRD استفاده از نور لیزر است که قادر به حمل هزار بار داده بیشتری در هر فرایند انتقال است.
ماهواره مذکور دارای ۳بخش اصلی است که یکی از آنها مودم اپتیکی با سرعت بالا، آمپلی فایر سیگنال نوری و دیگری درایو ذخیرهسازی است. تمام این بخشها داخل یک محفظه به اندازه جعبه کفش قرار میگیرند.
نظر شما