همشهری آنلاین- مریم قاسمی : «محمدحسین اسدی لاری» و «زینب اسدی لاری» در ١٨ دی ماه سال ٩٨ در حادثه هواپیمای مسافربری اوکراینی به شهادت رسیدند. محمدحسین، مدال‌آور المپیاد شیمی کشور، به همراه خواهرش، «زینب اسدی لاری»، برای ادامه تحصیل و تلاش مستمر در فضای علمی بزرگ‌تر، راهی متفاوت را تجربه کردند.
خواندنی‌های بیشتر را اینجا دنبال کنید
شهید دکتر محمدحسین اسدی لاری، ابتکارات پژوهشی، اجتماعی، آموزشی و کارآفرینی متعددی را سازماندهی کرد و در دوره بسیار رقابتی پزشکی تخصصی دانشگاه تورنتو تحصیلات خود را ادامه داد.
شهیده «زینب اسدی لاری» نیز در دوران حیاتش کانون‌های دانشجویی متعددی در زمینه محیط‌زیست، سلامت روان و سلامت جهانی را در تورنتو راه‌اندازی کرد و البته ادامه تحصیلاتش در رشته پزشکی بود. شهادت این دو نخبه آسمانی، دکتر «زهرا مجد» و دکتر «محسن اسدی لاری»، پدر و مادر این شهیدان، را بر آن داشت که به یاد آنها مدرسه‌ای برای دانش‌آموزان محروم در منطقه ١٧ تهران بسازند.
بچه‌ها جهت‌دهنده زندگی ما بودند
دکتر زهرا مجد، پزشک و استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران، مادر نخبگان شهید محمدحسین و زینب اسدی لاری درباره داستان نیکوکاری‌شان می‌گوید : «زندگی من به دو بخش قبل از واقعه ١٨ دی ماه ١٣٩٨ و بعد از آن تقسیم می‌شود. زمانی که خودم و فرزندانم در بهترین درجه علمی و موفقیت بودیم، یک حادثه، زندگی من را بسیار دگرگون کرد. مرگ جسمی فرزندان، بالاترین درد یک انسان است. دردی که شاید توان بازسازی را از انسان می‌گیرد، اما این حادثه در زندگی من باورها و راه‌های زیادی را باز کرد زیرا به این نتیجه رسیدم که علاوه بر خدمت پزشکی، باید کارهای بزرگ‌تری نیز در زندگی‌ام انجام دهم. خداوند در قرآن می‌فرماید: «مرگ و حیات را آفریدیم که شما را بیازماییم.» بچه‌ها، جهت‌دهنده زندگی ما بودند. من و پدرشان تعلیم و تربیت ابتدایی را به آنها آموخته بودیم، اما آنها در بزرگسالی اهدافی را دنبال می‌کردند که من و پدرشان از آنها درس می‌گرفتیم و گاهی جهت زندگی‌مان تغییر پیدا می‌کرد.»
دکتر مجد، درباره علت تصمیم برای ساخت مدرسه به نام و یاد محمدحسین و زینب می‌گوید: «محمدحسین و زینب در دوران هرچند کوتاه زندگی خود بسیار هدفمند و با برنامه بودند. محمدحسین از کوچکی بابرنامه بود و می‌دانست که در زندگی باید به چه سمتی برود. او دارای حافظه بسیار قوی و قدرت تحلیلگری بالایی بود. به همین دلیل بعد از حادثه ١٨ دی ماه من و پدرش پس از بررسی فراوان در منطقه‌ای از تهران که بسیار محروم و فقیر بود تصمیم گرفتیم به یاد محمدحسین یک هنرستان بنا کنیم که در آن علاوه بر دروس مدرسه، خلاقیت و ایده‌های نو پرورش پیدا کند تا راه محمدحسین نیز بهتر دنبال شود. در واقع، ایده این کار خیر را نیز بچه‌ها به من و پدرش یاد داده بودند که در کدام خط و مسیر قدم برداریم.»
مادر شهید ادامه می‌دهد: «زینب نیز در دوران تحصیلش به کمک در سلامت روان افراد بسیار اشتیاق نشان می‌داد، به همین دلیل ما تصمیم گرفتیم دبستانی با این هدف نیز برای بچه‌های محروم فراهم کنیم تا راه زینب نیز ادامه پیدا کند.»
هدف ما تنها ساخت مدرسه نیست
دکتر مجد هدف از ساخت مدرسه را تنها بنای فیزیکی آن نمی‌داند، بلکه می‌گوید: «ما می‌خواهیم مکانی را فراهم کنیم که انسان‌ها در آنجا جهان را زیباتر ببینند و همدیگر را دوست داشته باشند تا علاوه بر درس خواندن، پرورش فکری آنها، سلامت روان و فعالیت‌های خلاقانه گام‌های بلندتری برداشته شود. هدف محمدحسین و زینب عزیزمان، خلق جهانی زیباتر برای تمام انسان‌ها و کمک به افراد ناتوان و مستضعف بود. مدرسه یک کانون است که شخصیت انسان‌ها در آن ساخته می‌شود. امیدواریم اهداف محمدحسین و زینب در این مدارس نیز دنبال شود.»
لبخند دانش‌آموزان؛ شادی روح فرزندانمان
مادر شهیدان نخبه در پایان می‌گوید: «اگر محمدحسین و زینب در این دنیا بودند، همیشه کاری می‌کردند که انسان‌ها یکدیگر را دوست داشته باشند، دست دیگران را می‌گرفتند و می‌خواستند حکومت عدل جهانی برپا شود. ما امیدواریم با ساخت این مدرسه، هر لبخندی که به لبان دانش‌آموزان می‌نشیند باعث شادی روح محمدحسین و زینب باشد. این مدرسه حاصل جهان‌بینی ما بعد از مرگ فرزندانمان بود و سرمایه‌های ما در دوران جدید زندگی‌مان تلقی می‌شود.»
آشنایی با نخبه شهید «محمدحسین اسدی لاری»
شهید «محمدحسین اسدی لاری»، متولد فروردین ١٣٧۵، دانشجوی رشته پزشکی و (پی اچ دی) دانشگاه تورنتو بود. او تحصیلات ابتدایی خود را تا کلاس پنجم در انگلستان ادامه داد و با اصرار فراوان برای ادامه تحصیلات و زندگی به ایران بازگشت. او با تلاش فراوان در سال ١٣٩٢ توانست مدال نقره را در المپیاد کشوری کسب کند. در مرحله پیش دانشگاهی به دلیل تسلط فراوان بر زبان انگلیسی و برای تحقق باورهایش مصمم به ادامه تحصیل در خارج از کشور شد.
او علاقه‌مند به تکنولوژی‌های روز بود و به گفته استادان و مسئولان عالی دانشگاه بریتیش کلمبیا، " جهان، فردی را از دست داد که می‌توانست جهانی را تغییر دهد." محمدحسین با وجود سن و سال کم در ١٨سالگی یک موسسه غیرانتفاعی علمی را بنیان نهاد. هدف اصلی این موسسه، ابداع و گسترش روش‌های آموزشی خلاقانه در زمینه علوم، مهندسی و ریاضیات و فناوری بوده که همچنان نیز به این منظور تلاش می‌کند.
شهید «محمدحسین اسدی لاری» همچنین از بنیانگذاران انجمن پزشکان مبدع و کارآفرین در سال ٢٠١٨ میلادی بود. البته او چندین فعالیت فوق‌برنامه دیگر نیز داشت. محمدحسین مشاور جوانان کمیسیون کانادایی یونسکو بود و همچنین با موسسه تحقیقات پزشکی کانادا، صلیب سرخ و مجمع جهانی اقتصاد نیز همکاری داشت. همچنین مشاور یک شرکت دانش‌بنیان آموزشی در سیلیکون ولی بود. محمدحسین بسیار تلاشگر بود و سعی می‌کرد با تفکر، تحقیق، بهره‌گیری از تجارب دیگران و برنامه‌ریزی برای اجرای پروژه‌های علمی، بلندپروازی‌های خود را از پیش ساماندهی کند.
آشنایی با نخبه شهیده «زینب اسدی لاری»
شهیده «زینب اسدی لاری» متولد ١٣٧٧، دو سال اول دوره ابتدایی را در ناتینگهام انگلستان گذراند و پس از بازگشت به میهن در همراهی برادرش برای سه سال آخر دبیرستان در سال ٢٠١٣ به کانادا رفت. زینب در سال ٢٠١۵، دوره لیسانس خود را در رشته علوم پایه پزشکی در دانشگاه بریتیش کلمبیا آغاز کرد. این بانوی نخبه، از همان ابتدای حضورش در دانشگاه به‌عنوان عضو فعال در فعالیت‌های مذهبی دانشجویان مسلمان دانشگاه مشارکت داشت. او در اشاعه روش‌های حفظ محیط‌زیست تلاش‌های فراوانی کرد. زینب همچنین در کمک به افراد مستضعف و فقیر دریغ نمی‌کرد. زینب در سال ٢٠١٦، جایزه بورسیه از دانشگاه تورنتو را دریافت کرد و همچنین برگزیده کمیسیون ملی یونسکو کانادا، برگزیده المپیاد دانش‌آموزی در تهران بود و برای دریافت جایزه رهبری دانشجویی از دانشگاه تورنتو نیز انتخاب شد.
نظر شما