در سال ۱۳۷۳ این بنا به موزه مینیاتور آبکار تبدیل شد. برای شکل گرفتن موزه، زیر نظر معماران سازمان میراث فرهنگی کشور، مختصر تغییری در فضای داخلی آن صورت گرفت و اتاق‌ها به تالارهای موزه تبدیل شد.
بنای موزه مینیاتور آبکار، در این مجموعه، در جایی قرار گرفته که چند موزه آنرا همچون نگینی در بر گرفته است، در ضلع شمالی موزه نظامی در ضلع جنوبی موزه بهزاد، در ضلع شرقی فضای سبز و در غرب و جنوب غربی آن کاخ موزه ملت قرار دارد.
محوطه بنا در میدان گاه با فضای بیشتری دیده می‌شود حوض دایره‌ای شکل با فواره‌های زیبا به سبک دوره قاجار و چند باغچه آن را تزیین کرده است.
در سمت راست ورودی، که در ضلع شرقی بنا قرار گرفته است، تالار شماره یک و در انتهای سمت راست راهرو تالار شماره دو و در انتهای سمت چپ آن تالار شماره سه و بین دو تالار، در انتهای راهرو در ضلع غربی بنای انبار کوچک موزه احداث شده است.
برای تبدیل این بنا به موزه هیچگونه تغییری در ساختار فیزیکی ساختمان داده نشده است.
در تالار شماره یک، تقریبا آخرین دستاوردهای استاد آبکار به نمایش گذاشته شده است. این مجموعه در برگیرنده آثار مینیاتور، تذهیب و نقش گره می‌باشد.
در تالار شماره ۲، سه دسته از آثار هنری کلارا آبکار به نمایش گذاشته شده است:
- مجموعه‌ای از نقاشی‌های آبرنگ، مستند سازی اشیاء موزه مردم شناسی و هنرهای تزئینی
- نقاشی‌های زیر لاکی، روغنی
- آثار مینیاتور کلارا آبکار
