فکر میکنید اگر این سؤال را از دوستداران محیطزیست بپرسیم، چه جوابی میگیریم؟!
شهری را تصور کنید که در آن هیچ گاز آلاینده کربنی تولید نشود و تمام انرژیهای مورد نیاز آن از خورشید، باد و بازیافت زبالهها تامین شود؛ آن هم در صحرایی که دمایش در تابستان به 50 درجه سانتیگراد میرسد. خیابانهای بدون ماشین آن با سایبان پوشانده شدهاند و ساکنان 50 هزار نفری آن با خط های ریلی، که با نور خورشید کار میکند، بسیار سریع و بدون تولید گازهای گلخانهای به سر کار خود میروند. به جای استفاده از سیستمهای تهویه ساختمانهای امروزی که انرژی زیادی را میبلعند، ساختمانهای این شهر، که همگی کمتر از پنج طبقه هستند، با برجهای خنک کننده طبیعی یا همان بادگیرها خنک میشوند. 99 درصد زبالههای شهری به انرژی و یا کمپوست (تهیه کود از زباله) تبدیل میشود و آب آشامیدنی مردم با استفاده از دستگاههای آب شیرینکن خورشیدی، قابل نوشیدن شده و تمام آب فاضلاب هم بازیافت میشود.
شهر مصدر قرار است این شکلی شود
تصویری از یکی از مکان های تفریحی در شهر مصدر که به زودی ساخته خواهد شد
به نظر شما وجود چنین شهری دور از تصور است و در آینده خیلی دور امکان زندگی در شهرهای پاک و سبز فراهم خواهدشد؟
اینطور نیست؛ این شهر واقعیت دارد و نام آن «مصدر» است و کشور امارات کار ساخت آن را در بیرون شهر ابوظبی و در زمینی به وسعت هفت کیلومتر مربع آغاز کرده است. قرار است این شهر در سال 2012 میلادی آماده شود. مصدر که در عربی به معنای منبع و ریشه است، قرار است اولین شهر پایدار جهان و همچنین مرکز تحقیقات و توسعه انرژیهای پاک باشد.
در واقع این شهر با شهر «دانگتون» که اکنون در نزدیکی شانگهای چین در حال ساخت است، رقابت میکند. دانگتون در سال 2010 میلادی آماده میشود. این شهر سبز، انرژی خود را از خورشید و باد، سوختهای سبز و زبالههای بازیافت شده شهری تهیه کرده و مواد غذایی ارگانیک (بدون مواد شیمیایی) تولید میکند. ورود خودروها به مرکز شهر ممنوع و وسایل نقلیه با سلولهای سوخت هیدروژنی حرکت میکنند. انتظار میرود که تا سال 2040 دانگتون محل زندگی نیم میلیون نفر باشد.
* کارشناس محیط زیست