فوران‌های شدید پلاسما از خورشید که به نام "دفع خرمنی جرم" خوانده می‌شود، می‌تواند با ایجاد تداخل الکترومغناطیسی، اثرات مخربی بر تکنولوژی داشته باشد. یک انفجار سهمگین در سال 1989 شبکه‌ای از خطوط برقی در کبک را برای چندین ساعت از کار انداخت.
قدرتمندترین انفجار خورشیدی بی‌سابقه در سال 1859 اتفاق افتاد. در آن زمان، این انفجار تنها ارتباطات تلگرافی را مختل کرد. ولی اگر همان انفجار امروزه رخ می‌داد، اثرات مخرب پایداری را بر روی شبکه‌های برق، منابع آب و چرخه طبیعی آن، مواد خوراکی فاسد شدنی، داروها و دیگر ضروریات به‌وجود می‌آورد.
از طرفی ترانسفورماتورهای آسیب دیده که ولتاژ برق را تغییر می‌دهند، به معضلی بزرگ و اساسی تبدیل می‌شدند. به گفته «دنیل بیکر» از دانشگاه کلورادو، اگر تعداد زیادی از این ترانسفورماتورها بر اثر یک انفجار عظیم خورشیدی آسیب ببینند و مجبور به خارج کردن آنها از شبکه شویم، زمان زیادی برای جایگزینی آنها نیاز است. ضمن اینکه به تعداد کافی ترانسفورماتور نداریم و باید به‌طور سفارشی ساخته شوند.
به گزارش ماهنامه نجوم، یک پژوهش جدید که هفته گذشته در مجله نیوساینتیست به چاپ رسید پیش‌بینی می‌کند که احتمال چنین انفجارهای عظیمی در خورشید تا چند دهه آینده وجود ندارد و خورشید مدت زیادی را در آرامش به سر خواهد برد. با این حال چنین پیش بینی‌هایی با عدم قطعیت‌های بسیاری همراه است.
خوشبختانه راه‌هایی برای کاهش خطرات ناشی از چنین فاجعه‌ای وجود دارد. به عنوان مثال، تغییرات نسبتا کم هزینه در مدارهای ترانسفورماتور می‌تواند آسیب‌پذیری آنها را در برابر اثرات طوفان خورشیدی کاهش دهد و مقاومتشان را در مقابل آسیب ها از 60درصد به 70درصد برساند.
