طی این پاکتراشی بیسابقه بیش از 10 هزار اصله درخت کهور، کنار، کهور پاکستانی و کلیر که عمر آنها بیش از 300 سال برآورد میشود، ریشه کن شده است.
گزارشهای دریافتی همشهری حاکی از آن است که علاوه بر پاکتراشی 150 هکتار اراضی
یاد شده، جهاد کشاورزی استان با ارسال درخواستی به منابع طبیعی، پاکتراشی 300 هکتار دیگر از این رویشگاه منحصر به فرد را به بهانه اشتغالزایی زنان و واگذاری آن به تعاونی زنان ،در دستور کار دارد.
مهندس پرویز مقدسی، معاون مناطق خشک و نیمه خشک سازمان جنگلها و مراتع کشور، در واکنش به این خبر به همشهری گفت: براساس قانون، قطع درختان جنگل و تغییر کاربری عرصههای جنگلی تحت هر عنوان و به هر بهانهای منع قانونی دارد و هر گونه تغییر کاربری باید براساس استعداد اراضی صورت گیرد.
وی افزود: این نکتهای است که وزیر جهاد کشاورزی هم برآن تاکید کردند؛ یعنی در هر شرایطی سازمان یا وزارتخانهای که درخواست تغییر کاربری اراضی را دارد باید درخواست خود را به کمیته استعداد یابی اراضی ارسال کند تا بنا بر نقشه استعدادیابی و معیارهایی که وجود دارد در این زمینه تصمیمگیری شود.
در واقع این کمیتهها که در تمامی استانها فعالند خط قرمزهایی دارند که هیچ کس نمیتواند از آن عبور کند با این حال آنچه در آن شکی وجود ندارد اینکه تحت هر شرایطی تغییر کاربری رویشگاههای جنگلی ممنوع است.
مقدسی با تاکید براینکه در سراسر نوار ساحلی، حداکثر 2میلیون هکتار رویشگاه جنگلی وجود دارد، تصریح کرد: ما اراضی رها شده فراوانی داریم که خارج از منطقه جنگل واقع شده و میتوانیم از آنها استفاده کنیم؛ از این رو، لزومی ندارد که برای هر طرحی سراغ عرصههای جنگلی برویم؛
به ویژه آنکه در منطقه سیستان و بلوچستان ، آب شور و شرایط خاک بسیار نامساعد است در نتیجه استقرار گونههای گیاهی یک معضل است تا آنجا که امر احیا و برگشت تقریبا نشدنی است.
بر این اساس، حفظ حتی یک درخت اهمیت دارد چه برسد به آنکه بخواهیم گونههای گیاهی و درختان عرصهای به وسعت 100 هکتار را نابود کنیم این دقیقا مخالف حفظ موجودیت جنگل و مغایر با پایداری و اصول آمایش سرزمین است.
مهندس حمیدرضا عباسی، عضو هیات علمی مؤسسه تحقیقات جنگلها و مراتع که به تازگی از منطقه مورد نظر بازدید کرده است درخصوص میزان تخریبها به خبرنگار ما گفت: بیش از 150 هکتار کاملا پاکتراشی شده است. براساس یک حساب سرانگشتی در هر هکتار 70 پایه درخت کهنسال کهور، کلیر، کهور پاکستانی و کنار قرار دارد که حداقل عمر آنها 300 سال است.
اقدامی در تناقض با تصمیمات استانی دولت
وی میگوید: جالب اینجاست که این درختان که به دستور رئیس جهاد کشاورزی استان به بهانه توسعه اراضی کشاورزی ریشه کن شدهاند در حالی که محلیها از این کار راضی نیستند چرا که وقتی این اراضی آماده شد آن را در قبال دریافت پول واگذار میکنند که بسیاری از افراد بومی از پرداخت آن ناتوانند.
عباسی تصریح کرد: مسئولان جهاد کشاورزی استان با این توجیه که ساخت سد «پیشین» باعث فراهم شدن آب برای توسعه کشاورزی شده است دست به این اقدام زدهاند تا اراضی کشاورزی را توسعه دهند، حال آنکه اجرای این طرح ممکن است در سالهای اولیه با موفقیت همراه باشد اما در درازمدت مشکل ساز میشود و به فرسایش خاکی و آبی دامن میزند که آن وقت باید هزینه زیادی صرف مهار آن کرد.
گرگروهای چابهار – خندقهای حاصل از فرسایش شدید آبی - نتیجه همین اشتباه است که طی نیم قرن گذشته بر اثر پاکتراشی درختان منطقه روی داده است. به همین دلیل مردم محلی و بومی با اجرای این طرح موافق نیستند و بنا بر تجربهای که دارند تاکید میکنند نباید درختان قطع شود بلکه باید در میان این درختان کرتهای کوچکی ایجاد شود و کشاورزی در آنها صورت پذیرد؛ این تجربهای است که مسئولان از آن غافل ماندهاند و ظاهرا هم برای آن اهمیتی قائل نیستند.
عباسی میگوید: این اقدام در تناقض با تصمیمی است که در سفر اخیر رئیسجمهوری در خصوص مهار فرسایش خاکی وآبی استان گرفته شده و بودجه قابل توجهی برای آن تصویب شده است.
دکتر پیمان یوسفی آذر، مدیرکل دفتر امور منابع جنگلی سازمان جنگلها و مراتع نیز در باره اهمیت رویشگاه جنگلی خلیج عمانی به همشهری گفت: در مناطق خشک و نیمه خشک اهمیت تک درخت بسیار زیاد است؛ بهدلیل آنکه اکوسیستم منطقه از لحاظ منابع آبی و خاکی بسیار ضعیف است به همین دلیل سیاست سازمان جنگلها در این مناطق همواره حفظ پوشش گیاهی موجود است.
وی با اشاره به درختان کهور در منطقه افزود: درختان موجود در این منطقه بیش از 200 سال عمر دارند و از نظر تنوع زیستی، حفاظت خاک و تامین آب شیرین نقشی بسیار کارساز دارند؛ همچنانکه بهصورت طبیعی نقش سدها را بازی میکنند. براین اساس قطع حتی یک درخت در این منطقه به هر دلیلی که باشد پذیرفته نیست .