همشهری آنلاین - مژگان مهرابی: لاجوردی خاطراتش را اینگونه مرور می کند:«این خیریه از سال 1387راه‌اندازی شد. حدود 300تا 400نیازمند تحت پوشش دارد. از هزینه‌های درمانی و اجاره خانه تا معیشت آنها تامین می‌شود. دکتر شیبانی اهل حرف‌زدن نبود و بیشتر عمل می‌کرد. یادم می‌آید همراه او در سفری به ارومیه رفتیم. از دکتر خواستند در مراسم نمازجمعه سخنرانی کند. دکتر هم گفت من عباس شیبانی هیأت‌امنایی ایجاد کردم که برای جلوگیری از اعزام بیماران به خارج از کشور است. من بلد نیستم حرف بزنم و فقط بلد هستم کار کنم.
دکتر شیبانی مورد اعتماد خیرین بود. هزینه‌هایی که به دستش می‌رسید برای بیماران استفاده می‌کرد. همسرشان هم در خیریه انوار هدایت فعالیت داشت و به خانواده‌های بی‌سرپرست و بدسرپرست کمک می‌کرد. دکتر شیبانی و همسرش هر کمکی که از دستشان بر می‌آمد برای حمایت از افراد کم توان جامعه انجام می دادند. در اتاقش وزیر و یک فرد عادی کنار هم می‌نشستند و درخواستشان را مطرح می‌کردند.»
عصبانیتش را ندیدم مگر برای کوتاهی در کار مردم
علی‌اکبر باور، مدیر اداری و پشتیبانی بنیاد حضرت مهدی(عج) است. آشنایی او با دکتر شیبانی به سال 1388برمی‌گردد. او درباره این مرکز فرهنگی و خدمات دکتر می‌گوید: «این بنیاد در واقع بزرگ‌ترین مجتمع فرهنگی از لحاظ فعالیت در زمینه مهدویت است. سال 1379تاسیس شد و مدیرعامل آن هم دکتر شیبانی بود.
این مرکز با موافقت رهبر معظم انقلاب و به پیشنهاد حجت‌الاسلام و المسلمین قرائتی در زمینی به وسعت 15هزار مترمربع در نزدیکی جمکران ساخته شده است. از دیگر بخش‌های بنیاد حضرت مهدی(عج) اردوگاه سیاحتی- زیارتی یاوران حضرت مهدی(عج) است. امکانات مجهزی برای اسکان زوار دارد و تا هزار نفر را می‌تواند پوشش دهد. حاج آقا قرائتی می‌گفتند ما نمی‌دانیم هزینه ساخت این مجتمع از کجا جور شده است.
از آقای شیبانی پرسیدیم گفت شما نگران نباشید. اعتبارش را من جور می‌کنم. در مدتی که به بنیاد می‌آمد از وسایل بیت‌المال برای کارهای شخصی خود استفاده نمی‌کرد؛ حتی یک لیوان آب. خیلی هم وقت‌شناس بود. اگر راننده کمی دیرتر از ساعت مقرر در خانه‌اش می‌رسید او با تاکسی یا اتوبوس خود را به مقصدش می‌رساند و اعتراضی هم نمی‌کرد. من هیچ وقت عصبانیتش را ندیدم مگر برای کوتاهی در کار مردم.»
نظر شما