به گزارش همشهری آنلاین، این رسم اگرچه برای ما عجیب و غریب است اما برای مردم فیجی، رسمی معمولی و عادی است، ردپای چنین رسومی را در کشورهای سراسر دنیا می‌توان دید.
رشوه گرفتن از داماد
در بخش‌هایی از هندوستان، داماد در روز عروسی می‌بایست کفش خود را در بیاورد تا به عروس برسد، به محض اینکه داماد، کفشش را از پا در می‌آورد خانواده عروس کفش را می‌دزدند. تا زمانیکه داماد برای گرفتن کفش‌هایش رشوه ندهد، کفش نزد خانواده عروس باقی خواهد ماند.
مدرسه کلاه گیس
هولی‌ها، قبیله‌ای در گینه نو هستند که همیشه کلاه گیس روی سرشان می‌گذارند، این کلاه گیس‌ها گاهی اوقات از پرهای رنگی درست می‌شود و شخص، صورتش را نیز با رنگ نقاشی می‌کند. بچه‌های این قبیله به مدرسه می‌روند، البته در این مدرسه فقط درست کردن کلاه گیس به آنها آموزش داده می‌شود. افراد این قبیله معمولا جدای از دیگر قبیله‌ها زندگی می‌کنند.
وودو و تسخیر ارواح
وودو در بخشی از غرب آفریقا، بسیار فراگیر است. در یکی از مراسم‌های وودو، جادوگر وودو یا فردی که ادعا می‌کند که «مدیوم» است را به جنگل می‌برند تا با روح زمین که به عقیده آنها «ساکپاتا» نام دارد ارتباط برقرار کند. مردم این منطقه از آفریقا بر این باورند که این روح در فرد نفوذ می‌کند، به طوری که وی بیهوش می‌شود و این حالت بیهوشی سه روز به طول می‌انجامد و فرد در این مدت به هیچ عنوان آب و غذا نمی‌خورد، پس از سه روز، این فرد طی یک مراسم خاص دوباره به حالت اول بر می‌گردد و هوشیار می‌شود.
پسرها در کنار دایی
وقتی پسرهای قبیله «سونگو» در آنگولای شمالی به سن پنج تا شش سالگی می‌رسند می‌بایست خانه‌شان را برای همیشه ترک کنند، آنها باید نزد دایی خود بروند. در میان سونگوها، پسرهای خانواده مادری، سرپرستی قبیله را بر عهده می‌گیرند و برای همین، هر پسری که به دنیا می‌آید می‌بایست نزد خانواده مادری نگهداری شود تا یک روز تبدیل به رئیس قبیله شود.
آدمخواری
«آگوری باباس» نام قبیله‌ای است که در شهر واراناسای هندوستان زندگی می‌کنند. این قبیله هنوز هم آدمخواری می‌کنند.
آنها معتقدند که بزرگترین ترس انسان، مرگ خود است و اگر انسان بتواند با آن روبه‌رو شود بر این ترس غلبه می‌کند. این گروه از هندوها معتقدند که پنج گروه را نمی‌توان طبق سنت، پس از مرگ تبدیل به خاکستر کرد که این گروه‌ها عبارتند از مردان مقدس، کودکان، زنان باردار، دخترهایی که ازدواج نکرده‌اند و افرادی که به خاطر گزیدگی مار جان باخته‌اند. این افراد پس از مرگ به رودخانه گنگ سپرده می‌شوند و پس از چند روز دوباره از آب گرفته می‌شوند تا طبق مراسم سنتی آگوری‌ها، خورده شوند تا آنها بر ترس از مرگ پیروز شوند.
بزاق به جای سلام
اعضای قبیله ماسایی در کنیا و تانزانیا، یک روش عجیب برای نوزادان تازه متولد شده دارند، مردان این قبیله، روی نوزادها بزاق دهان می‌اندازند تا نشان دهند که چقدر این نوزادها نفرت‌انگیز هستند. آنها معتقدند که با چنین کاری نوزاد را مورد لطف قرار می‌دهند و او از نفرین در امان می‌ماند، همچنین جنگجویان ماسایی وقتی به یکدیگر می‌رسند، برای سلام و احوالپرسی، روی دستهایشان بزاق می‌اندازند و سپس با یکدیگر دست می‌دهند.
از ترسو به شجاع
در بلندی‌های پاپوا، در گینه نو، قبیله‌ای به نام «ماتائوسا» زندگی می‌کنند، مردان این قبیله بر این باورند که برای شجاع شدن پسران ترسو، می‌بایست خون آنها پاک شود. برای پاک شدن خون پسرهای ترسو، مراسمی برپا می‌کنند که در آن، پسرها با نیزه، گلوی خود را خراش می‌دهند تا خون ناپاک آنها بیرون بریزد. البته آنها معتقدند که زبان آنها نیز می‌بایست در این مراسم زخمی شود تا کاملا پاک شوند. پسری که جرات انجام چنین کاری داشته باشد جزو شجاع‌ترین مردان قبیله محسوب خواهد شد.
خداحافظی ممنوع
در جنوب کنگو، قبیله «سوکو» اجداد و پیران قبیله خود را مورد ستایش قرار می‌دهد. وقتی یک نفر در این قبیله می‌میرد جسد او را به جنگل می‌برند. اطرافیان هدایایی تقدیم مرده می‌کنند، البته در این مراسم، فقط مردها حق شرکت دارند، زن‌های قبیله به هیچ عنوان حق ندارند با فرد متوفی خداحافظی کنند یا در مراسم خاکسپاری او شرکت کنند.
خاکستر خواری
قبیله آمازونی «یانومامی» از بدوی‌ترین قبایل جهان به شمار می‌رود، از نظر مردم این قبیله، مرگ، پدیده‌ای طبیعی نیست، برای همین، اجساد در این قبیله به خاکستر تبدیل می‌شوند، سپس خاکستر را با موز مخلوط می‌کنند. این مخلوط توسط مردم قبیله مصرف می‌شود تا به این ترتیب مطمئن شوند که روح فرد متوفی برای همیشه در میان آنها باقی خواهد ماند.
زنها و خانه‌هایشان
در ساحل عاج، قبیله‌ای به نام «جیو» زندگی می‌کند، زن‌های این قبیله هر کدام می‌بایست خانه‌ای متعلق به خود داشته باشند. وقتی در این قبیله، کودکی به دنیا می‌آید، حق زندگی کردن با پدر خود را ندارد. مردان قبیله، معمولا جدا از خانواده‌هایشان زندگی می‌کنند. کودکان با مادر خود می‌مانند و تا زمانیکه مستقل شوند با هم زندگی می‌کنند.
دندان نهنگ
در فیجی، وقتی مردی به خواستگاری یک دختر می‌رود، می‌بایست نشان شجاعت داشته باشد و آن را به پدر همسر آینده‌اش نشان بدهد. این نشان شجاعت، دندان نهنگ است، خواستگار باید برای به دست آوردن دختر مورد علاقه‌اش به شکار یک نهنگ برود و دندان هیولای دریا را بکند. البته خیلی‌ها در بازار سیاه این دندان را تهیه می‌کنند و به پدر دختر نشان می‌دهند.
فستیوال گیاهخواری
هر سال در پوکت تایلند، فستیوال گیاهخواران برگزار می‌شود. این مراسم یکی از وحشتناکترین مراسم‌های جهان به شمار می‌رود، در این مراسم، شرکت کننده‌ها با خود چاقو، تبر، نیزه و هر شئ نوک تیزی را همراه می‌آورند و به بدترین شکل ممکن، به خود صدمه وارد می‌کنند. تایلندی‌ها معتقدند الهه‌هایشان با این کار وارد بدنشان می‌شوند و آنها را در برابر شیاطین محافظت کرده و برای آنها در زندگی شانس می‌آورند.
زندگی با حیوانات
افراد قبیله «ماسایی» در کنیا و تانزانیا، شکارچیان ماهری هستند اما قانون شکار دارند. مردم این قبیله به هیچ عنوان اجازه ندارند حیوانات وحشی را شکار کنند و هر قبیله، حیوان مخصوص به خود را دارد که سمبل آن به شمار می‌رود. برای همین، ماسایی‌ها برای تامین نیازهای روزانه خود احشام نگه می‌دارند. قبیله ماسایی با حیوانات وحشی مثل اعضای قبیله خود رفتار کرده و همیشه از آنها محافظت می‌کنند.
نزاع دو خواستگار
قبیله «فولانی» در غرب آفریقا، رسمی به نام «شارو» دارند. شارو زمانی اتفاق می‌افتد که دو مرد جوان، قصد ازدواج با یک دختر را دارند. آنها می‌بایست با یکدیگر مبارزه کنند و هر که در این مبارزه بیشتر کتک بخورد بازنده است. مردی که در این نبرد احساس درد کمتری از خود نشان دهد، برنده می‌شود و به همسر دلخواهش می‌رسد.
به استقبال آفتاب
بومیان آمریکا مراسم‌های عجیب و غریب بسیاری دارند. این مراسم‌ها معمولا برای ستایش ارواح زمین برگزار می‌شود.
سرخپوست‌ها در مراسم روح بزرگ، خود را به نوعی قربانی می‌کنند، آنها بر روی سینه‌هایشان، با ابزاری تیز، سوراخ کوچکی ایجاد می‌کنند و یک طناب همه این ابزارها را به یکدیگر متصل می‌کند تا به این ترتیب سمبل درخت زندگی تشکیل شود. وقتی درخت زندگی تشکیل شد، شرکت‌کننده‌ها سعی می‌کنند ابزارهایی که در سینه‌هایشان فرو رفته را بشکنند. این مراسم ساعت‌ها طول می‌کشد تا سپیده دم از راه برسد.
شلیک به همسر
در فرهنگ «یوگور» در چین، داماد می‌بایست روز عروسی به عروس شلیک کند. البته نه با اسلحه بلکه با تیر و کمان. تیری که داماد به سمت عروس پرتاب می‌کند نوک تیز نیست اما با وجود این، وقتی به سمت عروس پرتاب می‌شود ضربه وارد شده شدت بسیاری دارد. پس از پرتاب تیرها، داماد باید آنها را بشکند و این نشانه عهد و پیمان ابدی است.
ثروت و گاوها
در قبیله پوکوت در کنیا، معیار ثروت، تعداد گاوهای یک خانواده است. مردم این قبیله، بیشتر مایحتاج خود را از طریق کشاورزی تامین می‌کنند اما داشتن گاو یکی از اساسی‌ترین لازمه‌های زندگی است. جالب اینجاست که مردان قبیله به تعداد گاوهایی که دارند، حق ازدواج دارند.
منبع: سرنخ هفته‌نامه‌حوادث‌وشگفتی‌ها - اسفند ۱۳۹۳
نظر شما