به گزارش همشهری آنلاین، سعید ابوطالب - کارگردان و تهیه‌کننده - ابتدا درباره تجربه ساخت رئالیتی‌شوهایی که در سال‌های اخیر داشته به ذکر نکاتی پرداخت و به این پرسش که «چه نکته‌ای در ساخت این‌گونه برنامه‌ها وجود دارد که توجه شما را به خود جلب کرده است؟» پاسخ داد.
رئالیتی شو ایران در پله های نخست
این کارگردان اظهار کرد: رئالیتی‌شو به‌عنوان یک ژانر گسترده تلویزیونی در تمام دنیا طرفداران زیادی دارد. جدا از تجربه‌های ما در مجموعه‌های متفاوتی مثل «رالی ایرانی» و «شام ایرانی» و بازی‌های مافیا و غیره، اغلب آنچه به عنوان تاک‌شو یا گیم‌شو یا حتی تلنت‌ها و برنامه‌های دوربین مخفی و... می‌شناسیم، همه انواع مختلف رئالیتی‌شو محسوب می‌شوند (اگر اصول اولیه ساخت رئالیتی‌شو رعایت شود) که البته تجربه‌های موفقی در ایران وجود دارد اما هنوز جای کار بسیاری برای تولید آثار متنوع وجود دارد.
او در عین حال به این نکته تاکید کرد: معتقدم چنانچه سینما با مستند متولد شد و بعد در مسیر طولانی آثار نمایشی و داستانی اوج گرفت، اکنون در بلوغ خود به رئالیتی‌شو رسیده است؛ به‌طوری که آثار موفق آینده جایی در مرز واقعیت و خیال خواهد داشت. این مسیری است که رئالیتی‌شو طی خواهد کرد و ما اکنون در پله‌های نخست آن هستیم. به این دلایل من رئالیتی‌شو را دوست دارم و سعی می‌کنم در شکل‌های متفاوت آن را تجربه کنم.
تغییر در «شب‌های مافیا» و تولد «پدرخوانده»
سازنده «رالی ایرانی»، «شام ایرانی» و «شب‌های مافیا» در پاسخ به اینکه با توجه به تجربه موفق ساخت «شب‌های مافیا» چه چیزی باعث شد احساس کنید که نیاز به بازخوانی یا روایت جدیدی از بازی مافیا وجود دارد؟ بیان کرد: «شب‌های مافیا» روایت ما از بازی جذاب و جهانی مافیا بود که در شروع برنامه‌سازی در این ژانر و موضوع، کارکرد موفقی داشت و زمان لازم داشت تا مخاطب با آن همراه شود. سپس زمانی رسید که مخاطب بازی مافیا را یاد گرفته بود و از ما پذیرفته بود آنچه جلوی دوربین اتفاق می‌افتد اصل واقعیت است و کارگردانی محدود به ارائه دقیق و جذاب این واقعیت بیرونی است.
او در تکمیل همین صحبت ها یادآور شد: در این شرایط مخاطب از ما انتظار یک تغییر اساسی در سناریو و نوع روایت داشت که ما را به «پدرخوانده» رساند. «پدرخوانده» هم یک روایت دیگر ما از بازی مافیاست که هم می‌تواند مخاطب عام را جذب کند و هم حرفه‌ای‌ها را راضی نگه دارد.
ابوطالب سپس به این پرسش که چه تفاوت عمده‌ای میان «پدرخوانده» و برخی از نمونه‌های دیگر برنامه‌های ساخته شده بر اساس بازی مافیا وجود داشته که به این موفقیت کمک کرده است؟ پاسخ داد: موفقیت «پدرخوانده» چند علت متفاوت دارد.
از یک سو، تجربه گروه سازنده در ساخت «شب‌های مافیا» (که آن مجموعه هم در زمان خود همه رکوردهای میزان مخاطب را جابه‌جا کرد) منجر به شکل‌گیری یک سناریوی جذاب‌تر شد که مخاطب را تا آخرین دقایق بازی همراه خود می‌کند. مهم‌تر آنکه یک جریان جذاب و زیبا در بین بازیگران و هنرمندان برای یاد گرفتن این بازی و حضور در این رقابت شکل گرفته است که سبب شد ده‌ها یا صدها بازیگر و هنرمند گرامی، با علاقه و اشتیاق ده‌ها ساعت و روزهای متوالی صرف یاد گرفتن و تمرین این بازی کنند. این اتفاق نادری است و سبب موفقیت بی‌نظیر این مجموعه شده است.
او همچنین در توضیح اینکه انتخاب فینالیست‌ها بر چه اساسی بوده است؟ چراکه در عین حال که به‌نظر می‌رسید بهترین بازیکنان دور گروهی در فینال حضور داشتند، در فضای مجازی عده‌ای به نام‌های دیگری هم اشاره کردند که شایستگی حضور در فینال را داشتند اما در هیچ کدام از قسمت‌های فینال شرکت نکردند، چنین اظهار کرد: انتخاب فینالیست‌ها کار پیچیده‌ای نبود. همه اتفاقات و بازی پیش چشم مخاطب قرار داشت و در واقع در فصل اول همین افراد برای فینال مناسب بودند. البته عده‌ای هم به خاطر درگیری در فیلم‌ها یا سریال‌های دیگر متاسفانه نتوانستند برای فینال حضور داشته باشند مثل امیر مهدی ژوله و ترلان پروانه و... که ان‌شاءالله در فصول بعدی حضور پیدا خواهند کرد.
سعید ابوطالب در پایان در پاسخ به اینکه آیا قرار است شاهد فصل دوم «پدرخوانده» باشیم؟ به این جمله بسنده کرد: پاسخ این سوال بماند برای آینده نزدیک.
نظر شما