به گزارش خبرگزاری فرانسه نتایج دو بررسی جدید نشان می‌دهد که میزان بروز سکته‌های مغزی در کشورهای کم‌درآمد و با درآمد متوسط از سال 1970 دوبرابر شده است، و برای اولین بار از میزان سکته مغزی در کشورهای ثروتمند که در همین دوره زمانی 40 درصد کاهش یافته است، بالاتر رفته است.
این پژوهش‌‌ها همچنین نشان‌دهنده شکاف بزرگ از لحاظ مرگ و میر ناشی از سکته مغزی، میان این دو دسته کشورها است: برای مثال در روسیه ، سکته مغزی تقریبا 10 برابر مرگبارتر از کانادا، فرانسه و آمریکاست.
بر اسای گزارش این پژوهشگران مناطقی بیشترین میزان مرگ و میز ناشی از سکته مغزی در آنها رخ می‌دهد، شامل اروپای شرقی، شمال آسیا، آفریقای مرکزی و اقیانوسیه جنوبی است، در حالیکه آمریکای شمالی و اروپای غربی کمترین میزان مرگ و میر ناشی از این عارضه را دارند.
اما بر اساس این بررسی‌ها که هر دوی آنها، در نشریه انگلیسی The Lancet Neurology منتشر شده‌اند، اینکه دقیقا چرا از این لحاظ میان کشورهای درحال توسعه و ثروتمند تفاوت وجود دارد، معلوم نیست.
عوامل خطرسازی مانند دیابت یا مصرف الکل که در کشورهای صنعتیشایع‌ترند، و بنابراین نمی‌توانند توجیه‌گر این تفاوت باشند.
سکته های مغزی هنگامی در مغز رخ می‌دهند که مغز از اکسیژن محروم می‌شود، و در نتیجه سلول‌های مغزی می‌میرند.
در سال 2002، تخمین زده می‌شد که 15.3 میلیون سکته مغزی هر سال در جهان رخ داده است. بیش از یک سوم این موارد سکته مغزی مرگبار بودند، و علت حدود 10 درصد کل موارد و مرگ و میر در سراسر جهان را تشکیل می‌دهند.
یک گروه سه‌نفره پژوهشگران که بوسیله کلایبون جانستون از دانشگاه کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو تفاوت‌های ملی در میزان مرگ و میر ناشی از سکته مغزی و تاثیر بیماری بر زندگی افراد، بر مبنای سال‌های از دست‌رفته به علت مرگ زودرس و ناتوانی را مورد ارزیابی قرار داده اند.
آنها دریافتند که درآمد ملی بهترین پیش‌بین منفرد بار بیماری و مرگ و میر ناشی از سکته مغزی است، به طوری که میزان مرگ و میز ناشی از این بیماری در کشورهای فقیر و با درآمد متوسط به طور متوسط 3.5 برابر کشورهای با درآمد بالا است.
اغلب عوامل خطرساز برای سکته مغزی- از جمله دیابت، سیگارکشیدن، مصرف الکل، و چاقی- در کشورهای با درآمد بالا شایع‌ترند.
این پژوهشگران یادآوری کرده‌اند: "تفاوت‌ها در میزان سکته مغزی در کشورهای کم‌درآمد بر بر اساس سنجه‌های رایج مورد استفاده برای ارزیابی سلامت قلبی-عروقی در در یک کشورها قابل توضیح نیستند" و حدس زده‌اند معیارهای دیگری مانند بیماری روماتیسمی قلب یا HIV/ایدز ممکن است شاخص بهتری باشند.
در دومین بررسی والری فیگین در دانشگاه AUT در آکلند نیوزلند هزاران مطالعه را از سراسر جهان را مورد بررسی قرار دادند تا یک پایگاه داده‌ها برای مقایسه میزان بروز سکته مغزی در طول چهار دهه گذشته به دست بیاورند.
آنها با جمع آوری داده‌‌‌های قابل مقایسه از 56 بررسی از 28 کشور، دریافتند که این عارضه در کشورهای کمتر توسعهیافته، با دو برابر شدن نسبت به سال 1970، به "حد همه‌گیری" رسیده است.
به علاوه، بیماران در این مناطق کمتر توسعهیافته، به طور نامتناسبی به سکته‌های مغزی خونریزی‌دهنده- شدیدترین نوع سکته مغزی- مبتلا می‌شوند و اغلب در فاصله یک ماه پس از حمله، می‌میرند.
آنها نتیجه‌گیری می‌کنند: "وقت برای تصمیم‌گیری در مورد قراردادن سکته مغزی را باید در برنامه‌های بهداشتی دولتی در کشورهای با درآمد کم تا متوسط ، دارد می‌گذرد. اکنون زمان عمل است."
