همزمان، سگ‌گردانی در معابر عمومی و پارک‌ها با رشد فزاینده‌ای همراه شده است و به دنبال آن ترس و هراس عمومی از حضور نمایشی این حیوانات در محیط‌های شهری، فراگیر شده است. باید توجه داشت آسیب‌های فراوان نگهداری از حیوانات خانگی در آپارتمان قابل کتمان نیست و همزمان آسیب‌رسانی سگ‌های خانگی در معابر عمومی روز به روز دردناک‌تر شده است. بخشی از گزیدگی‌ها و حتی حادثه‌های منجر به مرگ شهروندان ناشی از حمله سگها (سگ‌های ولگرد - سگ‌های خانگی) بوده است؛ سگ‌هایی که با قلاده و بی‌قلاده در پارک‌ها و پیاده‌روها تردد می‌کنند (آمار گزیدگی سگها در سال 1400 حدود 240 هزار نفر بوده است).
سخنی با مدیران
روی صحبت این نوشتار با مسئولان و مدیران است. بارها پیش آمده یک مقام مسئول در جلسات خصوصی عنوان کرده است که ما می‌خواهیم در فلان موضوع قانون بگذاریم و یا بهمان قانون را با جدیت اجرایی کنیم اما از خواست عمومی مردم و یا اعتراض آنان در هراسیم (برای نگارنده چندین نوبت این تجربه مستقیم در مواجهه با مقام مسئول پیش آمده است). جدای از اینکه در قانونگذاری عدالت‌خواهانه چقدر از این نگرانی‌ها حق است، به نظر می‌آید در بعضی موارد مسئولان محترم از خواست عمومی مردم مطلع نیستند و به همراهی مردم در پیشبرد این قوانین باور ندارند. یک نمونه آن همین مسئله سگ‌گردانی در خیابان‌هاست که عموم مردم خواهان قانونگذاری جدی و اجرایی هستند.
نگاهی به نتایج جدیدترین نظرسنجی
مرکز پژوهش همشهری، در تازه‌ترین نظرسنجی تلفنی خود در شهر تهران به آمار قابل توجهی دست یافته است. از میان 720 نفر پاسخگو (شهروندان تهرانی بالای 15 سال) 65 درصد از مردم با نگهداری سگ در آپارتمان کاملا مخالف هستند و صرفا 14 درصد از مردم با این قضیه موافقند. وقتی از مردم پرسیده شده چقدر با تعیین مقررات و ایجاد محدودیت برای سگ‌گردانی در فضاهای شهری موافق هستید، حدود 43 درصد از مردم کاملا موافق بوده و 25 درصد موافقت ضمنی داشته‌اند و فقط 24 درصد از مردم با قانونگذاری در این رابطه مخالف بوده‌اند.
در همین رابطه 59 درصد مردم عنوان کرده‌اند به هیچ عنوان به نگهداری حیوانات خانگی در منزل علاقه‌ای ندارند. اما جالب آنکه 66 درصد از پاسخگویان اظهار کرده‌اند احساس می‌کنند نگهداری حیوانات خانگی بین مردم تهران رواج زیادی پیدا کرده است و فقط 9 درصد این وضعیت را کاهنده دانسته‌اند.
نقش رسانه‌ها در مدیریت مدیران
یکی از ابعاد مهم این ماجرا نوع تصویرسازی رسانه‌ای این موضوع است که افکارعمومی مردم و مسئولان را مدیریت کرده و از تصمیم‌گیری‌های قاطعانه باز می‌دارد. به نظر می‌رسد تصویری در رسانه‌ها در حال ساخت است که خواست عمومی مردم آن است که نگهداری از حیوانات خانگی یک حق عمومی است و علاقه‌مندان به این موضوع باید بتوانند حیوانات خود را آزادانه در محیط‌های شهری بچرخانند. به رغم این‌همه آسیب و اضطراب و هزینه، برساخت برخی رسانه‌ها اینچنین رقم خورده که سگ‌گردانی در زمره حقوق مسلم شهروندی است و هیچ نهاد قانونی و قضایی نباید برای تحدید آن گامی بردارد. حال‌آنکه در نظرسنجی‌ها و پیمایش‌های گوناگون نشان داده شده که اتفاقا خواست عمومی مردم کاملا با این تلقین رسانه‌ای در تضاد است و عامه شهروندان در پویش‌ها و کارزارهای مختلف نسبت به این امر مطالبه جدی دارند. پس مسئولان و صاحب‌منصبان باید مبتنی بر این مطالعات، نسبت به وظایف و مأموریت‌های خود اقدامات جدی، غیر مضطرب و صحیح را اجرایی کنند.
سید مهدی سیدی؛ مدیر پژوهش همشهری
نظر شما