تعدد تصمیم‌گیران، بزرگ‌ترین آسیب حوزه اجتماعی

احمد احمدی‌صدر؛مدیرعامل سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی شهرداری:حوزه آسیب اجتماعی(زنان و مردان) نیازمند یک نهاد، سازمان و ارگان متولی است تا تصمیمات این حوزه توسط یک مدیر اتخاذ و با مشارکت سایر نهادها و سازمان‌ها و... اجرایی شوند؛ اما در حال حاضر تعدد و تکثر مدیران تصمیم‌گیر بزرگ‌ترین آسیب در بخش تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در موضوعات اجتماعی است. به‌عبارت‌دیگر در چنین شرایطی نه‌تنها از بروز آسیب جلوگیری نمی‌شود بلکه شاهد افزایش آسیب‌های اجتماعی نیز خواهیم بود. مسئله انسان، چندبعدی و متنوع است، ازاین‌رو مسائل اجتماعی هم دارای تنوع زیادی است و اگر در موضوعات اجتماعی به این تنوع توجه نکنیم قطعا نمی‌توانیم موجبات سلامت اجتماعی و افزایش تاب‌آوری جامعه را داشته باشیم. در حوزه اجتماعی حرکت به سمت سلامت جامعه و اجتماع یا به‌اصطلاح خوب‌ شدن حال شهر و جامعه مستلزم توجه به 2نکته است؛ اول، سیاستگذاری و تصمیم‌گیری در این حوزه باید با مدیریت یکپارچه و منسجم انجام شود؛ دوم، اجتماع متکی بر انسان و مسائل اجتماعی با محوریت انسان به ما حکم می‌کند که به پیچیدگی‌های انسان توجه بیشتری کنیم اگر می‌خواهیم مسائل و موضوعات اجتماع را حل و از آسیب‌ها جلوگیری کنیم؛ اما اگر از اصل و اساس انسان غافل شویم که آن توجه به ذات و عظمت انسان است، هرگز نمی‌توانیم برای موضوعات اجتماعی راه‌حل پیدا کنیم.
شهرداری در این دوره در مدت کمتر از 8‌ماه 9مرکز یاورشهر با ظرفیت 5هزار نفر احداث کرده است که یاورشهرهای 5و8 متعلق به زنان معتاد متجاهر است. برای کمک به آسیب‌دیدگان اجتماعی که بخشی از آنها را زنان تشکیل می‌دهند، الگوی تربیتی، آموزشی و درمانی ۹گام پیش‌بینی‌شده است که مدل تکامل‌یافته برای بهبود و بازگشت به جامعه محسوب می‌شود. برنامه‌های تربیتی، آموزشی و درمانی، سم‌زدایی، هویت‌بخشی، سلامت جسمانی و معنویت‌افزایی، مسائل روحی، روانی و انگیزشی در الگوی 9گام قرار دارند که علاوه‌بر یاورشهر 5، ضرورت دارد در همه یاورشهرها اجرایی شود. اصالت این طرح ویژه سازمان خدمات و مشارکت‌های اجتماعی، توجه به کرامت انسانی است، زیرا افرادی که در این مراکز هستند، انسان‌اند. در دوره‌ای از مدیریت‌های گذشته شهری بعضا بودند کسانی که می‌گفتند این افراد زباله‌های اجتماعی هستند و باید حتی به دریا ریخته شوند، اما تفکر مدیریت شهری جدید هرگز این نیست.
 باید تأکید کنم که ما تمام این افراد را عضوی از خانواده خود می‌دانیم و همه آنها مثل خواهر و برادر ما هستند و باید به آنها توجه ویژه شود. از این جهت مراکز ماده16(پذیرش اجباری معتادان و با دستور مقامات قضایی) نیاز به تجهیز مضاعف دارند که در دستور کار سازمان قرار دارد. تاکنون صدها مددجو در این مراکز بهبودیافته و به کانون خانواده بازگشته‌اند و فقط کمتر از ۱۰نفر، مجددا به طرف اعتیاد رفته‌اند که به گواه تک‌تک مددکاران، این آمار از بازگشت معتادان متجاهر به مراکز یاورشهر، کم‌سابقه بوده است. در سایر کشورهای به‌اصطلاح پیشرفته می‌گویند از هر 100معتاد، تنها ۳نفر بهبود می‌یابند؛ اما در مراکز یاورشهر شهرداری تهران ما شاهد نقض این آمار هستیم و می‌خواهیم به دنیا ثابت کنیم اگر فرهنگ حفظ کرامت و عزت‌نفس، بالای سر این افراد آسیب‌دیده باشد، شکستن رکوردها کار آسانی است. کار مددکاران، در این مراکز(یاورشهرها) بسیار ارزشمند است. خدا به مددکاران این فرصت را داده که دست کسانی را که هیچ‌کسی دستشان را نمی‌گیرد، بگیرند. مددکاران رفتارهای بسیار تند نشأت‌گرفته از اعتیاد برخی از این معتادان را تحمل می‌کنند، اما به کارشان ادامه می‌دهند. خالصانه و صادقانه از مددکاران پرتلاش سازمان تشکر می‌کنم.